wtórne zbiorowisko zastępcze stanowi trwałą ostoję dla gatunków diagnostycznych, niemniej jednak, podczas intensywnych prac leśnych mogą powstawać zaburzenia w składzie gatunkowym fitocenoz.
Z uwagi na dominującą rolę, jaką w płatach dolnoreglowej świerczyny na torfie odgrywają wątrobowce, mchy i torfowce, a także na znaczenie specyficznych warunków siedliskowych, niezbędnych do wykształcenia się Bazzanio-Piceetum, potrzeba skutecznej ochrony tych fitocenoz staje się koniecznością. W świetle aktów prawnych [Ustawa
ł
0 ochronie przyrody z dn. 16.04.2004, Rozporządzenie Ministra Środowiska z dn. 09.07.2004 w sprawie gatunków dziko występujących roślin objętych ochroną] uzyskuje się praktyczne narzędzie do egzekwowania ochrony wielu elementów składowych runa
1 warstwy mszystej tego zespołu. Stanowi to także argument za podjęciem starań o ochronę stanowisk zespołu jako formy ochrony przyrody w randze rezerwatu. Podjęcie tego rodzaju działań wymaga jednak intensywnych i czasochłonnych prac terenowych w celu pełnego rozpoznania zasięgu zespołu w Beskidzie Małym i wydzielenia najcenniejszych płatów tej świerczyny.
W badanych fitocenozach stwierdzono obecność wielu gatunków mszaków, w tym chronionych: Climacium dendroides, Dicranum scoparium, Leucobryum glaucum, Pleurozium schreberi, Polytrichum commune, Sphagnum girgensohnii, S. sąuarrosum, Thuidium tamariscinum, co podnosi wartość przyrodniczą poszczególnych płatów zespołu. O dobrej kondycji dyskutowanych fitocenoz świadczy również (miejscami obfite) występowanie rzadkich wątrobowców, m.in. Bazzania trilobata (nawet ze sporo gonami), czy Hookeria lucens będących dobrymi indykatorami zmian środowiska przyrodniczego [Klama l.c.]. Sama biczyca trójwrębna jest gatunkiem puszczańskim, objętym ochroną częściową i uznanym za wymierający w regionie [Stebel 1998].
-137-