1060441432

Zarządzanie finansami

□ Efekt dźwigni finansowej. Badanie efektu dźwigni finansowej ma na celu określenie, jak zmieni się rentowność kapitałów własnych firmy na skutek zastosowania kapitałów obcych w jej strukturze finansowania.

□    Ze względu na kierunek efektu dźwigni finansowej, można mówić o:

o dodatnim efekcie dźwigni finansowej — polega na podniesieniu rentowności kapitałów własnych firmy na skutek wykorzystania kapitałów obcych w jej strukturze finansowania; o ujemnym efekcie dźwigni finansowej — polega na obniżeniu rentowności kapitałów własnych firmy na skutek wykorzystania kapitałów obcych w jej strukturze finansowania; o zerowym efekcie dźwigni finansowej — polega na braku zmiany rentowności kapitałów własnych firmy na skutek wykorzystania kapitałów obcych w jej strukturze finansowania.

□    Uzyskanie dodatniego efektu dźwigni finansowej, wyrażającego się podniesieniem rentowności kapitału własnego firmy, uzależnione jest od spełnienia następującej relacji:

EBIT .

Kog ^>'

EBIT - zysk przed spłatą odsetek i opodatkowaniem;

Kog - kapitał ogółem; i - stopa oprocentowania kapitału obcego.

Drugim istotnym warunkiem jest zachowanie właściwej struktury kapitału — zbyt duży udział kapitału obcego w kapitale firmy może spowodować wzrost kosztów tego kapitału. Rosnące zadłużenie sprawia, że kredytodawcy dążą do uzyskania dodatkowej premii za związane z tym ryzyko, co wyraża się we wzroście stopy oprocentowania udzielonych kredytów. Osłabia to dodatni efekt dźwigni finansowej.

□    Stopień dźwigni finansowej określa, o ile procent zmieni się rentowność kapitałów własnych firmy wykorzystującej w swojej strukturze finansowania kapitały obce na skutek zmiany EBIT o 1%. Stopień dźwigni finansowej można obliczyć z następującego wzoru:

DFL - stopień dźwigni finansowej;

EBIT - poziom zysku przed spłatą odsetek i opodatkowaniem według stanu wyjściowego (przed zmianą).