Współrzędna X w funkcji kąta (p
Rys. 9 Zmiana wartości pola magnetycznego w kierunkach polarnych X oraz Y w funkcji kąta (p ( magnes ustawiony równolegle do osi X czujnika)
Analizując przebiegi na rysunku 8, gdy magnes był ustawiony równolegle do osi Y czujnika, dla współrzędnej X w funkcji kąta ę najbardziej wyraźne zmiany pola magnetycznego występują dla katów ę: 0 - 180° oraz 60 - 240°. Rozbieżności te również mogą wynikać z ustawienia prętów stalowych wewnątrz stropu Laboratorium, które wpływają na zaburzenie pola magnetycznego magnesu, wywołując przy tym nieoczekiwane zmiany pola magnetycznego rejestrowanego przez magnetometr. Dla współrzędnej Y również występuje pewne przesunięcie czułości zmian pola magnetycznego magnetometru (dla (p: 0-210°). Należy zwrócić również uwagę na inne ułożenie magnesu względem magnetometru (linie sil pola magnetycznego namagnesowanego przez środek są ciągle równoległe do osi Y, tym samym przy zmianie kąta położenia magnesu na orbitalu zmienia się również kierunek względny pola magnetometru w stosunku do magnesu).
Na rysunku 9 gdy magnes jest ustawiony równolegle do osi X czujnika, analizując zmianę pola magnetycznego w kierunku X widzimy, że dla kątów 90-270° występują najwyższe zmiany pola magnetycznego (pokrywającego się z oczekiwaną teorią). Nie występuje zniekształcenie, które zaobserwować można na rysunkach 8 oraz 9. Można przypuszczać, że limę sil pola magnetycznego w tym przypadku są równoległe do osi X. W przypadku analizy zmian pola magnetycznego w kierunku Y zniekształcenia te pojawiają się ponownie. Najwyższe zarejestrowane zmiany pola magnetycznego występują dla ę:60 - 210° oraz 150 - 330°. Największą czułość w płaszczyźnie XY uzyskano gdy magnes N38 był ustawiony równolegle do kierunku Y magnesowania magnesu (zmiana pola magnetycznego regularna - rysunek 8) i równolegle do kierunku X magnesowania magnesu (zmiana pola magnetycznego symetryczna - rysunek 9).
IV. Podsumowanie oraz wnioski Wnioski:
1. W celu uniknięcia błędów pomiarów należałoby stworzyć specjalne stanowisko badawcze, które eliminowałoby oddziaływania zewnętrzne- wpływające na wyniki pomiarów. Takim rozwiązaniem mogłoby być stworzenie specjalnego globu sferycznego zawieszonego nad ziemią (na wysokości 1-2 metrów). Konieczne byłoby wówczas umieszczenie magnesu oraz czujnika na pewnej wysokości z daleka od potencjalnych źródeł dodatkowych zaburzeń pola magnetycznego. Oczywiście nie mogło by to się odbywać na wolnej przestrzeni (wtedy dodatkowym zaburzeniem byłby podmuch wiatru).
128