„Współczesna medycyna ma za sobą niezwykłe dokonania zmierzające do ratowania zagrożonych ciąż, przedwcześnie urodzonych noworodków, dzieci chorych na schorzenia, które do niedawna były śmiertelnym wyrokiem. Niestety, zwykle okazuje się, że ratownictwo to zbyt mało. Potrzebna jest dalsza wyspecjalizowana pomoc, długofalowa, zorganizowana, interdyscyplinarna; najlepiej, jeśli jest ona podjęta jak najwcześniej: albo od początku - dziecku, którego rozwój jest zagrożony ze względu na nieprawidłowości związane z okresem prenatalnym lub perinatalnym - albo tuż po zadziałaniu czynnika patogennego w kolejnych etapach życia".
Cytowska, B. (2006). Idea wczesnej interwencji i wspomagania rozwoju matego dziecka. W: B. Cytowska, W. Winczura, (red.). Wczesna interwencja i wspomaganie rozwoju małego dziecka. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls".
Wczesna interwencja stanowi obszar zainteresowań różnych dziedzin -
medycyny, psychologii, neurologopedii, pedagogiki specjalnej - jako jedno
z zadań profilaktycznych.
Wyróżniamy trzy fazy profilaktyki:
- pierwszorzędową - eliminowanie czynnika patogennego;
- drugorzędową - czynnik patogenny pojawił się, ale wczesne wykrycie może nie dopuścić do wystąpienia odchylenia od normy;
- trzeciorzędową - pomniejszanie następstw odchyleń od normy poprzez zintegrowane działanie o charakterze medyczno-psychologiczno-pedagogicznym.
2