9576709038

świerka. Fitocenozy Abieti-Piceetum najczęściej zajmują siedliska LG, rzadziej LMG. Wiek Picea abies i Abies alba waha się od 70 do 85 lat, sporadycznie szacuje się go na około 100 lat. Obecna w płatach antropogenicznego pochodzenia sosna, osiąga pokaźny wiek (75-95 lat). Drzewa mają wysokość średnio 27-28 m, przy średnicy około 31 cm. Badane tu drzewostany cechuje I stopień uszkodzeń spowodowany przez zanieczyszczenia przemysłowe. Ponadto w obrębie oddziału 137f (leśn. Gilowice) są one uszkodzone przez opieńkę miodową w 30%, 120a (leśn. Targanice) w 60%, a 104d (leśn. Roczyny) w 40%. Załączone w tabeli zdjęcia z Madohory zajmują głównie partie szczytowe i graniczą w niższych położeniach z zespołem kwaśnej buczyny górskiej. Wśród uwag topograficznych terenu na którym zespół występuje warto odnotować liczne zagłębienia, mające nawet 1 m głębokości oraz duży stopień nachylenia stoków. Fitocenozy Abieti-Piceetum na Madohorze związane są z podłożem tworzonym przez bloki piaskowców i zlepieńców dolnych warstw istebniańskich. Zwietrzelina piaskowca w partii szczytowej odznacza się kwaśnym odczynem. Najczęściej spotykanymi w płatach zespołu glebami są bielicoziemy i brunatnoziemy.

800-900 70&80C 600-700 500- 600 400-500 300 400

I

200-300 ;

Ryc. 39. Pionowe rozmieszczenie zdjęć Abieti-Piceetum w Beskidzie Małym

Opisane płaty dolnoreglowego boru jodłowo-świerkowego porastają obszary z zakresem wysokościowym od 500 do 880 m n.p.m., o nachyleniu od znikomego do 30 stopni, nie wykazują przywiązania do określonej ekspozycji, kształtują się na stokach o pełnej wystawie od południowo-wschodniej do północno-wschodniej, unikając jednak wschodniej wystawy.

- 125-