W temp, 140°C aktywność wszystkich katalizatorów niezależnie od zawartości Mg i Ni niewiele zmienia się w czasie pracy (rys. 44).
W temperaturach wyższych aktywność katalityczna maleje z czasem pracy i to tym bardziej im więcej kobaltu zawiera preparat a mniej magnezu (rys. 45, 46).
Mniejszy stopień rozproszenia aktywnego metalu w tlenku magnezu powoduje w tym wypadku większą 'wrażliwość na rekrysta-lizację.Katalizatory serii 0 o większej zawartości Mg są trwalsze w czasie pracy niż katalizatory serii K (rys, 45,46). Nie redukujący się tlenek stabilizuje tu teksturę powstającego podczas redukcji metalu (Germain [31] str. 167) przy czym zmniejsza się szybkość redukcji.
4,2.4. Własności adsorocyjne katalizatorów NiCo/MgO
Na rys, 20-30 i 31-38 przedstawiono zależność adsorpcji wodoru i benzenu od czasu (t) przy 25 mm lig i 293°K w formie prostych po przeprowadzeniu anamorfozy krzywych q=f (t). Większość izoterm odpowiada równaniu kinetycznemu q --^
gdzie a i b są to stałe z równania linii prostej.
Odstępstwa widać tylko u katalizatora Co/%°, który wykazywał już anomalie,jeśli chodzi o wartość redukcyjną oraz dla adsorpcji CgH^. serii 0. Równanie izotermy adsorpcji tych katalizatorów ma postać q^/n = a + b lg t przy czym n = 2-4.
Zgodnie z założeniem niniejszej pracy dla uchwycenia związku między niejednorodnością powierzchni, a wydajnością reakcji katalitycznej trzeba było obliczyć funkcje rozdziału miejsc czynnych według energii aktywacji* Do tćgo celu zastosowano przybliżoną metodę Rogińskiego [8] , Nie stosowano dokładniejszych metod obliczania - chociażby metody podanej przez Kramarza [40] ponieważ otrzymane izotermy nie są tego samego typu, a więc do interpretacji ich nie trzeba tak. wysokiej dokładności, a niezależnie od tego autor [40] stosował w swojej metodzie opartej o rachunek operatorowy do obliczenia współczynnika adsorpcji *k wzór Rogińskiego:
Według Rogińskiego funkcję rozdziału miejsc czynnych oblicza się z wzoru:
d 0,
Si d In t
52