giczne (zagrożenia związane z degradacją ziemskiej biosfery w związku z działalnością człowieka)16.
Nie ulega wątpliwości, że dokonania szkoły kopenhaskiej mają kluczowe znaczenie dla rozwoju nauk o bezpieczeństwie. To na ich podstawie już w połowie lat 90. sformułowano koncepcję human security, czyli bezpieczeństwa jednostki, nadając tym samym bezpieczeństwu ludzki wymiar, a przede wszystkim zredefmiowano pojęcie bezpieczeństwa narodowego.
Dzisiaj w sposobie ujęcia i definiowania bezpieczeństwa możemy wyróżnić cztery zasadnicze tendencje. Po pierwsze, poszerzył się zakres przedmiotowy bezpieczeństwa, obejmując zarówno istotę, jak i treść powyższego procesu, a tym samym i zbiór wartości chronionych w ramach bezpieczeństwa oraz dziedziny życia międzynarodowego i narodowego, w których mogą rozwijać się zagrożenia dla tych wartości17. W związku z powyższym możemy dzisiaj wyróżniać, oprócz tradycyjnego ekonomiczno-militamego wymiaru bezpieczeństwa, jego aspekty społeczne, kulturowe, ekologiczne, technologiczne czy demograficzne18. Po drugie, rozszerzeniu ulega zakres podmiotowy pojęcia bezpieczeństwo, gdzie wyraźnie odchodzi się od traktowania państwa jako jedynego podmiotu bezpieczeństwa, uznając z jednej strony jako odrębne podmioty instytucje międzynarodowe, a z drugiej strony podmioty pozarządowe funkcjonujące w ramach struktur narodowych, określone zbiorowości ludzkie czy wreszcie pojedyncze jednostki. Po trzecie, widoczne staje się akcentowanie subiektywnego wymiaru bezpieczeństwa oraz znaczenia jego percepcji u zainteresowanego podmiotu, co jest z kolei charakterystyczne dla wszystkich koncepcji wyrosłych na gruncie postmodernistycznej wizji świata i stosunków międzynarodowych19. Wreszcie po czwarte, obserwuje się obecnie dalszą internacjonalizację i uwspól-notowienie pojęcia bezpieczeństwo, wskazując na ścisłe zależności bezpieczeństwa wszystkich uczestników stosunków międzynarodowych, a tym samym brak możliwości samodzielnego osiągnięcia przez podmiot zadowalającego poziomu poczucia bezpieczeństwa20.
16Zob.: B. Buzan, O. Wawer, J. de Wilde, Security. A New Framework for Analysis, Boulder - London 1998.
17 Zob.: M. Madej, Zagrożenia asymetryczne państw obszaru transatlantyckiego, wyd.
cyt., s. 28.
18 Por.: M. E. Brown, Security Problems and Security Policy in a Grave New World, [w:] tenże (red.), Grave New World: Security Challenges in the 21sl Century, Georgetown Univer-sity Press, Washington 2003, K. Żukrowska, Kryteria bezpieczeństwa ekologicznego, [w:] Kryteria bezpieczeństwa międzynarodowego państwa, S. Dębski, B. Górka-Winter (red.), wyd. cyt.
19 Zob.: J. Czaputowicz, Kryteria bezpieczeństwa międzynarodowego państwa - aspekty teoretyczne, [w:] Kryteria bezpieczeństwa międzynarodowego państwa, S. Dębski, B. Górka-Winter (red.), wyd. cyt.
20 Zob.: A. Dudek, T. Łoś-Nowak, Bezpieczeństwo państwa w środowisku międzynarodowym, [w:] Kryteria bezpieczeństwa międzynarodowego państwa, S. Dębski, B. Górka-Winter (red.), wyd. cyt., M. Pietraś, Pozimnowojenny paradygmat bezpieczeństwa in statu nuscendi, wyd. cyt.
15