Zakres i forma przedstawienia treści charakteryzuje się następującymi cechami:
• Jest podporządkowana podstawowym zasadom dydaktycznym przystępności i stopniowania trudności: od znanego do nieznanego, od bliskiego do dalekiego, od konkretnego do abstrakcyjnego. Ponieważ jest to opracowanie skierowane do mechaników, zasady te należy rozumieć jako: od klasycznego rozwiązania mechanicznego do rozwiązania mechatronicznego. Dotyczy to szczególnie drugiego rozdziału, poświeconego istocie podejścia mechatronicznego. Każdy rozdział - oprócz pierwszego, wprowadzającego - zaczyna się krótkim wprowadzeniem a kończy podsumowaniem.
• Podstawowe rozdziały odpowiadają najważniejszym elementom mechatronicz-nym, bezpośrednio sąsiadującym z klasycznymi elementami maszyn, oraz związanymi z nimi zagadnieniom (sensoryka, aktoryka, napęd mechatroniczny, metodyka projektowania).
• Zagadnienia bezpośrednio związane z techniką mikroprocesorową są potraktowane na tyle szeroko, na ile było to konieczne z punktu widzenia sensoryki i akto-ryki.
Monografia ta dotyczy różnych dyscyplin nauk technicznych. Specjalistów z zakresu tych dyscyplin chciałbym prosić o wyrozumiałość, gdy napotkają pojęcia lub uproszczenia odbiegające od kanonów ich dyscypliny. Wytłumaczeniem może być to, że różnorodne materiały, z których korzystałem podczas opracowywania poniższego tekstu, nie były często materiałami źródłowymi, ale interpretacjami mającymi na celu pobudzić przedstawiciela innej dyscypliny do własnego spojrzenia na nowe zagadnienie, co zresztą miało miejsce w moim przypadku. W tym miejscu chciałbym podziękować recenzentom za krytykę i bardzo cenne uwagi. Ich uwzględnienie podniosło niewątpliwie wartość pierwotnej wersji opracowania. Będę bardzo wdzięczny za wszelkie uwagi krytyczne, dotyczące tej monografii.
Marek Gawrysiak
Białystok, w czerwcu 1997
5