9524124410

Rozdział 1

Przedmiot

obrabiany

Rysunek 1.6. Uchwyt dwuszczękowy ze specjalnymi szczękami 2: 1- korpus uchwytu [1]

Tabela 1.1. Główne wymiary dwuszczękowych uchwytów samocentrujących śrubowych

D	O,	k	dH7
300	250	70	180
250	215	60	140
200	170	50	140

Obrót śruby 3 powoduje równoczesne przesuwanie się szczęk 5 umieszczonych w rowkach korpusu 6. Śruba jest ustalona (centrowana) za pomocą obsady 4. Na szczęki uchwytu nakłada się wymienne nakładki 1 i 2 przystosowane do kształtów i wymiarów obrabianego przedmiotu (podobnie jak na rysunku 1.6). Nakładki są utwardzane i mocowane do szczęk za pomocą śrub 7 i 8. W przypadku, gdy obie nakładki muszą pozostać nieruchome, są one centrowane występami w dokładnych rowkach wykonanych w szczękach.

Uchwyty dwuszczękowe ze śrubą rzymską można stosować nie tylko do obróbki przedmiotów o złożonych kształtach na tokarkach, ale także mogą być one zaadaptowane jako zespoły ustalające i mocujące w innych uchwytach specjalnych np. wiertarskich lub frezarskich.

Przykładem zespołu samocentrującego jest tuleja zaciskowa (rysunek 1.8). W tulejach zaciskowych można ustalać przedmioty z dokładnie obrobionymi powierzchniami. Dla niewielkich zmian średnicy przedmiotu w celu zwiększenia sprężystego odkształcenia promieniowego są przewidziane wzdłużne wycięcia na tulei co 120°. Zmiana średnicy przedmiotu d powoduje zmianę średnicy D tulei.

Strona 14