Zapalnik elektroniczny do pocisków rakietowych z pneumo-mechanicznym zabezpieczeniem
Projekt realizowany w latach 2006-2008 pod kierunkiem dr. hab. inż. Sławomira Spadło, prof. PŚk, kosztem 334 900 zt
W pracy zaprojektowano i wykonano nowe rozwiązanie układu zabezpiecza-jąco-uzbrajającego zapalników pocisków rakietowych. Zastosowano element pneumosprężysty lub zestaw elementów pneumosprężystych w postaci puszki membranowej, lub membrany, wyposażony w styki elektryczne wykonawcze. Służy do zabezpieczenia zapalnika (zapalnika czasowego). przeznaczonego do inicjowania działania głowicy pocisku rakietowego, przed przypadkowym zadziałaniem. Może ono być wywołane przez zakłócenia elektromagnetyczne, wyładowania atmosferyczne oraz inne przypadkowe zakłócenia, występujące przed strzałem i po strzale.
Zabezpieczenie działa do momentu oddalenia się obiektu na bezpieczną odległość i uzbrojenia zapalnika, w wyniku przejścia jego styków elektrycznych (wykonawczych) normalnie rozwartych i (lub) zwartych w nowy stan równowagi stabilnej - styków elekltyczny ch odpowiednio zwartych i (lub) rozwartych, pod wpływem ciśnienia spiętrzenia, wynikającego z prędkości obiektu względem otaczającego ośrodka.
Aplikacja wytycznych Workshop Agreement CEN/WS22 i opracowanie procedury oceny rzeczywistej wytrzymałości elementów urządzeń energetycznych zawierających pęknięcia
Projekt realizowany w latach 2006-2009 pod kierunkiem prof. dr. hab. inż. Andrzeja Neimitza, kosztem 378 000 zł Procedury FITNET, służące do oceny integralności konstrukcji, zostały opisane i zastosowane w wielu przypadkach głównie w celu rozpropagowania ich w Polsce. Poza publikacjami, książką opracowano program komputerowy do ich wdrażania. Program dotyczy pękania i zmęczenia. Wykonano cykl badań dla stworzenia bibliotek własności mechanicznych i odporności na pękanie. Stworzono biblioteki WIN i obciążeń granicznych.
Opracowanie oraz wstępna weryfikacji procedury diagnozowania metodą emisji akustycznej konstrukcji metalowych ze szczególnym uwzględnieniem mostów stalowych
Projekt realizowany w latach 2006-2010 pod kierunkiem prof. dr. hab. inż. Wiesława Trąmpczyńskiego, kosztem 2 252 500 zł Celem projektu było stworzenie procedur, opartych na obiektywnych podstawach eksperymentalnych i teoretycznych, do oceny stanu technicznego i stopnia uszkodzenia konstrukcji metalowych, głównie mostów1 stalowych.
W ramach projektu prowadzono badania zmierzające do opracowania metod:
- wykrycia lokalizacji i oceny wielkości uszkodzeń spowodowanych korozją,
- wykrycia i lokalizacji pęknięć zmęczeniowych oraz opracowania zasad oceny stanu faktycznego konstrukcji. Podstawową techniką badań ekspeiymen-talnych była emisja akustyczna (AE), uzupełniana tradycyjnymi technikami oceny. Wrażliwość konstrukcji na uszkodzenia była oceniana metodą emisji akustycznej.
Sprawdzono także możliwość zastosowania metod mechaniki zniszczenia, z uwzględnieniem zmian zachodzących w strukturę materiału, pozwalających na określenie nośności granicznej elementów konstrukcji.
Metodyka wytwarzania i analiza cieplna nowej generacji
pokryć powierzchni grzejnych, intensyfikujących wymianę ciepła przy wrzeniu
Projekt realizowany w latach 2007-2010 pod kierunkiem dr. inż, Tadeusza Michała Wójcika, kosztem 289 050 zł
Opracowano technologię wytwarzania powierzchni porowatych o zdalnych parametrach strukturalnych oraz nakładania ich na różnorodne kształty. Wytworzono następujące rodzaje pokryć:
1) miedziane, nakładane elektrochemicznie na płaskie podkładki miedziane;
2) proszek miedzi i proszek tlenku miedzi spiekanie z płaską podkładką miedzianą w atmosferze wodoru;
3) miedziane, natiyskiwane plazmowo na płaską podkładkę miedzianą;
4) iniedziane-wlókniste, spiekane na stalowej powierzchni cylindrycznej.
Wykonano porównawcze badania metalograficzne wytworzonych pokryć, wyznaczono podstawowe parametry strukturalne (porowatości i grubość pokrycia). Wykonano także badania własności struktur w wymianie ciepła. Badania dotyczyły wymiany ciepła przy wrzeniu w dużej objętości wody, etanolu i lluoinertu.
W wyniku prac dotyczących nowej generacji struktur porowatych uzyskano zaplanowane efekty w wymianie ciepła. Najlepsze - z próbką wykonaną metodą spiekania proszków miedzi i tlenku miedziowego w atmosferze wodoru. Przy' odpowiednim zestawieniu parametrów (grubości i porowatości) pokry cie to znacznie (ponad 10-krotnie) intensyfikuje wymianę ciepła w’ porównaniu z powierzchnią gładką. W rezultacie projektu opracowano strukturę, która może znaleźć zastosowanie zarówno w intensyfikacji procesów wrzenia jak i stabilizacji termicznej powierzchni grzejnych, poddanych znacznym obciążeniom cieplnym.
Opracow ano także technologię nakładania struktur miedzianych, włóknistych (metodą spiekania w próżni) na stalowe powierzchnie cylindryczne - zewnętrzne i wewnętrzne. Ma to istotne znaczenie w przygotowaniu rur dla wymienników działających na zasadzie w'rzenia (wyparki, termosyfony, rury cieplne). Skutkuje to wzrostem sprawności, mniejszym przegrzaniem powierzchni grzejnych, złagodzeniem kryzysu wrzenia, mniejszymi gabarytami i ciężarem wymienników.
15
INDEKS