Modelowanie tarcia w endoprotezie stawu kolanowego 9
ciężar ciała człowieka. Sytuacja taka występuje podczas biegu i może być przyczyną uszkodzenia elementów stawu kolanowego lub elementów zaimplantowanej endoprotezy.
Znaczącym czynnikiem w biomechanice stawu kolanowego jest nierównomierność obciążeń pomiędzy kłykciami. Badania opisane w pracach [49, 95, 129] wykazały, że obciążenia jakim poddawany jest staw kolanowy w około 70% przenoszone są przez powierzchnie stawowe kłykcia przyśrodkowego. Stopień asymetrii w obciążeniu kłykci wynika m.in. z rodzaju oraz fazy wykonywanego ruchu [37]. W początkowym okresie stosowania całkowitych endoprotez stawu kolanowego, nierównomierność obciążeń w obrębie stawu była główną przyczyną obluzowywania części piszczelowej implantu [6].
W alloplastyce kolana duży problem stanowią patologiczne obciążenia implantu, wynikające z niedokładności wzajemnego usytuowania elementów endoprotezy oraz wykonywania przez pacjenta ruchów przekraczających dopuszczalny zakres [115]. W przeciwieństwie do tkanek żywych, elementy mechaniczne endoprotezy nie posiadają zdolności adaptacji do przenoszonych obciążeń. W połączeniu z nieprawidłową współpracą elementów endoprotezy powoduje to powstawanie stref styku, w których przekroczone są znacznie dopuszczalne naciski. W dalszej eksploatacji może to powodować nadmierne zużywanie się elementów endoprotezy.
Ze względu na niemożliwość prowadzenia badań inwazyjnych wewnątrz ciała pacjenta w celu pomiaru nacisków działających pomiędzy powierzchniami endoprotezy, doświadczenia takie prowadzone są na preparatach. Badania opisane w pracach [155, 157] pozwoliły na pomiar rzeczywistych wielkości sił działających w strefie styku elementów trących całkowitej endoprotezy stawu kolanowego. Sumaryczne wartości zmierzonych sił działających na element piszczelowy prawidłowo zaimplantowanego stawu zostały przedstawione w tabeli 1 [157]. Można zauważyć wyraźną różnicę w wartościach obciążenia kłykci.
Tabela 1. Wyniki pomiarów sumarycznych wartości sił działających na element piszczelowy całkowitej endoprotezy stawu kolanowego w różnych warunkach obciążenia statycznego [157], w nawiasach podano wartości odchylenia standardowego.
Warunki obciążenia |
Kłykieć przyśrodkowy |
Kłykieć boczny |
Kolano wyprostowane, swobodnie leżąca kończyna (obiążenia występujące podczas operacji) |
292,0(166,4) |
217,4(145,0) |
Kolano wyprostowane, badania prowadzone na symulatorze |
404,6(104,1) |
323,5 (68,8) |
[NI |
[N] |
Należy zwrócić uwagę na powszechne pomijanie wpływu tarcia w prezentowanych w literaturze modelach biomechanicznych stawu kolanowego. Dla zdrowego połączenia synowialnego siły tarcia są niewielkie (p =0,005-^-0,02 [11]), natomiast w wypadku wszczepienia endoprotezy siły tarcia mogą wpływać na stan obciążenia implantu. Model biomechaniczny stawu kolanowego z wszczepioną całkowitą endoprotezą, oraz uwzględniający wpływ tarcia przedstawił w 1997 r M. Wimmer oraz T. Andriacchi [166]. Model ten uwzględnia zarówno wartości współczynnika tarcia statycznego jak i kinematycznego oraz kształt współpracujących elementów trących. Autorzy uprościli model do jednej płaszczyzny - strzałkowej. Schemat modelu wraz z opisem zmiennych został przedstawiony na rys. 3.