9543518587

patologicznych, takich jak: zaniki kostne, stany zapalne, rozchwianie zębów [7, 13, 35, 37, 56, 60, 79],

Przy podparciu śluzówkowym brak impulsów z ozębnej powoduje, że pacjent używa znacznie większej siły żucia, przy jednoczesnym zachowaniu wrażeń tego samego nacisku, co przyspiesza zaniki podłoża śluzówkowo-kostnego (ryc. 3).

Ryc. 2. Proteza obustronna skrzydłowa z podparciem śluzówkowo-ozębnowym.Proteza użytkowana 6 lat utrzymuje prawidłową powierzchnię okluzyjną i wysokość zwarciową

Ryc. 3. Proteza obustronna skrzydłowa osiadająca (bez podparć ozębnowych). Proteza użytkowana przez 4 lata z zaburzoną powierzchnią okluzyjną oraz obniżoną wysokością zwarcia i zanikiem podłoża kostnego pod siodłami protezy

Nie zawsze jednak ilość i rozmieszczenie braków zębowych umożliwia ich odtworzenie uzupełnieniami protetycznymi z ozębnowym podparciem. Przykładem tego są obustronne braki, często występujące w żuchwie. Ten rodzaj braków można uzupełnić, bez wcześniejszego leczenia implantoprotetycznego, jedynie ruchomą protezą śluzówkowo-ozębnową w której retencja i podparcie protezy możliwe jest na bazie pozostałych zębów w przednim odcinku łuku zębowego, natomiast wolne skrzydła protezy spoczywają bezpośrednio na błonie śluzowej bezzębnego wyrostka