-5-
uruchamiany jest poprzez napisanie w oknie MATLAB-a nazwy pliku bez rozszerzenia. Przed jego wywołaniem należy podać ścieżkę dostępu: np. path(path,'g:\MATLAB')
Niektóre obliczenia wymagają zastosowania wbudowanych funkcji MATLAB-a (np. całkowanie, różniczkowanie, wyznaczanie zer funkcji), wówczas w skrypcie deklaruje się dane zadanie jako własną
funkcję pisząc "function y = f(x) ..... ", natomiast w oknie programu należy napisać polecenie zawierające
odpowiednią funkcję MATLAB-a (np. quad, ode23, fzero).
2. Definiowanie macierzy.
a) przez wyliczenie elementów:
np. : A = [2 2 1;3 4 5; 5 6 7]
A = [2 2 1 345 5 6 7]
Macierz deklaruje się poprzez umieszczenie jej elementów w nawiasach kwadratowych: poszczególne elementy macierzy oddzielane sa spacjami: koniec wiersza oznaczany jest średnikiem lub deklarowany jest poprzez wciśnięcie klawisza "Enter".
b) przez wygenerowanie elementów:
np. x = -5 : 0.1 : 8 macierz wierszowa (-5 - pierwszy element; 0.1 - krok, 8 - ostatni (131) element)
y = f(x) macierz wierszowa (yl = f(5) - pierwszy element, y 131 = f(8) -
ostatni (131) element)
c) przez podanie zależności określającej elementy macierzy:
np. dla macierzy Hilberta elementy macierzy określone są następującą zależnością:
a(i, j) = 1 / (i+j-1), aby wyznaczyć elementy tej macierzy można skorzystać z biblioteki programu pisząc polecenie hilb(n), gdzie n - stopień macierzy lub napisać własny program:
n for j = l:n
A(i,j)=l/(i+j-l);
end
end
disp(A)
napisanie średnika na końcu linii powoduje brak wyświetlania pośrednich obliczeń, disp() - wyświetlenie wyniku
Elementy macierzy lub tablicy wartości umieszcza się zawsze w nawiasach kwadratowych, natomiast nawiasy zwykłe zarezerwowane są dla poleceń i funkcji MATLABA-a.
Poszczególne elementy polecenia bądź funkcji oddzielane są przecinkami i jeżeli nie stanowią zmiennej lub liczby umieszczane są w apostrofach (np. plot(x, y, ‘r*’)).