Badanie metodą Los Angeles
Badanie rozdrabniania metodą Los Angeles ma na celu odtworzenie warunków pracy kmszywa w nawierzchni i ocenę jego odporności na ścieranie. Badanie rozdrabniania tą metodą (PN-EN 1097-2) polega na określeniu ubytku masy ziam kruszywa w procentach, w wyniku ich wzajemnego ścierania, z udziałem kul stalowych w bębnie Los Angeles. Określa się wskaźnik Los Angeles (LA), tj. część masy próbki analitycznej, wyrażoną w procentach, która po zakończeniu badania przeszła przez sito 1,6 mm. Wskaźnik Los Angeles (LA) określa się dla kruszywa frakcji 10+ 14 mm, liczba kul — 11, średnica kul 45 -£ 59 mm, masa kuli 400+445 g, łączna masa kul 4690+4860 g, liczba obrotów bębna — 500. Masa próbki 5000 g. Uziamienie próbki powinno spełniać wymagania: zawartości kruszywa < 12,5 mm od 60 do 70% lub kruszywa do 11,2 mm od 30 do 40%.
Po zakończeniu pełnego cyklu obrotów określa się ilość materiału pozostającego na sicie 1,6 mm.
Wskaźnik LA oblicza się ze wzoru:
H 5000-m
50
gdzie m — masa kruszywa o uziamieniu poniżej 1,6 mm.
Wymaganą odporność na rozdrabnianie dla kruszywa naturalnego i sztucznego (kategoria LA) wg WT-1 „Kruszywa 2008” [76] podano w tablicy 2.12.