7921506527

największym, spośród analizowanych prób, spadkiem zawartości polifenoli ogółem w odniesieniu do owoców przed trawieniem. Dereń jadalny zalicza się do produktów bogatych w związki pektynowe, a pektyna łatwo wiąże polifenole i utrudnia ich uwalnianie w czasie trawienia [Mazzaracchio i in. 2004]. Wykazano znaczną migrację związków polifenolowych derenia jadalnego przez membranę dializacyjną, ale komponenty fenolowe permeatu charakteryzowały się umiarkowaną aktywnością antyoksydacyjną. Aktywność antyoksydacyjna pozostałości po fermentacji była mniejsza o 65% od aktywności roztworu przed symulowanym trawieniem w jelicie grubym. Jednoczesne zmniejszenie się stężenia związków polifenolowych o 20% wskazuje na obecność w pozostałości po fermentacji metabolitów o niskim potencjale antyoksydacyjnym. We frakcji tej dominowały kwasy fenolowe, charakteryzujące się stosunkowo niską aktywnością przedwutleniającą w porównaniu z innymi polifenolami.

W supematantach uzyskanych po trawieniu pigwowca japońskiego i żurawiny drobnoowocowej zaobserwowano podobne stężenie związków polifenolowych, w obu przypadkach mniejsze niż w odpowiednich owocach. Natomiast aktywność przeciwutleniająca supernatantu z pigwowca japońskiego była istotnie wyższa od aktywności owoców. Owoce pigwowca japońskiego były bogatym źródłem procyjanidyn o znacznej aktywności przeciwrodnikowej, które w niewielkim stopniu ulegały rozkładowi w żołądku i dwunastnicy. W supernatancie stwierdzono znacznie większe ilości (+)katechiny niż w surowcu przed trawieniem. Można przypuszczać, że do wzrostu ilości (+)katechiny w tej frakcji przyczynił się niewielki stopień rozkładu procyjanidyn (spolimeryzowanych tanin). W owocach żurawiny dominowały glikozydy kwercetyny i kwasy fenolowe, które, przechodząc do supernatantu, nie wpływały tak istotnie na aktywność tej frakcji. Stężenie związków polifenolowych ogółem w osadzie otrzymanym po symulacji trawienia pigwowca japońskiego było znacznie wyższe niż w przypadku żurawiny. Fakt ten wynika z wysokiej zawartości skórek w stosunku do miąższu w owocach pigwowca japońskiego. Symulacja transportu biernego związków polifenolowych przez membrany dializacyjne wykazała także znacznie większy stopień migracji z owoców pigwowca niż z żurawiny. Bakterie jelitowe w jednakowym stopniu metabolizowały polifenole zawarte w owocach żurawiny i pigwowca japońskiego, jednak produkty rozkładu polifenoli żurawiny charakteryzowały się wyższym potencjałem antyoksydacyjnym.

Supernatanty otrzymane po symulacji trawienia głogu dwuszyjkowego i truskawki zawierały podobne, mniejsze (ok. 11-krotnie) ilości polifenoli ogółem niż owoce. Jednocześnie wzrost aktywności antyoksydacyjnej supernatantów otrzymanych z owoców