Historia gospodarcza - Ekonomax.pl serwis dla Studentów Ekonomii - Sesja to nie problem
działalności oraz czeladników.
Funkcje cechów:
produkcyjne - określenie rozmiarów produkcji, kontrola jakościowa wyrobów, pozyskiwanie surowca, rozdział surowca, organizowanie zbytu towarów;
szkoleniowe - kontrola kształcenia uczniów, przeprowadzanie egzaminów mistrzowskich;
sadownicze - ustalanie reguł życia cechowego, sądzenie i karanie za naruszanie tych reguł;
religijne - udział w nabożeństwach i procesjach, fundacja na rzecz kościołów;
militarne - obrona wyznaczonych odcinków miejskich, ćwiczenia we władaniu bronią, milicja
miejska;
towarzysko - kulturalne i samopomocowe - akcje filantropijne
Ustrój cechowy charakteryzowała solidarność między członkami cechu i w konsekwencji brak konkurencji. Ceny ustalane były przez rady cechów. Jednocześnie cechy zwalczały tych, którzy do nich nie należeli.
Zasady funkcjonowania cechu regulował status cechowy, który określa zasady wejścia do cechy i bycia mistrzem. Aby nim zostać trzeba było od 4 do 12 lat nauki pracy jako czeladnik, który miał obowiązek wyprawy do innych miast, a także wykonania pracy mistrzowskiej.
Gildie - organizacje kupieckie, mające na celu wspieranie swoich członków przy jednoczesnym zwalczaniu nienależących do nich przedsiębiorców.
Kupcy byli pośrednikami między rzemieślnikami a konsumentami,
Powstania - np. w Polsce w 1383 - powstanie rzemieślników (tkaczy wrocławskich) przeciw patrycjuszom (kupcom).
Rozwój gospodarki towarowo - pieniężnej:
od XIII wieku są nadwyżki w produkcji gospodarstwa wiejskiego, tak więc zaczyna się produkcja na zbyt
w wymianie towarowej duże znaczenie ma handel wewnętrzny.
Wymiana towarowa:
- handel-wewnętrzny - lokalny i krajowy (produkty wytwarzane w jednym miejscu, na które jest zapotrzebowanie w całym kraju: np. sól, sukna);
- zagraniczny
Targi - odbywały się ok. 2 razy w tygodniu. Wielkie targi (jarmarki) - ok. dwa razy w roku. Rozbicie dzielnicowe utrudnia handel, dlatego jarmarki ułatwiają rozwój państwa.
Od II połowy XIII wieku nastąpiło ożywienie handlu zagranicznego; 4 kierunki: północno bałtycki - prowadzi do Prus i dalej morzem do Europy Zachodniej - gł. Flandria; handel tranzytowy - miedź, żelazo, wosk, futra transportowane z Węgier, importowane przez Prusy -sukno i wyroby z wełny; produkty polskie -ołów, sól, drewno
zachodni - Niemcy - wywożono z Polski sól i ołów; przywożono sukno i piwo; handel tranzytowy to głównie towary wschodnie.
południowy - Węgry; import: miedź, żelazo, srebro, wino, export: sukno, ołów, sól
wschodni - handel tranzytowy: jedwab i korzenie (pieprz i imbir), eksport: sukno, bursztyn znad
Bałtyku