7921506532

5 minut stanowiły optymalne parametry homogenizatora wysokoobrotowego do ekstrakcji związków fenolowych z większości analizowanych surowców roślinnych. Wstępna obróbka mikrofalami nie poprawiała właściwości antyoksydacyjnych wyciągów z owoców.

4.    Większość analizowanych związków fenolowych (z wyjątkiem kwercetyny i hesperetyny) ulega częściowemu rozkładowi podczas symulowanego trawienia w żołądku i dwunastnicy, a powstałe metabolity wykazują zwykle wyższy potencjał przeciwutleniający niż związki wyjściowe. Badane polifenole w różnym stopniu przenikały przez membrany dializacyjne. Najłatwiej wchłanianiu, w symulacji in vitro procesu trawienia, ulegały kwasy fenolowe, ze względu na małe rozmiary cząsteczek, a większe flawonoidy słabiej przenikały przez pory w membranach.

5.    Mikroflora jelitowa odgrywała istotną rolę w trawieniu związków polifenolowych. Część polifenoli, która nie uległa rozkładowi i wchłanianiu w żołądku i jelicie cienkim, trafiła do okrężnicy, gdzie związki te zostały zmetabolizowane przez bakterie jelitowe. Mikroflora jelita grubego w największym stopniu wpływała na trawienie flawonoidów, głównie kwercetyny i hesperetyny, a w znacznie mniejszym - na metabolizm kwasów fenolowych.

6.    Biodostępność czystych polifenoli oraz polifenoli związanych z matrycą pokarmową owoców była różna. Po trawieniu in vitro czystych polifenoli przeważająca część tych komponentów przechodziła do osadu, a dominującą rolę odgrywała tu fermentacja z udziałem bakterii jelitowych. W przypadku owoców, najbogatszą w polifenole frakcją był supematant, co sugeruje, że na polifenole owocowe największy wpływ ma działanie kwasów i enzymów żołądkowych oraz warunki panujące w jelicie cienkim.

7.    Polifenole występujące w ekstraktach były bardziej podatne na działanie enzymów przewodu pokarmowego i kwasów żołądkowych niż ich odpowiedniki w owocach, dając frakcje o odpowiednio wyższej zdolności zmiatania wolnych rodników. Szybsza hydroliza polifenoli pochodzących z ekstraktów umożliwiała intensywniejszą migrację tych związków przez membranę dializacyjną, co odpowiadało większej ich biodostępności. Intensywniejszy rozkład polifenoli zawartych w ekstraktach owocowych, na początkowych odcinkach przewodu pokarmowego, ograniczał znaczenie mikroflory jelitowej i metabolizmu tych związków w okrężnicy.

8.    Fortyfikacja napojów owocowych i chipsów jabłkowych za pomocą ekstraktów owocowych korzystnie wpływało na ich potencjał antyoksydacyjny oraz zawartość polifenoli ogółem. Najlepszym dodatkiem do napojów okazał się ekstrakt z owoców