25. ZSRR, Wspólnota Niepodległych Państw, Wspólnota Narodów,
ZSRR - utworzony w 1922 r. był związkowym państwem wielonarodowym złożonym z 15 republik. Do kompetencji związku było przyjmowanie nowych republik, wytyczanie granic państwowych, zapewnienie jednolitego ustawodawstwa na całym terenie, opracowanie i zatwierdzenie jednolitego budżetu, reprezentowanie ZSRR w stosunkach międzynarodowych itp. Zgodnie z konstytucją poza sprawami należącymi do kompetencji Związku, republiki miały samodzielnie sprawować władzę państwową na swoim terytorium. Od 1922 do 1944 republiki jednak nie miały prawa utrzymywania stosunków międzynarodowych. Dopiero w 1944 w wyniku poprawki do konstytucji uzyskały one formalne prawo do zawierania umów międzynarodowych, oraz utrzymywania stosunków dyplomatycznych i konsularnych. ZSRR przestał istnieć w konsekwencji nieudanego puczu w 1991 r. 8 grudnia prezydenci Rosji, Białorusi i Ukrainy rozwiązali ZSRR i powołali do życia WNP.
WNP - jest częściowym sukcesorem ZSRR. Jej członkami są państwa niepodległe, suwerenne, prowadzące własną politykę zagraniczną, należące do ONZ i innych organizacji międzynarodowych, mają prawo do posiadania armii.
Wspólnota Narodów - jest trudne o zdefiniowania, bowiem nie posiada aktu prawnego który spełniałby rolę konstytucji, jest to swoista organizacja międzynarodowa w skład której wchodzą kolonie lub dominia które kiedyś należały do imperium brytyjskiego. Poczynając od XIX w. imperium brytyjskiena skutek sił odśrodkowych i ruchów narodowowyzwoleńczych zaczęto się rozpadać. Szereg terytoriów uzyskało status dominiów - Kanada 1867, Związek Australijski 1901, Nowa Zelandia i Nowa Funlandia w 1907. Od 1919 przyznano im państw o interesach specjalnych i odtąd występowały jako część imperium brytyjskiego i jako samodzielne państwa. Efektem zwiększającej się autonomii stało się w 1926 powstanie Brytyjskiej Wspólnoty Narodowej. Obecnie mówi się już tylko o Wspólnocie Narodowej. W jej skład wchodzą dominia, republiki i samodzielne monarchie, które łączy uznanie monarchy brytyjskiego bądź - w przypadku dominiów - za głowę państwa za zasadzie unii personalnej, bądź - w przypadku republik i samodzielnych monarchii - za głowę Wspólnoty. W stosunkach między sobą przedstawiciele dyplomatyczni noszą nazwę Wysokich Komisarzy. Współcześnie ważnym czynnikiem łączącym Wspólnotę są więzy ekonomiczne, stosowanie preferencji ekonomicznych i przynależność do strefy funta. System prawny oparty jest na prawie angielskim. Od 1967 roku w Londynie działa sekretariat.