Analiza postawy chłopa w opowiadaniu S. Żeromskiego p.t. "Rozdziobią nas kruki,
wrony"
Szukam atrakcyjnej z blond włosami, dwuwymiarowej...>
Sciaga.pl > Prace > Młoda Polska >Home | Reklama | Info | Mail
Analiza postawy chłopa w opowiadaniu S. Żeromskiego p.t.
"Rozdziobią nas kruki, wrony"
kategoria: J.polskizakres: Młoda Polskadodano:
2000-01-10
"Rozdziobią nas kruki, wrony" pochodzi z pierwszego zbioru opowiadań
Stefana Żeromskiego, wydanego w 1895 roku. W utworze tym autor
przywołuje pewien epizod z końca powstania styczniowego i śmierć
jednego z powstańców, Andrzeja Boryckiego (Szymona Winrycha).
Żołnierz, najpierw bestialsko zamordowany przez oddział rosyjski,
zostaje okradziony przez biednego chłopa z pobliskiej wsi. Chłop ten
obdziera trupa z odzieży, ściąga skórę z martwego konia, zabiera
uprząż i wracając do domu modli się:
"Tak bez wiedzy i woli zemściwszy się za tylowieczne niewolnictwo,
za szerzenie ciemnoty, za wyzysk, za hańbę i za cierpienie ludu,
szedł ku domowi z odkrytą głową i modlitwą na ustach. Dziwnie rzewna
radość zstępowała do jego duszy i ubierała mu cały widnokrąg, cały
zakres umysłowego objęcia, całą ziemie barwami cudnie pięknymi.
Głęboko, prawdziwie z całej duszy wielbił Boga za to, że w
bezgranicznym miłosierdziu swoim zesłał mu tyle żelastwa i
rzemienia."
Co oznacza ta przejmująca, że aż okrutna scena? Wiemy, że Żeromski
swoje nadzieje wiązał z ludem, nie miał więc na celu formułowania
aktu oskarżenia wobec biednego chłopa szargającego zwłoki swojego
rodaka poległego za świętą, narodowa sprawę. Jego postawa jest
efektem wielowiekowej "tradycji" poddaństwa, wyzysku tej grupy
społecznej. Zacofany, prymitywny i ciemny chłop nie wie, że
powstanie toczy się m.in. o poprawę jego sytuacji. Zachłanność i
pragnienie zdobycia za wszelką cenę dóbr materialnych wynikają z
jego ubóstwa. Życie jest dla niego walką o przetrwanie, i to bez
znaczenia, czy panem będzie Polak, czy zaborca.
Autor obwinia szlachtę o to, że zaniedbywana przez stulecia warstwa
chłopska, żyjąca w nędzy i poniżeniu nie ukształtowała w sobie
poczucia tożsamości narodowej, nie rozumiała idei powstania, gdyż
słowo: ojczyzna było dla niej jedynie pustym dźwiękiem. Wiejski
nędzarz nie zdawał sobie sprawy, że postępuje niegodnie, ponieważ
nikt nie uświadomił mu jak ważną rolę może odegrać w toczącej się
walce i co zwycięstwo może zmienić w jego bytowaniu. Żeromski z
ogromną odwagą przypomniał prawdę, że egoistyczne postępowanie
warstw posiadających, nazwanych przez niego "prorokami ciemnoty",
utrudniało związanie walki o niepodległość z wyzwoleniem ludu od
niewoli społecznej. Wyraźnie sugeruje, że gdyby warstwa chłopska
miała wyższą świadomość narodową i
została włączona do powstania, jego scenariusz mógłby być zupełnie
inny, oraz świadamia, że jeśli sytuacja w kraju się nie zmieni
"rozdziobią nas kruki, wrony".
Autor: Iwona Ocena : 3.6
oceń prace: 1 2 3 4 5 6
Home | Reklama | Info | Mail
Prace | Pomoc | Książki | Artykuły | News | Katalog | Forum |
Dzienniczek | Rozrywka
O nas | Filozofia/Prywatność | Napisz do nas
Copyright 2000 The MotherShip Poland Internet Holdings Sp. z
o.o. Wszelkie prawa zastrzezone
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Żeromski Stefan Rozdziobią nas kruki i wronyrozdziobia nas krukiAlchemia II Rozdział 8Drzwi do przeznaczenia, rozdział 2czesc rozdzialRozdział 51rozdzialrozdzial (140)rozdzialrozdział 25 Prześwięty Asziata Szyjemasz, z Góry posłany na Ziemięczesc rozdzialwięcej podobnych podstron