Powstanie Wspólnoty Niepodległych Państw (ros.: CoflpywecTBO He3aBncnMbix TocyflapcTB, CHr, tr. Sodruzhestvo Nezavisimykh Gosudarstv, SNG) było bezpośrednio powiązane z rozpadem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, ogłoszeniem przez poszczególne republiki suwerenności, a następnie niepodległości. Piętnaście państw, które powstały w wyniku rozwiązania ZSRR musiało na nowo określić swoją rolę i miejsce w regionie i/lub świecie, wyznaczyć kierunki ekonomicznego rozwoju oraz określić zakres prowadzonej zagranicznej polityki ekonomicznej. Próbą sprostania tej trudnej sytuacji, a jednocześnie stworzenia nowego systemu odniesień, była inicjatywa powołania na obszarze poradzieckim Wspólnoty Niepodległych Państw.
Porozumienie o utworzeniu WNP jako główne cele wskazuje prowadzenie wspólnej polityki zagranicznej państw, stworzenie wspólnej przestrzeni ekonomicznej, wspólnego systemu komunikacyjnego, prowadzenie wspólnej polityki migracyjnej, zwalczanie przestępczości i ochronę środowiska1 Z kolei cele statutowe WNP to: „realizacja współpracy w sferze politycznej, ekonomicznej, ekologicznej, humanitarnej i kulturalnej i innej; wielostronny i zrównoważony rozwój ekonomiczny i społeczny rozwój państw członkowskich w ramach wspólnej przestrzeni ekonomicznej, kooperacja między państwami i integracja; zapewnienie praw człowieka i podstawowych zgodnie z ogólnymi uznanymi zasadami i normami prawa międzynarodowego i dokumentami OBWE; współpraca między państwami członkowskimi w celu zapewnienia pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego; przyjęcie efektywnych środków w celu zmniejszenia zbrojeń [...] likwidacji jądrowych i innych rodzajów broni masowego rażenia, osiągnięcie powszechnego i pełnego rozbrojenia; wzajemna pomoc prawna i współpraca w innych sferach stosunków prawnych; pokojowe rozwiązywania sporów i konfliktów między państwami Wspólnoty".2
Na przestrzeni 23 lat funkcjonowania WNP większość zakładanych celów nie została zrealizowana. Relacje gospodarcze między państwami WNP nie zostały jednoznacznie uporządkowane, powstało szereg umów bilateralnych i multilateralnych, obejmujących mniejszą liczbę państw (na przykład Unia Celna między Rosją, Białorusią i Kazachstanem).
Pomimo niezrealizowanych celów, skomplikowanej struktury i niedoprecyzowanego statusu niektórych państw członkowskich, Wspólnota Niepodległych Państw jest ujmowana we wszystkich najważniejszych statystykach międzynarodowych jako grupa państw i jednostka statystyczna. W World Economic Outlook Database, publikowanej przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy do grupy państw WNP nadal włączanych jest dwanaście państw, z zaznaczeniem jednak, że Gruzja nie jest już państwem członkowskim. Podobnie wygląda sytuacja w szeregu opracowań Banku Światowego czy Konferencji Narodów Zjednoczonych do spraw Handlu i Rozwoju (UNCTAD). Z kolei w bazie statystycznej United Nations Economic Commission for Europę (UNECE), Gruzja została wyłączona z jednostki statystycznej jaką jest WNP i ujmuje się w niej jedenaście państw.
KAPITAŁ LUDZKI
WOJEWODA IW AZOWI EO
Projekt jest współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Karta Wspólnoty Niepodległych Państw (Charter of the Commonwealth of Independent States) 34ILM12791995.
Umowa ustanawiająca powstanie Wspólnoty Niepodległych Państw (Agreement Establishing the Commonwealth of Independent States) 31 ILM 143 1992; UN Dokument A/46/60 of December 30,1991, Protokół do Umowy ustanawiającej Wspólnotę Niepodległych Państw (Protocol to the Agreement Establishing the Commonwealth of Independent States) 31 ILM 1471992.