9693893824

Retoryka a niejęzykowe środki komunikacji 59

węższym komunikacja niewerbalna to przekazywanie informacji za pomocą statycznych i dynamicznych właściwości ludzkiego ciała, a więc części i całości ludzkiego ciała⁸. W szerszym znaczeniu komunikacją niewerbalną będzie wszelkie, zamierzone i niezamierzone, pozasłowne przekazywanie informacji.

Prostą klasyfikację komunikacji niewerbalnej przedstawił Randall Harri-son⁹, włączając do niej:

1)    komunikację proksemiczną¹⁰, tzn. taką, w której informacje są przekazywane przez odpowiednią aranżację przestrzeni,

2)    komunikację kinezyjną", operującą głównie ruchem ciała lub poszczególnych kończyn,

3)    komunikację pozajęzykową- parałingwistyczną, która obejmuje wskaźniki sposobu mówienia (timbre i barwę głosu, ton, siłę głosu, rytm mówienia, wysokość głosu, intonację i akcentowanie).

Elementy niewerbalne w komunikacji to zatem gesty, mimika, dotyk i kontakt fizyczny, spojrzenie i wymiana spojrzeń, postawa i pozycje ciała, dystans fizyczny, wygląd fizyczny⁷, zaaranżowanie przestrzeni, w której dochodzi do kontaktu, przedmioty, którymi ludzie się posługują oraz glos i jego cechy¹². Wyniki badań nad komunikacją niewerbalną Marka Knappa wymagają włączenia tutaj również stroju jako elementu znaczącego w pozawerbalnym ko-wadzenie do komunikacji niewerbalnej, w: Retoryka dziś, red. R. Przybylska, W. Przyczyna, Kraków 2001, s. 437-460; idem, Gest, mowa a myśl, w: Językowa kategoryzacja świata, red. R. Grzegorczykowa, A. Gajdzińska, Lublin 1996, s. 71-96; M. Argyle, Psychologia stosunków międzyludzkich, pizel. W. Do machowski. Warszawa 1999; W. Domachowski, Psychologia społeczna komunikacji niewerbalnej, Toruń 1993; K. Jarząbek. Gestykulacja i mimika, Katowice 1994; eadem, Znaki kinezyczne wspomagające komunikację, Katowice 1989; Z. Nęcki, Komunikacja międzyludzka, Kraków 1996; A. Pease, Język ciała. Jak czytać myśli ludzi z ich gestów, przel. E. Wiekiera, Kraków 1992; M.L. Knapp, J.A. Hall, Komunikacja niewerbalna w interakcjach międzyludzkich, przel. A., L. Śliwa, Wrocław 2000; M. Brocki, Język ciała w ujęciu antropologicznym, Wrocław 2001; P. Collett, Księga znaków. Jak poprzez ciało wyrażamy swoje myśli i uczucia, przel. P. Kaliński, Warszawa 2003.

⁸    C. Matusewicz, Komunikacja niewerbalna. Przegląd zagadnień, „Przegląd Psychologiczny” 1979, t. 22, nr 2, s. 319.

⁹    R. Harrison, Body Language andNomerbal Communication, w: TheatricalMovement. A Bibliographical Anthology, red. B. Fleshman, Meluchen 1986, cyt. za: M. Brocki, op.cit., s. 74.

¹⁰    Problematyką przestrzeni jako pierwszy szerzej zajął się E. Hall (zob. E. Hall, Ukryty wymiar, przel. T. Hołówka, Warszawa 1997).

¹¹    Syntezę badań nad komunikacyjnym znaczeniem ruchu przedstawił Ray Birdwhistell w książce Kinesics and Context: Essays on body motion communication, Harmondsworth 1973.

¹²    Por. Z. Nęcki, op.cit., s. 212-213.