8504862403

2 1. Wstęp

5.00 nm

—

c)    d)

Rys. 1.1. Struktura materiału - a) mikrostruktura metalu obserwowana pod mikroskopem optycznym, b) mikrostruktura piaskowca obserwowana pod mikroskopem optycznym, c) kryształy złota obserwowane pod mikroskopem elektronowym, d) ziarna piasku.

w teorii funkcji z możliwym wyjątkiem na skończonej liczbie wewnętrznych powierzchni nieciągłości, oddzielających obszary ciągłe.

W przeciwieństwie do modeli ciągłych modele dyskretne uwzględniają nieciągłości materiału lub jego rozdrobnienie, traktując go jako ośrodek złożony z obiektów dyskretnych. Można budować modele dyskretne uwzględniając strukturę materiałów na różnych poziomach obserwacji. Obecnie coraz częściej przedmiotem zainteresowania jest struktura materiału jak również funkcjonalność elementów tej struktury w możliwie małej skali. Możliwość projektowania materiałów i struktur atomowych wzmaga zainteresowanie tymi metodami mechaniki, które prowadzą do modelowania materiałów na poziomie nanostruktury lub na poziomie atomowym, jak np. na-nomechanika i dynamika molekularna. W metodzie elementów dyskretnym materiał modeluje się jako zbiór elementów (cząstek) sztywnych oddziałujących między sobą poprzez siły kontaktu.

Przy przejściu od modelu fizycznego do matematycznego opisuje się odpowiednimi równaniami obowiązujące i założone prawa i zasady fizyki. W modelowaniu materiałów poddanych obciążeniom głównym zadaniem jest odpowiednie sformuło-