TRYB MS-DOS
o MS-DOS...
Microsoft Disk Operating System to system operacyjny stworzony przez firmę
Microsoft na podstawie nabytego przez nią kodu z
ródłowego systemu QDOS (ang.
Quick and Dirty Operating System - napisany szybko i na brudno system
operacyjny) stworzonego przez Seattle Computers. Jest to wersja systemu
operacyjnego DOS przeznaczona dla komputerów IBM-PC.
Ostatnia samodzielna wersja nosi numer 6.22. Obecnie MS-DOS (oznaczony jako 7,
7.1 i 8) jest bazą, na której są zbudowane systemy Windows 9x/Millenium,
stanowiąc ich integralną część i nie jest sprzedawany jako oddzielny produkt.
MS-DOS w Windows
W 1993 roku, wraz z wydaniem systemu Microsoft Windows NT, Microsoft
zrezygnował z używania MS-DOS jako podstawy systemów operacyjnych z linii NT.
Usunięcie systemu MS-DOS z Microsoft Windows było trudne, szczególnie w
wersjach systemu przeznaczonych dla użytkowników końcowych, gdyż wiele
istniejących programów, wśród nich wiele gier, było zaprojektowanych wyłącznie
dla systemu DOS. Dlatego MS-DOS był usuwany z Microsoft Windows stopniowo i
wyjątkowo powoli. W Windows Millenium system MS-DOS został ukryty przed
użytkownikiem nie istniała np. możliwość uruchomienia samego MS-DOS
dostarczanego z systemem, tak jak było to możliwe we wcześniejszych wersjach
systemu. Zwieńczeniem planu usunięcia systemu MS-DOS z wersji Microsoft
Windows dla użytkowników końcowych było wydanie Microsoft Windows XP, w
którym MS-DOS został całkowicie usunięty (aczkolwiek nadal można korzystać z
poleceń DOS po uruchomieniu interpretera poleceń instrukcją cmd). Istnieją
również emulatory DOSa dla systemu Windows XP, takie jak DOSBox
Architektura MS-DOS:
- BIOS, czyli warstwa komunikacji ze sprzętem (w skład tak pojmowanego BIOS-u
wchodzi również jeden z ładowanych modułów systemu, nie tylko BIOS z pamięci
ROM),
- jądro systemu (zawiera głównie system obsługi plików),
- prymitywna powłoka, czyli interfejs użytkownika command.com.
OKNO APLIKACJI DOS
MS-DOS sam w sobie jest środowiskiem tekstowym, rolę graficznej nakładki
działającej na nim spełnia DOS Shell oraz wczesne wersje systemu Microsoft
Windows.
DOS Shell
DOS Shell pozwala na wykonanie podstawowych operacji na plikach i katalogach,
umożliwia także uruchamianie programów. Uruchamia się go komendą "dosshell",
program umożliwia zdefiniowanie podstawowych kolorów i stylów wyświetlania,
potrafi także obsłuzyć myszkę. Generalnie Shell funkcjonalnością bardzo
przypomina windowsowego Menadżera Plików.
MS-DOS Shell:
PLIKI KONFIGURACJI PIF
Co to jest plik .pif?
Program Information File (plik informacji o programie) jest skrótem do programu
DOS. Daje możliwość manipulacji parametrami uruchamiania programów. Pliki te
mogą być także nosicielami wirusów w postaci zaszytych w nich innych plików
Jak działa plik .pif?
Podczas uruchamiania programu opartego na systemie MS-DOS system Windows
poszukuje pliku PIF, który zostanie wykorzystany razem z otwieranym programem.
Pliki PIF zawierają takie elementy, jak nazwa pliku, katalog uruchomieniowy i
opcje wielozadaniowości.
konfiguracja
1. Odnajdz
dany plik programu [exe lub com]
2. Wybierz z menu kontekstowego opcję 'Właściwości' [otworzy się okienko
skrótu PIF, który zostanie automatycznie utworzony]
3. PAMI
CI DLA PROGRAMÓW DOS
rodzaje
- pamięć konwencjonalna - obszar 640 KB, których uzywał pierwszy
komputer IBM PC; służy on do przechowywania programów i wiele
programów może korzystać tylko z niego.
- pamięć górna UMB - pamięć zaraz powyżej 640 KB, zawiera całe 384
KB; karta wideo, karta sieciowa, i inne składniki sprzętowe korzytają ze
znacznej części tej pamięci; pamięć konwencjonalna i górna dają w sumie
1024 KB, czyli pierwszy megabajt pamięci RAM.
- pamięć typu expanded (EMS) - pamięć używająca 64 KB bloku pamięci
konwencjonalnej albo górnej jako bufora (cztery tzw. ramki po 16KB)
udostępniajacego zapisane w niej dane. Obecnie ta pamięć jest rzadko
używana a odpowiednie oprogramowanie emuluje ją w pamięci XMS.
- pamięć typu extended (XMS) - pamięć powyżej 1 MB; 64 MB pamięci
RAM oznacza, że komputer ma 63 MB pamięci extended; dzisiejsze
komputery typu PC mogą korzystać z tej pamięci bezpośrednio lecz wymaga
to specjalnych metod dostępu.
- pamięć wysoka HMA - obszar 64 KB pamięci powyżej granicy 1 MB,
adresowany przez program HIMEM.SYS, dostarczony z nowszymi wersjami
DOS i Windows; pamięć ta jest najczęściej używana przez częś pliku
COMMAND.COM w systemach DOS 5 i 6.x firmy Microsoft; ten schemat
przydzielania pamięci pozwala systemowi DOS zajmować znacznie
mniejszą część cennego obszaru 640 KB.
organizacja
oszczędzanie pamięci
System operacyjny MS-DOS standardowo ładuje się do pamięci
konwencjonalnej. Aby nie tracić tych cennych obaszarów naszego RAMu,
można przenieść część DOSa do pamięci HMA oraz część sterowników do
UMB. Można to zrobić w ten sposób:
Dopisać na początku pliku 'config.sys' następujący fragment : DOS=HIGH,
UMB
Kiedy jakiś sterownik niechce się załadować, umiesczamy jego inicjację przed
wyżej podaną sekwencją.
Kolejnym ważnym poleceniem w pliku 'config.sys' jest FILES. Wartość tego
polecenia, jeżeli nie ma takiej konieczności, nie powinna przekraczać 20.
Następne polecenie STACKS, powinno mieś wartość 0,0.
Kiedy używamy CD-ROM, warto sprawdzić polecenie LASTDRIVE, którego
wartość nie powinna być większa niż, ilość dostępnych dysków/partycji
naszego komputera. Są to bardzo drobne "sprawy", ale niekiedy każdy bajt się
liczy.
POLECENIA WEWN
TRZNE
polecenie funkcja
Załącza i wyłącza możliwość przerwania danej komendy za
pomocą kombinacji CTRL-C, jeśli po BREAK następuje
odpowiednio ON lub OFF. Podanie samego wyrażenia
BREAK powoduje wyświetlenie aktualnego statusu.
BREAK
Przykład:
BREAK ON
BREAK OFF
Zmienia aktualny katalog zgodnie z podaną ścieżką dostępu.
Przykład:
CHDIR lub CD
CD\BIN\USER
CLS Przeprowadza wyczyszczanie całego ekranu.
Kopiowanie pliku lub połączenie dwóch plików. Opcja /A
zapewnia przy tym, że kopiowanie plików tekstowych zostaje
zakończone wraz z pojawieniem się CTRL - Z; opcja B
zapewnia natomiast, że także znaki CTRL - Z podlegają
kopiowaniu. W przypadku połączenia plików ustawiona jest z
góry opcja /A, poza tym opcja /B. Przykład:
COPY
COPY B: TEXT plik TEXT zostaje pobrany z napędu B i
skopiowany na dysku umieszczonym w napędzie wybranym
wcześniej
COPY *.*B: wszystkie pliki z przedłużeniem nazwy zostają
pobrane z aktualnego napędu i skopiowane za pomocą napędu
B
COPY TEXT + INFO do pliku TEXT zostaje dołączony plik
INFO; w wyniku tego plik TEXT stanie się oczywiście
dłuższy
Ustala miejsce, z którego system operacyjny MS - DOS
CTTY przyjmuje komendy. Dopuszcza się nazwy CON ( wstępne
ustawienie, konsola ), AUX, PRN i NUL.
Wyświetlanie i ewentualna zmiana daty według formatu
amerykańskiego ( miesiąc - dzień - rok lub miesiąc/dzień/rok
). Kolejny rok może być wprowadzony w postaci dwu- lub
DATE czterocyfrowej. Przykłady:
DATE 3-16-2001 ustawia datę na 16 marzec 2001 rok
DATE wyświetla datę.
Kasowanie plików. DEL i ERASE wykonują te same funkcję.
Przykłady:
DEL *. kasuje wszystkie pliki bez rozszerzenia
DEL lub ERASE DEL *.* kasuje wszystkie pliki z rozszerzeniem
DEL B:NAME.TMP kasuje plik NAME.TMP w napędzie
dyskowym B
DEL N? M kasuje wszystkie pliki, których nazwa składa się z
trzech znaków, przy czym pierwszy jest N a ostatni M
Przedstawia pliki aktualnego lub specyfikowanego katalogu.
Przykłady:
DIR
DIR wszystkie pliki aktualnego katalogu
DIR B:*.COM wszystkie pliki .COM w napędzie dyskowym
B
Zwykle komendy z jednego pliku wykonywanego w trybie
pracy Batch, ukazują sie równocześnie na ekranie monitora.
ECHOON/OFF
ECHO OFF wyłącza wyświetlanie natomiast ECHO ON
ponownie włącza ich ukazywanie na ekranie.
ERASE Identyczna jak komenda DEL
Tak jak w CP/M-Plus, także w MS - DOS procesor komend
nie jest umieszczony na stałe w pamięci operacyjnej, lecz
zawsze ładuje się jako plik o nazwie COMMAND.COM z
dysku ( dyskietki systemowej ). W programie użytkownika
EXIT
należy to uczynić jawnie po zgłoszeniu się znaku zachęty
napędu dyskowego (Np A>), w celu wywołania komend
systemu MS - DOS Np. DIR. EXIT zapewnia następnie
powrót do opuszczonego wcześniej programu użytkownika.
Instrukcja pętli do automatycznego powtarzania komendy
systemu MS - DOS. Podczas wprowadzania ręcznego należy
użyć następującej składni: FOR% znak IN ( parametr
FOR...IN...DO komendy ) % znak. W przypadku pracy w trybie Batch należy
zmienić poszczególne znaki i procentu na znaki podwójne
(%%). "Znak" jest nienumerycznym znakiem ASCII i służy
jako ( dowolnie wybrana ) nazwa zmiennej. Następujący
przykład drukuje wszystkie pliki typu TXT występujące na
dyskietce:
FOR%%IN (*.TXT) DO TYPE %% i
Skok do określonej pozycji w pliku Batch; do podania miejsca
przeznaczenia jest wykorzystywany ciąg znaków ( etykieta ).
Przykład:
GOTO
:ABC zdefiniowanie etykiety w pliku Batch
... dalsze instrukcje
Instrukcja warunkowa dla pliku typu Batch. Warunek: EXIST
NAME określa, czy występuje plik NAME. %n= = łańcuch
sprawdza czy w zbiorze Batch podstawione parametry są
równe ciągowi znaków "łańcuch". Stosując ERRORLEVEL
można stwierdzić, czy wcześniejsza komenda ( Np BACKUP
) daje określony kod wyjścia ( Exit Code ). Przykłady:
IF
IF NOT EXITST NAME ECHO GIBT ES NICHT Tekst
"Gibt es nicht" jest wprowadzany, jeżeli plik NAME nie
występuje w aktualnym katalogu
IF ERRORLEVEL 1 GOTO ABC Skok do etykiety ABC,
jeżeli kod wyjścia poprzedniej komendy był równy 1.
Dodanie nowej ścieżki katalogu. Przykład:
MKDIR lub MD
MD USER
Umożliwia dostęp do nie rezydujących komend, podczas
pracy w innej części katalogu o strukturze hierarchicznej, bez
konieczności każdorazowego zapisu ścieżki przed
komendami. Bez podania parametru zostanie przedstawiona
PATH
aktualnie poszukiwana ścieżka. Komenda "PATH" ustawia
ścieżkę na aktualny katalog. Przykład:
PATH \BIN\USER
Umożliwia wstrzymanie operacji na pliku Batch z
możliwością opcjonalnego przedstawienia tekstu. Wykonanie
można przerwać po naciśnięciu klawisza CTRL - C lub
PAUSE kontynuować po użyciu dowolnego innego klawisza.
Przykład:
PAUSE ABBRUCH MIT CTRL-C MOGLICH
Dopuszcza, dodawanie komentarzy o długości 123 znaków w
REM
wierszach komend MS - DOS.
Zmiana nazwy pliku lub grupy plików, przy czym ignorowane
części pierwotnej nazwy pozostają bez zmian. Przykład
REN( RENAME
zmiany:
)
REN NAME1 NAME2
RMDIR Służy do kasowania ścieżki katalogu. W celu zabezpieczenia
dopuszcza się kasowanie tylko takich katalogów, które nie
zawierają plików ani podkatalogów. Przykład:
RMDIR \USER\HANS
Dopuszcza automatyczną zmianę ciągu znaków
wprowadzanych z klawiatury na inny ciąg. W pliku Batch
ciąg znaków należy zamknąć z obu stron znakiem procenta (
SET Np. %STRING% ). Dla uzyskania pry każdym wprowadzeniu
znaków ABC ciągu DEF wystarczy podać:
SET ABC=DEF
Ponieważ zwykle istnieje możliwość stosowania 10
parametrów podstawienia w pliku Batch ( %0...%9 ), możliwe
jest przesuwanie ich numeracji przez powtórne wprowadzenie
polecenia SHIFT. Przykładowo zakładamy występowanie
następującego przyporządkowania:
SHIFT
%0="abc"
%1="def"
%2="ghi"
%3...9 brak przyporządkowania
Dla dodatkowego parametru zostało zarezerwowane miejsce.
Wyświetlanie i ustawienie czasu zegarowego ( 24 )
TIME pokazuje czas
TIME
TIME 15 ustawia czas na godzinę 15.00
TIME 15.30 ustawia czas na godzinę 15.30
Wyświetlanie zawartości pliku tekstowego. Przykład:
TYPE
TYPE NAME.TXT
Pokazuje na ekranie monitora numer wersji systemu
VER
operacyjnego.
Po komendzie VERIFY ON wszystkie pliki zapisane na
dysku twardym lub dyskietce będą czytane i sprawdzane w
VERIFYON/OFF celu zabezpieczenia. ( W efekcie zapis do pamięci trwa nieco
dłużej). Ten kontrolny odczyt można ponownie wyłączyć
przez wprowadzenie VERIFY OFF.
VOL lub
Pokazuje nazwę dysku.
VOLUME
POLECENIA ZEWN
TRZNE
polecenie funkcja
Skierowanie wszystkich odwołań z jednego napędu dyskowego na
ASSIGN
inny. ASSIGN bez podanych parametrów oddala wszystkie
zlecenia. Przykład:
ASSIGN D:=C:
Komenda ta służy do sporządzania kopii bezpieczeństwa
zawartości dysku twardego. Istnieją tu następujące opcje:
/S kopiowanie dotyczy nie tylko plików należących do aktualnego
katalogu, lecz także plików należących do innych katalogów,
znajdujących się dalej
/M kopiowanie dotyczy tylko plików należących do aktualnego
katalogu, które uległy zmianom w okresie od ostatniego wykonania
komendy BACKUP
/A kopie wyspecyfikowanych plików zostają dołączone do dysku
określonego komendą BACKUP
/P kopiowaniu podlega tyle plików, ile może się zmieścić na jednej
dyskietce określonej komendą BACKUP
/D: kopiowanie dotyczy tylko tych plików, które zostały utworzone
lub zmienione w czasie jaki upłynął od podanej daty
/T: kopiowanie dotyczy tylko tych plików, które zostały utworzone
lub zmienione w okresie, jaki minął od podanej chwili czasowej (
porównaj TIME )
BACKUP
/L: zaznacza w podanej nazwie pliku, że sporządzona została kopia
bezpieczeństwa
/R kopiowanie nie dotyczy tych plików, do których można się
odwołać w celu przeprowadzenia na nich zapisu.
Za pomocą komendy IF można po zakończeniu realizacji komendy
BACKUP określić wartość "kodu wyjściowego". Kod ten może
przyjmować cztery wartości:
0 bez błedów
1 nie zostały odnalezione żadne pliki
3 proces kopiowania został przerwany przez użytkownika
4 proces kopiowania został przerwany z powodu błędu
Przykład:
BACKUP C:*.COM A:
Wszystkie pliki typu .COM znajdujące się na dysku twardym (C)
zostają przeniesione na napęd A i tam skopiowane
BACKUP C:*.*A:/M
wszystkie pliki, które uległy zmianie do momentu ostatniej
komendy BACKUP, zostają skopiowane z dysku twardego C na
dyskietce przynależnej napędowi A
Powoduje wyświetlanie statusu określonego napędu dyskowego,
pliku lub też grupy plików. Za pośrednictwem opcji /F system MS
CHKDSK
- DOS koryguje automatycznie błędy powstałe przy wprowadzaniu
z klawiatury, Np błędy w określeniu napędu dyskowego.
Porównanie dwóch plików. Przykład:
COMP
COMP A:*.TXT B: porównuje wszystkie pliki typu .TXT
znajdujące się na dyskach umieszczonych w napędach A i B
Porównuje ze sobą zawartość dwóch dyskietek ( nie działa na
twardych dyskach ). Opcja /1 porównuje tylko pierwszą stronę
DISKCOMP dyskietki; wprowadzenie /8 ogranicza porównanie do ośmiu
sektorów na ścieżkę, także w przypadku stosowania DISKCOMP
A: B:
Służy do kopiowania z jednej dyskietki na drugą, ścieżka po
ścieżce, sektor po sektorze; w tym celu należy podać numer napędu
DISKCOPY
dyskowego, z
ródłowego i przeznaczenia. ( Typ w zależności od
rozmieszczenia plików na dysku funkcja DISCOPY A: B:
Przekształca pliki z programami maszynowymi przemieszczalnymi
typu EXE, wytwarzanymi Np. przez program łączący asemblera
EXE2BIN Microsoft Macro - 86, na pliki typu COM. Plik nie powinien być
dłuższy niż 64 Kbajty. Komenda EXE2BIN NAME pobiera plik
NAME.EXE i generuje z niego NAME.COM.
Wyświetlanie lub zmiana sposobu zarządzania plikami na
zainstalowanym twardym dysku. Program FDISK jest obsługiwany
FDISK przy pomocy menu, i umożliwia, Np. wykorzystanie tylko części
twardego dysku dla systemu MS - DOS, inna część może być
udostępniona dla innego systemu operacyjnego.
Wyświetla wszystkie wiersze plików, zawierające
wyspecyfikowany ciąg znaków. Opcje: /V wyświetla odwrotnie
wszystkie wiersze nie zawierające łańcucha. /C przedstawia tylko
liczbę wierszy wynikowych. /N przed każdym wyświetlanym
wierszem ukazuje jego numer ( w pliku z
ródłowym ). Przykłady:
FIND
FIND "FOGLE" NAME1 NAME2wyświetla wszystkie wiersze
NAME1 i NAME 2 zawierające ciąg znaków FOGLE
DIR B: | FIND/V"ABC"wyświetla wszystkie nazwy plików z
napędu dyskowego B, zawierające ciąg znaków ABC.
FORMAT Identyczna jak komenda DEL
Formatowanie lub kasowanie dysków. Występują następujące
opcje: /Skopiuje pliki systemowe na dysk; /C kasuje tylko dane bez
EXIT ponownego fizycznego formatowania; po /V program FORMAT
pyta, czy występuję ciąg znaków "Volume", aby móc nadać nazwę
dyskowi. Przykład formatowania dysku w stancji ( napędzie ) C i
zapisu na ścieżkach systemowych jądra systemu MS - DOS:
FORMAT C:/S
Wyzwala klawisz PRTSC w celu wydrukowania na podłączonej
GRAPHICS
drukarce obrazów graficznych znajdujących się na ekranie.
Wyświetla zawartość pliku w postaci szesnastkowej ( część
pamięci w postaci szesnastkowej ); na początku każdego wiersza
umieszczony jest czteropozycyjny adres, następnie bajty w postaci
HEXDUMP szesnastkowej, a na końcu ich reprezentacja w postaci znaków
ASCI. Plik może mieć 64 Kbajty długości. Przykład:
HEXDUMP A:NAME
Ustawienie parametru dla konsoli ( Np. przedstawienie na ekranie )
lub interfejsów. Przykłady:
Ustawia pierwszy interfejs V.24 na 300
MODE
bodów, brak bitu parzystości ( N;E =
COM1:30, N, 8,
parzystość, O = nieparzystość ), 8 bitów
1
danych, 1 bit stopu
MODE Przełącza interfejs V.24 na 110 bodów, a
COM1:11 pozostałe parametry pozostają bez zmian.
MODE 40 ( lub W podłączonym monitorze przełącza na 40 (
80 ) lub 80 ) znaków /wiersz
MODE
Przełącza wyjście video na monitor kolorowy
MODE CO 40 pracujący w trybie "kolorowym" z 40
znakami na wiersz
Ustawia znaki sterujące dla drukarki typu PR
MODE
2300, muszą one występować w pliku
PTYPE=PR2300
PRINTCAP systemu MS - DOS
Ustawia drukarkę 1 na 80 znaków w wierszu i
MODE
6 punków odległości między wierszami (
LPT1:80,6
najczęściej dopuszcza się wartości 6 lub 8 )
MODE Zamienia wyjście z drukarki 1 na interfejs 1
LPT1:=COM1 typu V.24;
Podczas wyprowadzania wyświetla każdorazowo zawartość tylko
jednego ekranu i w najniższym wierszu na ekranie zapisuje
ponownie MORE, dzięki czemu po naciśnięciu Return wyświetlona
MORE
będzie następna strona. Przykład:
TYPE NAME | MORE
Umożliwia , jak w MB/M, wprowadzenie plików tekstowych na
drukarkę podczas wykorzystywania innych komend ( Spooler ).
PRINT
Nazwy plików nie należy jednakże uzupełniać ścieżkami katalogu.
Możliwe są następujące opcje: /T kasuje bufor; /C umożliwia
przeskoczenie pojedynczych plików z pewnej ich grupy;/P wybiera
natomiast poszczególne pliki z danej grupy w celu ich
wydrukowania. Przykład:
PRINT /T*.TXT kasowanie bufora, wybór wszystkich plików TXT
PRINT NAME.TXT / C plik NAME nie powinien zostać
wyprowadzony.
Pozwala na zdefiniowanie innego znaku Promt niż ">". Bez tego
parametru zdefiniowany jest zwykły znak Promt. Zdefiniowane
zostaną również następujące znaki specjalne oraz ich ciągi:
$ symbol dolara t aktualny czas
d aktualna data p aktualny katalog
PROMT
v numer wersji MS - DOS n ustawiony napęd dyskowy
q symbol większości:> 1 symbol mniejszości:<
b kreska pionowa| - znak CR-LF ( nowy wiersz )
s spacja h cofnij
e znak escape f znak równości:=
Zaznacza uszkodzone sektory dyskietki ( dzięki temu nie są one
dalej stosowane ). Podanie symbolu napędu dyskowego w postaci
parametru umożliwia sprawdzenie całego dysku. Jeżeli następnie
RECOVER
nazwa pliku ( Wildcards "*" i "?" są dozwolone ), wtedy MS -
DOS próbuje uratować plik w jakikolwiek możliwy sposób oraz
zaznacza również miejsce błędu.
Przepisanie plików z dyskietek Backup na dysk twardy. W tym
przypadku występują opcje i kody wyjścia jak w komendzie
RESTORE BACKUP. Przykład:
RESTORE A: C:
Wobec stosowania w różnych krajach narodowych zestawów
znaków i innych układów klawiszy, w komputerach z systemem
MS - DOS występuję w pamięci RAM tabela zmiany kodu
klawiatury. SETLANG ładuje ją z dysku systemowego, przy czym
SETLANG nazwę pliku należy podać wraz z wymaganym rozmieszczeniem
klawiszy ( powinna występować zgodność pomiędzy opisem
klawiatury ). Przykład wyboru:
SETLANG KEYBGR
Sortowanie pliku, zwykle według alfabetu. Użycie
opcji /R pozwala na sortowanie w odwrotnej kolejności, a
opcja /+ umożliwia rozpoczęcie sortowania w określonym numerze
SORT
wiersza. W omawianym przykładzie plik NAME zostanie
posortowany od drugiego wiersza, wobec czego pozostaje nie
zmienione miejsce na nagłówek tekstu:
SORT NAME/ +2
Służy do zapisu plików systemowych MSDOS.SYS i IO.SYS oraz
COMMAND.COM na dyskietce z wolnymi ścieżkami
SYS systemowymi. Przykład:
SYS B:
Wyświetlanie wszystkich katalogów i ścieżek stacji dyskowej. Za
pomocą opcji /F listowane są także nazwy plików. Przykład:
TREE
TREE A:/F
DYSKIETKA SYSTEMOWA
Co to jest dysk systemowy (startowy)
Jest to nośnik danych, na którym znajduje się program ładujący system
operacyjny. Może to być dyskietka, CD-ROM lub inny nośnik. Posiadanie
dykietki startowej może się przydać podczas awarii systemu, dysku twardego
lub przy instalacji nowego systemu.
Jak zrobić dyskietkę systemową?
Prawe kliknięcie na ikonie dyskietki w oknie Mój komputer, następnie Formatuj
i zaznacz opcję "Utwórz dysk startowy DOS".
NAKA
ADKI UA
ATWIAJ
CE PRAC
Z SYSTEMEM DOS
System DOS działa głównie w trybie tekstowym. Wszystkie polecenia wydaje
się za pomocą klawiatury. Nakładki na system operacyjny są programami,
których zadaniem jest przejęcie niektórych funkcji systemu operacyjnego, co
sprawia, że obsługa komputera staje się łatwiejsza i przyjemniejsza. Są to np.:
- Norton Commander - najpopularniejszy menedżer plików,
- Dos Navigator - równie popularny,
- DosShell - dostarczany wraz z Dos'em, do wersji 5.0, ale nie jest najlepszym
rozwiązaniem
- Foltyn Commander - niezły klon NC, całkowicie po polsku
- Volkov Commander - to samo co NC, choć może nawet lepszy
- The DOS Controller - prosty, ale zajmuje tylko 50 kB.
Specyficznym programem działającym pod kontrolą MS-Dosa, który jest
jednocześnie nakładką i środowiskiem graficznym jest Windows.