8598055570

Uniwersytet

im. Adama Mickiewicza

w Poznaniu

UXM

Narodowe Centrum Badań i Rozwoju

BADANIA FINANSOWANE W RAMACH INNOWACJI SPOŁECZNYCH NCBIR/IS-1/2012

Teoretyczny model dostosowania TIK-mobApp do możliwości rozwojowych dzieci w wieku 3-6 lat (model DMD) Strona | 18

jak najczęściej (Wygotski, 2002a; Krauze-Sikorska, Klichowski, Kuszak, 2013a; Krauze-Sikorska, Klichowski, Kuszak, 2013b). Dorosły powinien więc dbać, by dziecko mogło działać samodzielnie, ale w kontekście przez niego kreowanym, przekształcanym i (fizycznie oraz emocjonalnie) ubezpieczanym (Kuszak, 2010) - dorosły powinien tworzyć społeczne rusztowanie dla aktywności dziecka (Klichowski, 2012; Klichowski, 2010). Te działania dorosłego powinny być stanowcze, acz przepełnione zaufaniem i zrozumieniem (Newton, Laible, Carlo, Steele, McGinley, 2014). Dopiero bowiem takie podejście w pełni chroni dziecko przed „anarchią niewytrenowanych jeszcze dążeń i niesprecyzowanymi próbami zapanowania nad otoczeniem i swoim organizmem” (Szczurkiewicz, 1998, s. 41).

Rycina 1. Przestrzeń ingerencji dorosłego w sferach aktywności dziecka (opracowanie własne)

Dziecko zmieniając egocentryczną postawę wobec świata na bardziej uspołecznioną staje się bardziej narażone na krytykę innych. Należy pamiętać, że to właśnie w tym okresie budowane jest poczucie własnej wartości. Od doświadczeń tego okresu zależeć będą w znacznym stopniu kolejne kontakty z innymi dziećmi, czy dorosłymi. Wzrastające znaczenie