7292100572

12

JAN STASZKÓW

Na spotkaniu na szczycie Narodów Zjednoczonych, które odbyło się między 14 a 16 września 2005 roku w Nowym Jorku, w dokumencie końcowym jednoznacznie uznano konieczność szybkiej reformy Rady Bezpieczeństwa za istotny dokument kompleksowej reformy Narodów Zjednoczonych.

Wspólnie z Brazylią, Indiami i Japonią oraz ponad 30 państwami ze wszystkich regionów świata - w tym także z Polską - Niemcy przedłożyły Zgromadzeniu Ogólnemu w lipcu tzw. „Projekt G4”. Przewiduje on rozszerzenie Rady o 6 stałych członków: po dwóch z Afryki i Azji, po jednym z państw zachodnich oraz z Ameryki Łacińskiej i Karaibów. Problem, czy nowym członkom powinno być przyznane prawo weta, należy omówić i rozstrzygnąć zgodnie z tą propozycją dopiero na konferencji sprawdzającej, 15 lat po wejściu w życie zmian w Karcie.

Największym miejscem zaangażowania Niemiec jest Afganistan, gdzie ponad 2000 niemieckich żołnierzy służy w International Security Asistance (ISAF).

Na początku 2007 roku, ze Szczecina pochodząca Multinational Corp North East, do której należą Dania, Niemcy, Polska, Państwa Bałtyckie i Słowacja, przejmie przewodnictwo w ISAF.

Reforma Narodów Zjednoczonych jest projektem, który wymaga czasu, jednakże ma ona duże znaczenie dla państw członkowskich. Cieszę się, że Niemcy i Polska wraz ze swymi partnerami w ramach Narodów Zjednoczonych wspólnie nad tym pracują¹.

Wystawie dokumentów i konferencji naukowej towarzyszyły prezentacje publikacji UNESCO i UNICEF-u. Organizatorzy zorganizowali stanowiska komputerowe -jedno połączone z siedzibą ONZ w Nowym Jorku, drugie - z Ośrodkiem Informacji ONZ w Warszawie.

Wystawa dokumentów

Zgromadzone i prezentowane na wystawie dokumenty obrazowały działania Polskiego Rządu w Londynie na rzecz uwzględnia obecności Polski w gronie państw biorących udział w konferencji w San Francisco. Starania te nie przyniosły oczekiwanego rezultatu i Polska na konferencję w San Francisco nie została zaproszona. Stało się tak za sprawą Związku Radzieckiego, który warunkował swą obecność na konferencji w San Francisco nie zapraszaniem przedstawicieli Polskiego Rządu z Londynu. Związek Radziecki sugerował zaproszenie ówczesnego Rządu Tymczasowego w Warszawie (późniejszy, po wejściu do niego Stanisława Mikołajczyka, Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej) - ten jednak, w tym czasie za reprezentanta państwa polskiego nie był uznawany (z wyjątkiem uznania przez Związek Radziecki).

Część pierwsza ekspozycji przedstawiała starania Rządu Polskiego w Londynie na podstawie dokumentów odszukanych w Archiwum Instytutu Polskiego i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie.

Druga część ekspozycji obejmowała działania Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej w związku z podpisywaniem i ratyfikowaniem tekstu Karty Narodów Zjednoczonych, Statutu Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości. Dokumenty te zostały sporządzone przez Rząd Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej jako depozytariusza oryginalnego tekstu Karty Narodów Zjednoczonych lub przez Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej w Warszawie w związku z delegowa-

1

Przekład z j. niemieckiego - mgr Bożena Staszków.