Obliczanie powierzchni zaporaocą planimetrów.
metrowanej. Kolko całkujące opatrzone jest liczydłem, na ktorem można odczytać 0,001 cześć obrotu kółka całkującego; odczyt jest liczfcą czterocyfrowa, wyrażamy go w jednostkach nonjusza. W pudełku planimetru znajduje sic tabliczka, w której podane są stany ramienia wodzącego, odpowiadające statyin planimetru dla różnych skal, zapomocą których można planimetr nastawić. Do sprawdzenia stałej ej służy linijkapróbna, dozwalająca obwieść wodzid.em planimetru koło o znanym promieniu, lub o znanej powierzchni.
Obliczanie powierzchni wykonywa się zwykle z biegunem zewnątrz powierzchni. Wtedy powierzchnia P = cx »», przyczem ot jest pierwszą stałą planimetru (ej — 2 r p tt, r długość ramienia wodzącego, p promień kółka całkującego, = 3,14 tG), n różnica odczytów na kółku całkującem (n = — n2 — jij, 7/j odczyt początkowy, v2 odczyt końcowy, gdy obwodzimy powierzchnię w kieruuku ruchu wskazówki zegarowej). Jeżeli powierzchnie obliczamy z biegunem wewnątrz powierzchni, to P — Cj n -f- c2, przyczem t2 jest drugą stałą planimetru (c3 = (r* -J- Jt1 2 /• r,) a, li długość ramienia biegunowego, odstęp kółka całkującego od punktu D). Stałą r, wyznaczamy jako powierzchnię, odpowiadającą jednostce nonjusza kółka całkującego. Stała c2 jest powierzchnią, którą opisuje wodzidło wtedy, gdy kółko całkujące nie obraca się (powierzchnią kola obojętnego).
Sprawdzenie stałej c,. Przesuwamy ramię wodzące w pochwie tak, by odczyt na ramieniu wodzącein równał sie wartości podanej na
tabliczce w pudelku planimetru, dla skali zdjęcia 1 : z, którego powierzchnie chcemy obliczyć. Następnie na rysunku zdjęcia obwodzimy kilka razy, zapomocą linijki próbnej, koło o wiadomej powierzchni J'(cm2), w skali 1:1, odczytując na początku i po każdem obwiedzeniu stan kółka całkującego. Z odczytów obliczamy różnice i średnią z nich jis.
Dla skali 1: 1 stała o, —-(cm2),
ns
n
n
P z-vs 100a
Gdy c, jest mniejsze (większe) od wartości podanej w tabliczce, należy ramię wodzące odpowiednio przedłużyć (skrócie), zapomocą śrubki mikro-metrycznej m i powtórnie sprawdzić stałą Cj. Jeżeli planimetrujemy powierzchnię narysowaną w skali 1: z1} przy stanie ramienia wodzącego, od
powiadającego skali 1 : z i stałej to stała dla skali 1 : zl będzie ct —
Przepisy obliczania powierzchni z biegunem zewnątrz; 1. Powierzchnia rysunku powinna być płaska i pozioma. 2. Planimetr trzeba tak ustawić, by powierzchnia obliczana dała się wygodnie obwieść, a kółko całkujące nie przechodziło poza brzeg papieru. Kąt zawarty między ramionami planimetru powinien, podczas obwodzenia powierzchni, zmieniać się w granicach od 11U° do ló0°. 3. Zaczynamy planimetrować od punktu obwodu położonego na kole obojętuem, przed rozpoczęciem obwodzema odczytujemy i zapisujemy stan kółka całkującego. 4. Wodzidło prowadzi się po obwodzie powierzchni ruchem jednostajnym i powolnym, bez używania linijki uo prowadzenia wodzidła wzdłuż prostych boków obwodu, by nie popełniać
24*