7481430709

Rozdział 2

•    Sekcja V - Nauk Matematycznych, Fizycznych, Chemicznych

i Nauk o Ziemi;

•    Sekcja VI -Nauk Technicznych.

W efekcie tego podziału nawigatorzy nie są traktowani przez Centralną Komisję jako przedstawiciele nauk technicznych, lecz jako specjaliści Nauk o Ziemi.

Jakby tego nie było dość, Rada Główna Szkolnictwa Wyższego i potwierdzając te poglądy - również MENiS, wprowadza całkowicie odrębny katalog dyscyplin dydaktycznych, w których można uzyskiwać dyplomy zaświadczające o wykształceniu wyższym ich posiadaczy (patrz zał.l). W tym miejscu zwrócimy czytelnikowi uwagę na fakt, że według tego podziału nawigacja jest odrębną dyscypliną dydaktyczną bez wskazywania na jej techniczny lub inny charakter, natomiast w świetle poglądów KBN nawigatorzy uprawiają „technikę nawigacji”, która traktowana jest jako dyscyplina techniczna na równi np. z geologią, górnictwem czy transportem i rozpatrywana w Zespole T 12.

W ramach dyscyplin wyróżnia się ponadto specjalności, które wynikają zazwyczaj, choć nie zawsze, z różnego doboru źródeł wiedzy, środków działania oraz metod badawczych, jednak niekiedy wynikają także z innego zakresu badań. Specjalności, zarówno w obszarze badań, jaki i dyplomowania, traktowane są bardziej swobodnie i właściwie brak jest dokumentów oficjalnych systematyzujących ten obszar.

2.3 Nauka a praktyka

Wspomnieliśmy już, że działalność naukowa (badawcza) jest związana z praktyką. Zależności pomiędzy nauką i praktyką są złożone i często bywają przedmiotem nieporozumień. Pytanie, czy nauka powinna służyć praktyce stawiane jest bardzo często. Powiedzieliśmy już, że nauka zawsze służy praktyce, a istota nieporozumień wynika tylko z horyzontu czasowego, w jakim rozpatruje się tę kwestię. Doskonałym przykładem na to są przywoływane już badania kosmiczne, które w latach pięćdziesiątych wydawały się całkowicie oderwane

32