gdzie: ciśnienie barometryczne,
zmierzona objętość wydzielonego wodoru odpowiadająca zredukowanej części katalizatora,
objętość użytego roztworu kwasu,
T =-m =
temperatura otoczenia,
oznaczona elektrolitycznie zawartość (Ni+Co) w badanej próbce odpowiadająca sumie części zredukowanej i niezredukowanej katalizatora,
r'met
atomowy Ni lub Co.
Dla stwierdzenia czy wydzielony wodór nie zawiera CC^ z
ewentualnych nierozłożonych węglanów zebrany gaz przetłaczano
przez absorber ze stężonym KOH i ponownie mierzono objętość.
W żadnym wypadku nie stwierdzono w gazie po rozpuszczeniu katalizatorów obecności CC^.
Wykonano oznaczenia.wartości redukcyjnej katalizatorów serii 0 i K zredukowanych w temp. 280, 330 i 380°C o zawartościach Ni w granicach od 0-100%.molowych. Dla porównania wykonano oznaczenia wartości redukcyjnych seriii 0Q i Kę strąconych szczawianem amonu i kwasem szczawiowym ale nie zawierających Lig.
Wyniki pomiarów przedstawiono na rys. 20-22.
3.3.3. Analiza rentgoiowska katalizatorów zredukowanych
Przygotowanie próbek
Próbki do analizy rentgenowskiej redukowano tak samo jak przy oznaczaniu wartości redukcyjnej używając tej samej rury kontaktowej z przepływem wodoru od dołu (rys. I9b). Na rurkę I nakładano małą probówkę, z której wodór w czasie redukcji i ostygania pieca wspierał powietrze. Po ostygnięciu pieca obracano rurę o 180°, do probówki nalewano strzykawką lekarską nieco oleju i wsypywano (właściwie odsiewano; przez
32