870127191

2.    Następnie nauczyciel dokonuje podziału uczniów na 3 grupy. Każda z grup ma za zadanie zaprezentować postawy wobec cierpienia, którego człowiek nie potrafi zrozumieć.

-    grupa I - charakteryzuje i przedstawia postawę Hioba

-    grupa II - przedstawia sposób rozumowania przyjaciół Hioba

-    grupa III - przedstawia Boga.

3.    Uczniowie prezentują swoje zadania ( załącznik 2 - karty pracy ucznia),

c) Faza podsumowująca

Nauczyciel prowokuje uczniów do krótkiej dyskusji na temat zakończenia omawianej historii - czy wydaje się prawdopodobne, by Hiob zapomniał zupełnie o przeszłości i przyjął tylko „nowe szczęście”?

Uwagi do nauczyciela:

Jako pracę domową można zadać uczniom porównanie sensu dwóch cytatów:

Hiob:

Pan dał. Pan wziął

Dobro przyjęliśmy z ręki Boga

Czemu zła przyjąć nie chcemy?

Kochanowski Jan:

Tego się, synu, trzymaj, a ludzkie przygody Ludzkie noś, Jeden jest Pan smutku i nagrody.

Przy nawiązaniu do współczesnych Hiobów można skorzystać ze Słownika motywów literackich.

5. Bibliografia

Adamczyk Maria, Chrząstowska Bożena, Starożytność - Oświecenie, WSiP, Warszawa 1996.

Biblia - Księga Hioba

Kołakowski Leszek, O Bogu [w:] Mini wykłady o maxi sprawach, Ossolineum, Kraków 1998.

e. 6. Załączniki

a), załącznik 1 - proponowana treść wykładu

Treść wykładu wygłoszonego w fazie przygotowawczej lekcji

Księga Hioba to najdawniejszy starotestamentowy dramat o charakterze filozoficzno - poetyckim, napisany przez nieznanego autora lub kilku autorów, prawdopodobnie między V a III w. p.n.e. Autor księgi Hioba był zapewne Izraelitą głęboko tkwiącym w kulturze biblijnej. Tytułowy bohater mógł być postacią historyczną. Ziemia Uz, w której mieszkał, to tereny dzisiejszego Izraela, Egiptu i Arabii Saudyjskiej. Księga składa się z trzech części: prologu i epilogu pisanych prozą oraz części środkowej w formie poetyckiego dialogu, podzielonego na sześć fragmentów. Wielu badaczy przypuszcza, iż rozmowa przyjaciół dotycząca sensu cierpienia stanowi późniejszy dodatek. Tytułowy Hiob jest symbolem człowieka cierpiącego niewinnie i w tym sensie stanowi prefigurację (zapowiedź) postaci