7349811098

przykład niektóre systemy nie wyróżniają hasła głównego, trzeba więc przewidzieć sposób kodowania takich rekordów, ponieważ UNIMARC wyróżnia hasła główne. Trzeba jednak zdawać sobie sprawę z tego, że rekordy takie nie są w pełni konwertowalne.

UNIMARC jest krytykowany m.in. za brak odpowiedniej promocji. Niektóre instytucje, które przyczyniły się do jego powstania (np. British Library), same go nie stosują. Dla krajów rozwijających się wprowadzenie formatu UNIMARC jest kłopotliwe, gdyż często nie mają one specjalistów, którzy mogliby ten format wraz z dokumentacją przystosować do lokalnych potrzeb.

CCF

UNESCO Common Communication Format stworzono na potrzeby bibliotekarzy i bibliograficznych służb pomocniczych. Opracowany dla tych ostatnich UNISIST Reference Manuał³² nie zaspokoił ich wszystkich potrzeb. W 1978 r. w Taorminie zorganizowano pod patronatem UNESCO międzynarodowe sympozjum poświęcone formatom bibliograficznym³³. Przedstawiono na nim główne formaty międzynarodowe oraz powołano grupę do spraw ustanowienia powszechnego formatu komunikacyjnego. Przyjęto założenie, że nowy format musi być kompatybilny z formatem MEKOF, UNIMARC i UNISIST. Wzięto również pod uwagę pochodne tych formatów, a mianowicie USSR/US Exchange Format (oparty na formacie UNIMARC) oraz ICSU/AB Extension to the Reference Manuał opracowany przez Four Ways Committee. Ustalono, że struktura rekordu w nowym formacie powinna być taka sama jak w normie ISO 2709 (tak jak we wszystkich rozważanych formatach), przygotowano katalog składników danych, który obejmował większość składników danych zawartych w tych formatach. Nowy format został opublikowany w r. 19 8 4³⁴.

Zanim jeszcze format został oficjalnie opublikowany, dwie poważne instytucje już go stosowały. Były to biblioteka im. Daga Hammarskjolda przy ONZ w Nowym Jorku i Biuro Oficjalnych Wydawnictw Wspólnoty Europejskiej, które przyjęło CCF ze względu na elastyczną strukturę rekordu. Przypuszczalnie pierwszą siecią, która przyjęła CCF, była ICONDA Group opracowująca międzynarodową bazę danych konstrukcyjnych. Pierwotnie planowano zastosować UNISIST Reference Manuał, ale ponieważ bazy danych miały zostać połączone, uznano, że łatwiej będzie to zrobić w CCF³⁵. O uznaniu dla CCF świadczy zastosowanie tego formatu przez International Coordinating Committee for Devel-opment Associations (ICCDA) w oprogramowaniu mikrokomputerowym CDS/ISIS przeznaczonym do tworzenia baz danych³⁶.

³²    Diericks H., Hopkinsem A.: Reference manuał for machine-readable bibliographic descrip-tions. 2nd rev. ed. Paris Unesco 1981

³³    International Symposium on Bibliographic Exchange Formats Towards a common bibliographic exchange formats?: proceedings. OMKDK. Budapest 1978

³⁴    CCF: The Common Communication Format. Paris Unesco 1984

³⁵    ICONDA communication format: format for the exchange of recordsin the frame ofthe International Construction Database IRB Verlag. Stuttgart 1985

³⁶    Di Lauro Annę: IDIN manuał for creation and management of a bibliographic database using Micro-ISIS Paris: OECD. 1988

23