3. ZDJĘCIA SATELITARNE WYKONANE ZA POMOCĄ RADIOMETRÓW UMIESZCZONYCH NA SATELITACH METEOROLOGICZNYCH
Do badań parametrów roślinno-glebowych wybrano dane rejestrowane przez satelitę NOAA (National Oceanie and Atmospheric Administration), który został skonstruowany głównie na potrzeby służb meteorologicznych. Jest to jedyny satelita, oprócz Landsata TM, rejestrujący promieniowanie w podczerwieni termalnej od 10,5 do 12,5 pm.
Pierwszy satelita meteorologiczny - T1ROS-1 (Television Infrared Observation Satellite) - został wystrzelony w 1960 r. przez USA. W 1966 r. Operacyjny System TIROS (TOS) rozpoczął pierwszy kontynuowany rejestr obserwacji meteorologicznych dla całego globu ziemskiego. W 1970 r. został wprowadzony na orbitę satelita ITOS (ulepszony TOS), rozpoczynając drugą generację satelitów meteorologicznych. Nowym urządzeniem na tym satelicie był system APT, umożliwiający automatyczne przekazywanie danych radiometrycznych do stacji naziemnych. Zmodyfikowany ITOS został oznaczony kodem NOAA.
Pierwsze satelity serii NOAA miały nowy sensor VHRR (Very High Resolution Radiometer) o zdolności rozdzielczej 1 km. Na ich pokładzie był też zainstalowany radiometr skanujący SR (Scanning Radiometer) oraz radiometr do mierzenia profili pionowych temperatur (VTPR) i radiometr do pomiaru strumienia protonów i elektronów (SPM). Nowa generacja ITOS to satelity TIROS-N zaopatrzone w radiometr o bardzo dużej rozdzielczości AVHRR (Advanced Very High Resolution Radiometer) należące do grupy satelitów NOAA. Obecnie w przestrzeni wokółziemskiej krążą 4 satelity serii NOAA (NOAA9, NOAA 10, NOAA 11 i NOAA 12) po orbitach wokół-biegunowych zsynchronizowanych ze Słońcem. Tak więc w ciągu doby można otrzymać czterokrotnie zdjęcia powierzchni Ziemi wykonane radiometrem AVHRR. Radiometr ten rejestruje promieniowanie w 5 zakresach widma: w dwu pierwszych kanałach rejestrowane jest promieniowanie o długości 0,58-0,68 pm i 0,72-1,1 pm, odpowiadające kanałom 5 i 7 skanera MSS. W trzecim kanale skaner AVHRR rejestruje bliską podczerwień termalną (3,55-3,93 pm), w czwartym i piątym długofalowe promieniowanie podczerwone (10,3-11,3 pm oraz 11,5-12,5 pm). Radiometr AVHRR ma pole widzenia 1,4 miliradianów, co daje rozdzielczość terenową 1,1 km w nadirze. AVHRR może rejestrować temperaturę z dokładnością 0,2°C. Szerokość rejestrowanego pasa wynosi 2700 km. Każdy obraz satelitarny składa się z 4000 linii, każda zaś linia z 2048 pikseli. Radiometr wykonuje pomiary odbicia i emisji promieniowania wzdłuż jednej linii w czasie 1/16 s. Wartości pikseli zapisane są na taśmie w układzie 10-bitowym o wartościach od 0 do 1023. Oprócz AYHRR na satelicie