8812711169

Elektryzowanie obiektów występuje zwykle w warunkach zetknięcia i następującego

po nim

rozdzielenia dwóch nie naelektryzowanych ciał, przy czym mogą to być: ciała stałe, ciało stałe i ciecz,

ciało stałe i gaz, ciecz i gaz. Warunki takie zachodzą np. przy ślizganiu, toczeniu, uderzaniu,

rozdrabnianiu, przepływie, wypływie, mieszaniu ciał. Elektryzacja taka następuje w

wyniku

tworzenia się na granicy zetknięcia dwóch ciał elektrycznej warstwy podwójnej, składającej się z

warstwy ładunków dodatnich i ujemnych. Nośnikami ładunku mogą być elektrony i jony. Na

powierzchni granicznej może powstać także warstwa uporządkowanych dipoli.

Elektryzację w warunkach kontaktowania dwóch ciał stałych wyjaśnia się przemieszczeniem

elektronów bądź jonów. Model elektronowy elektryzacji opiera się na teorii pasmowej ciała stałego.

Mechanizm jonowy elektryzacji jest tłumaczony obecnością na powierzchni dielektryka

zaadsorbowanej warstewki wody, częściowo zdysocjowanej i zawierającej rozpuszczone

zanieczyszczenia.

Stopień naelektryzowania albo stopień naładowania obiektu charakteryzuje się przez: wartość ładunku elektrostatycznego gęstość powierzchniową lub objętościową tego ładunku wartość wytworzonego napięcia elektrostatycznego wartość natężenia pola elektrostatycznego.