9679385366

Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 221 zdrowych dziewcząt w wieku 9-16 lat i 96 dziewcząt ze skoliozą. Pomiary kąta nachylenia zostały przeprowadzone za pomocą kątomierza elektronicznego własnej konstrukcji. Mierzono kąt pomiędzy kolcem biodrowym przednim górnym a tylnym po stronie lewej i prawej (kąt boczny lewy i prawy) oraz kąt pomiędzy kolcami biodrowymi przednimi górnymi (ASIS - kąt przedni) i kolcami biodrowymi tylnymi górnymi (PSIS - kąt tylny). Wyniki poddano analizie statystycznej.

Wyniki. Wśród zdrowych dziewcząt w płaszczyźnie strzałkowej nie stwierdzono różnic istotnych statystycznie (p=0,18) w kącie bocznym lewym i prawym. W płaszczyźnie czołowej pomiędzy liniami tworzącymi kąt przedni i tylny stwierdzono różnice istotne statystycznie (p=0,03). Zauważono tendencje do nieznacznie wyższego ustawienia kolca biodrowego tylnego górnego i niższego kolca biodrowego przedniego górnego po stronie prawej. W płaszczyźnie strzałkowej wśród pacjentów ze skoliozą stwierdzono różnice istotne statystycznie (p=0,01) w kącie bocznym lewym i prawym. Stwierdzono większy kąt nachylenia po stronie prawej. W płaszczyźnie czołowej również stwierdzono różnice istotne statystycznie pomiędzy linią tworzącą kąt przedni ASIS a linią tworzącą kąt tylny PSIS (p=0,001). Obustronnie zauważono tendencje do wyższego ustawienia kolców po prawej stronie, przy czym większą asymetrię ustawienia odnotowano w kolcach biodrowych tylnych górnych

Wnioski. 1. Nieprawidłowości w ustawieniu talerzy kości biodrowych występują podobnie często w populacji dziewcząt zdrowych, jak i u dziewcząt ze skoliozą. 2. W przypadku pacjentów ze skoliozą nieprawidłowo ustawiona miednica może stanowić jedną z przyczyn powstania wady postawy ciała, lecz niekoniecznie jest jedynym czynnikiem sprawczym powodującym skrzywienie.

Praca wykonana w ramach projektu badawczego decyzja nr 0516/PO1/2007/32.

P3. Wpływ stosowania gorsetu ortopedycznego typu Chenea’u na progresję bocznego idiopatycznego skrzywienia kręgosłupa

Julita Cetnarowicz, Grażyna M. Kida-Purpurowicz, Ireneusz M. Kowalski

Katedra i Klinika Rehabilitacji, Wydział Nauk Medycznych, Uniwersytet Warmińsko-Mazurski, Olsztyn

Wstęp. Postępowanie lecznicze w bocznym idiopatycznym skrzywieniu kręgosłupa (bisk) dotyczące rehabilitacji wymaga monitoringu i wiarygodnej oceny efektów stosowanej terapii. Ze względu na nieznaną etiologię i historię naturalną bisk oraz kompleksowość stosowanego leczenia, powyższa ocena jest trudna do zrealizowania.

Cel. Ocena skuteczności leczenia metodą gorsetu ortopedycznego typu Chenea’u.

Materiał. Retrospektywnej analizie poddano 40 pacjentów hospitalizowanych z rozpoznanym bisk, leczonych przy pomocy gorsetu ortopedycznego typu Chenea’u. Minimalny okres leczenia ortozą wynosił 2 lata.

Metody. Ocenie poddano wartości kątowe łuków skrzywienia wg Cobba na początku leczenia ortozą i w czasie ostatniej hospitalizacji. Następnie przeprowadzono analizę statystyczną (test Chi2) wpływu niezależnych cech (okres obserwacji, rodzaj skoliozy, rotacja, test Rissera) na końcowy efekt leczenia.

Wyniki. Poprawa wystąpiła u 9 pacjentów (22.5%), stabilizacja u 15 (37.5%), pogorszenie u 16 (40%) badanych. Odsetek wyników w 2 głównych grupach oraz w podgrupach skolioz dwułukowych kształtował się następująco: skoliozy piersiowe prawostronne: poprawę stwierdzono u 1 pacjenta (7.7%), stabilizację u 5 (38.5%), pogorszenie zaś u 7 (53.8%).

Skoliozy dwułukowe: poprawę zaobserwowano u 8 pacjentów (29.6%), stabilizację u 10 (37%), pogorszenie u 9 (33.4%).

Ze względu na nieliczną grupę pacjentów, nierówną liczbę osób w poszczególnych grupach i krótki okres obserwacji, badanie będzie kontynuowane.

Wnioski. 1. Większą tendencję do progresji miały skoliozy jednołukowe. 2. Przeprowadzona analiza statystyczna wykazała niską siłę zależności rozpatrywanych cech niezależnych na końcowy efekt leczenia.

Praca naukowa finansowana ze środków na naukę w latach 2009-2012 jako projekt badawczy.