Wczesna pomoc potrzebna jest nie tylko dziecku. Rodzice, którym rodzi się dziecko dotknięte uszkodzeniem organizmu powodującym zaburzenia rozwoju i niepełnosprawność nie są przygotowani do zmierzenia się z tą sytuacją ani pod względem psychicznym, ani kompetencyjnym. Ich stan określany jest jako szok i długotrwały stres. Potrzebują profesjonalnej pomocy psychologicznej oraz poradnictwa, edukacji, m.in. w zakresie obserwowania i interpretowania zachowań dziecka i odpowiedniego postępowania z nim, a także prowadzenia pod względem radzenia sobie w zupełnie nowych sytuacjach oraz innych form pomocy.
Program pilotażowy jest pierwszym tego typu dokumentem, w którym podkreślono wielką wagę wspierania rodziców wychowujących dziecko nieprawidłowo rozwijające się, poprzez:
1. wsparcie psychiczne,
2. informację,
3. podnoszenie kompetencji (instruktaż, warsztaty, seminaria, itp.),
4. poradnictwo (w tym rodzinne, życiowe, prawne),
5. formy wymienione w pkt. 1-4 mogą się odbywać w domu lub w placówkach,
6. umożliwienie kontaktów z innymi rodzicami w podobnej sytuacji,
7. wypożyczanie sprzętu, zabawek pedagogicznych, pomocy rehabilitacyjnych, książek,
8. inną pomoc (krótkoterminowe zastępowanie w opiece, pomoc socjalną, transport, itp.).
12