60
25. 06. 1992 r., osiągając wartość 0,43, w dniu 10. 08. 1992 r. wartość A1/A2 wynosiła 0,46, a 23. 09. 1992 r. iloraz ten osiągnął największą wartość, równą 0,65. W tym okresie wystąpiła znaczna susza, co spowodowało przebarwienie traw. A zatem otrzymane wyniki albedo potwierdzają spostrzeżenia wyrażone w literaturze. Stosunek A1/A2 zbliżył się do 1. Wydaje się, że iloraz wartości albedo w czerwonym i podczerwonym zakresie widma może być dobrym wskaźnikiem suszy.
Wartość wskaźnika NDVI określająca wielkość masy roślinnej jest charakteryzowana także przez temperaturę samych roślin, odwzorowaną w poszczególnych pikselach danego zdjęcia satelitarnego. Przy wzroście wartości NDVI temperatura radiacyjna roślin maleje, wzrasta natomiast wielkość ewapotranspiracji. W tabeli 2 pokazano, że wraz ze wzrostem wysokości roślin temperatura roślin maleje. Rycina 21 wskazuje, że wraz ze wzrostem wysokości roślin wzrasta wartość NDVI. Wartość wskaźnika zieleni wzrasta wraz z masą roślinną, z której wzrostem związana jest większa ewapo-transpiracja (Dąbrowska-Zielińska 199Ib).
Większe wartości NDVI obserwuje się w przypadku, gdy różnica temperatur między powietrzem a roślinami przyjmuje wartości ujemne (Ts - Ta) < 0, co spowodowane jest dużą masą roślinną ochładzającą się wskutek silnego parowania. Taki fakt wystąpił w dniu 25. 05. 1992 r., o czym już wspomniano w rozdziale 6. Można również zauważyć, że wartości znormalizowanego wskaźnika zieleni są związane z wielkością ewapotranspiracji. Ewapotranspiracja w ciągu dnia zmienia się, natomiast wielkość wskaźnika NDVI po korekcji ze względu na położenie Słońca jest stała i nie można porównywać chwilowej ewapotranspiracji z wartością NDVI dla różnej pory wykonania zdjęcia satelitarnego. Taką analizę można przeprowadzić dla jednego zdjęcia satelitarnego i otrzymać względne różnice pomiędzy roślinami lub porównać wartości NDVI z wielkością ewapotranspiracji dla godzin wczesnego popołudnia, lub w przypadku różnej pory wykonywania zdjęcia satelitarnego należy porównać wartości wskaźnika zieleni z wielkością ewapotranspiracji dobowej. Tabela 8 przedstawia obliczoną wielkość ewapotranspiracji dobowej jedynie dla 1991 r. Nie można było obliczyć tej wartości dla dni obserwacji w 1992 r., ponieważ wówczas nie dysponowano dobowymi wartościami RN.
Dla najwyższych wartości NDVI, równych 0,78, w dniu 16. 05. 1989 r. ewapotranspiracja dobowa była najwyższa - 5,05 mm, natomiast najniższa została obliczona dla 3. 08. 1990 r. - 2,74 mm, przy NDV1 równym 0,53. Jak można zauważyć, do badań nad warunkami wzrostu roślin najlepiej brać pod uwagę szeroki zakres promieniowania od widzialnego do dalekiej podczerwieni termalnej.
Do obliczenia ewapotranspiracji niezbędna jest znajomość wysokości roślin (wzory 35, 36). Przeprowadzono więc analizę wpływu wysokości roślin na wielkość odbicia rejestrowanego przez satelitę. Dzięki wyprowadzeniu równania określającego wpływ wysokości trawy na wielkość wskaźnika NDVI (ryc. 21), można określić wysokość trawy z pomiarów AVHRR/NOAA.
Rycina 21 przedstawia tę zależność opisaną wzorem
h = 0,40 NDV1 + 0,05, (70)
r = 0,85 dla 76 obserwacji; odchylenie standardowe - 0,03.