8796961067

c.d tablicy 1

Lp.	Wyszczególnienie	Ilość punktów	Uwagi
11	Za dyscypliną organizacyjną: a)    terminowe złożenie planu rzeczowo-finansowego — 5 pkt. b)    terminowe złożenie sprawozdania rocznego X 5 pyt. c)    terminowe zlozenlc sprawozdania kwartalnego — 1 pkt.
13	Punkty ujemne: —    za monit telefoniczny -- 1 pkt. —    za monit pisemny —3 pkt. —    za błędne sprawozdanie lub plan — 2 pkt. —    za nieusprawiedliwioną nieobecność na Szkoleniu Zebraniu Sprawozdawczym Oddziału — 5 pkt.
14	Za całokształt działalności Koła i wpływ tego działania na wynik działalności przedsiębiorstwa (wykonanie wskaźników dyrektywnych) — punkty przyznaje Zarząd Oddziału w oparciu o sprawozanJe i wniosek opiekuna Koła. Maksymalna ilość punktów 15 w tym 5 pkt. za działalność zakładu, 10 za działalność Koła.
15	Razem ilość punktów
15	Razom (po weryfikacji przez Zespół)	1

II    Miejsca

—    dyplom,

—    nagrodę rzeczową lub finansową.

III    Miejsca

—    dyplom,

—    nagrodę rzeczową lub finansową.

Wielkość nagród pieniężnych ustali Zarząd Oddziału każdorazowo, przy sporządzaniu planu na rok następny.

2.    Trzykrotne zdobycie proporca powoduje jego przejście na własność Koła.

3.    Członkowie wyróżnionych Kół będą brani pod uwagę w pierwszej kolejności, przy przyznawaniu odznak honorowych SITPH i NOT, oraz w typowaniu na wyjazdy zagraniczne.

IV. Postanowienia końcowe

Regulamin niniejszy został zatwierdzony uchwałą Zarządu Oddziału z dnia 16.05.1980 r. i obowiązuje od stycznia 1980 r.

Wiadomości gospodarcze

Światowa produkcja i zużycie materiałów ogniotrwałych

Światową produkcję materiałów ogniotrwałych ocenia się na 30 milionów ton w 1978 roku.

Przyrost produkcji w okresie od 1975 roku do 1978 wynosi ok. 5 milionów ton. Obserwuje się wyraźne tendencje wzrostu ilości produkowanych materiał * w ,.nie-formowanych'* na przestrzeni o-tatniego dziesięciolecia. W Japonii produkov;?no w 1968 r. ok. 2.3 mi’ir>ny ton wyrobów formowanych i 0.35 milionów ton materiałów nicformowanych, natomiast w 1977 roku ilość wyrobów formowanych wynosiła ok. 1,6 milionów ton. a materiałów nieformowanych 0,9 milionów ten. Podobnie w Stanach Zjednoczonych wzrost ilości materiałów nieformowanych wzrósł z 1.1 miliona ton w 1963 r. do 1.9 milionów ton w 1977 roku.

Stosunek ten w krajach europejskich za 1977 rok podano w tablicy 1, w Japonii i USA w tablicy 2.

Zużycie materiałów ogniotrwałych w tych krajach, w udziale procentowym dla poszczególnych użytkowników ilustruje tablica 3. Podane w tej tablicy wartości dla pozostałych przemysłów obejmują również eksport.

Głównym odbiorcą materiałów ogniotrwałych jest więc bezsprzecznie hutnictwo, a ilość zużytych materiałów ogniotrwałych w hutnictwie żelaza i stali jedncmacznie zależy od udziału określonych procesów ^tnluw niczych przy wytwarzaniu stali, co wyraźnie ilustrują wartości podane w tablicy 4.

Nieporównywalną jest więc ocena ilośc i /.użycia wyrobów ogniotrwałych w hutnictwie bez równoległej analizy udziału określonych procesów wytwórczych stali. Równolegle zc zmianą profilu procesów stalowniczych postępuje obniżenie zużycia jednostkowego materiałów

ogniotrwałych, przy czym podkreślić należy związane z tym zmiany wymagań stawianych jakości materiałów ogniotrwałych.

Obok różnic wynikających z metod wytwarzania stali notuje się również wpływy lokalnych warunków wytwarzania i tak bardzo ciekawe jest stwierdzenie zależności jednostkowego zużycia materiałów ogniotrwałych od wielkości huty, na przykładzie danych z Japonii (tablica 5). Wynika to zarówno z gabarytów użytkowych jednostek i związane jest z transportem prodnk-tu międry po^rzczi gólm mi fazami wytwarzania.

W ocenie porównawczych wskaźników zużycia materiałów ogniotrwałych brakuje jednolitej międzynarodowej klasyfikacji materiałów i porównywalnych podstaw dla oceny ilościowego zużycia, dlatego też granice błędu są dość znaczne.

Reuter Rundschau, 1979 nr 4, sir. 1120

Zagadnienia energetyczne — a materiały ogniotrwałe

Dążność do oszczędności energii wdraża się dla przemysłu materiałów ogniotrwałych w dwóch kierunkach działania:

jakie tworzywa i konstrukcje zastosować dla zmniejszenia zużycia energii w przemysłach użytkujących materiały ogniotrwałe,

jak produkować materiały ogniotrwałe przy najmniejszym nakładzie energii lub jak zastąpić tworzywa wymagające dużego nakładu energii.

Rozwój wysokoogniotr .vałych tworzyw izolacyjnych i konstrukcji pieców zapewniających minimalne straty energii należy uznać w skali światowej za zagadnienie niedostatecznie rozpracowane. W iabbcy 6 podano rząd