7334802912

⁰¹⁰ (270) 3/2014

nać o poprawie warunków środowiskowych i jakości żywienia ptaków.

Mykoplazmoza drobiu - jest bardzo często diagnozowaną chorobą na fermach drobiu. Wywoływana jest przez różne typy mykoplazm. Mycoplasma gallisepticum występuje u kur, indyków, pawi i bażantów. Wywołuje dwie postaci choroby: zatokową i mieszaną. Najbardziej wrażliwe są ptaki w wieku 6-10 tygodni, szczególnie w wielkostadnych i wielowiekowych fermach kur i indyków.

Mycoplasma synoviae występuje zwłaszcza u kur i indyków. Wywołuje głównie zakażenie stawów. Najbardziej wrażliwe są ptaki od 2 do 20 tygodnia życia.

Mycoplasma meleagridis występuje przede wszystkim u indyków i pawi. Powoduje stany zapalne worków powietrznych. Najbardziej wrażliwe są indyki w wieku 3-4 miesięcy, chorują również starsze ptaki.

Mycoplasma anatis i Mycoplasma anseris występują u kaczek oraz gęsi i wywołują objawy chorobowe układu oddechowego. Objawy kliniczne występują u ptaków od 3 tygodnia życia. Straty dotyczą głównie stad reprodukcyjnych i towarowych kur oraz brojlerów kurzych i brojlerów indyczych. Zakażenie następuje najczęściej drogą erogenną poprzez układ oddechowy. Mykoplazmy wnikają do worków powietrznych oraz płuc, wywołując stan zapalny. Z układu oddechowego przenikają do układu krwionośnego i rozprzestrzeniają się w całym organizmie. Mykoplazmy mają wyjątkową zdolność do przenoszenia drogą pionową na potomstwo. Ma to duże znaczenie w szerzeniu się choroby w stadzie. Pisklęta po wylęgu są już zakażone przez nioski, które przekazują zarazki do żółtka. Zarazki te po wykluciu są zdolne do namnożenia się i rozprzestrzenienia w organizmie pisklęcia. Mykoplazmoza, jeżeli występuje po raz pierwszy w stadzie, najczęściej utrzymuje się w nim przez długi czas, dlatego stanowi bardzo poważny problem w hodowli drobiu. Na fermach, gdzie nie przestrzega się zasady „all in, all out”, mykoplazmoza występuje stacjonarnie, wywołując duże straty w produkcji.

Często zakażenie mykoplazmami jest wikłane dodatkowo innymi zarazkami, np. Escheri-chia coli, Haemophilus paragallinarum, czy wirusami atakującymi górne drogi oddechowe. Czynnikiem wikłającym schorzenia indyków może być zakażenie wirusem zakaźnego zapalenia nosa i tchawicy (TRT). W wielu krajach są wprowadzane programy eliminujące z hodowli drobiu osobniki zakażone mykoplazmami na podstawie badań serologicznych. Mimo dużych nakładów i stosowania od lat programów uwalniania stad drobiu od zakażeń mykoplazmami nie uzyskano w pełni pozytywnych rezultatów. Obecnie od kilku lat są wprowadzane na polski rynek żywe szczepionki służące ochronie ptaków przed zakażeniem. Stosowanie szczepień ochronnych w znaczny sposób ogranicza występowanie choroby w stadzie.

Gruźlica rzekoma - jest chorobą bakteryjną, którą wywołują owalne pałeczki gruźlicy rzekomej Yersinia pseudotuberculosis. U ptaków choroba występuje w każdym wieku, bardzo wrażliwe są ptaki młode. Czynnikami predysponującymi są również stres, zarobaczenie, niska higiena wychowu oraz niedobory witamin Ze względu na niskie znaczenie ekonomiczne, chorobie tej nie poświęca się dużo uwagi. Źródłem zakażenia są dzikie i domowe ptaki oraz gryzonie. Zakażenie następuje przez przewód pokarmowy, wraz z zainfekowanym pokarmem i wodą. Zarazki mogą również wnikać przez uszkodzona skórę. Okres inkubacji wynosi od 2 do 6 dni. Choroba ma najczęściej postać przewlekłą, charakteryzującą się niechęcią ptaków do ruchu, utratą apetytu, biegunką, niedowładem skrzydeł oraz kulawiznami. Czasami gruźlica rzekoma ma przebieg ostry (szczególnie u indyków) z występującym obrzękiem śledziony, zapaleniem stawów i stanem zapalnym jelit. Chorobą tą może zarazić się człowiek.

32