9576709159

3. Współczesna gospodarka leśna

Aktualna lesistość Beskidu Małego stanowi wynik trwającej ponad 500 lat gospodarki leśnej, której kulminacja przypadła na połowę XIX stulecia, a następnie prowadzonego na coraz szerszą skalę sztucznego zalesiania i naturalnej sukcesji wtórnej. Widocznym w krajobrazie efektem postępującego gospodarowania jest współczesne rozmieszczenie lasów, jak również wewnętrzne zróżnicowanie kompleksów leśnych, które w znacznej mierze są przekształcone przez człowieka.

Wskutek niekorzystnych przemian jakim poddawana była szata roślinna w minionych stuleciach, dziś na terenie objętym badaniami notuje się duży udział monokultur drzew iglastych, z nieznaczną domieszką innych gatunków. Uwagę zwracają przede wszystkim lite świerczyny na siedliskach buczyn oraz monokultury sosny i modrzewia występujące w zasięgu grądów - dominującego pierwotnie typu zbiorowisk w piętrze pogórza.

Fot. 3. Przerzedzone, nierodzime świerczyny są przyczyną niepowetowanych

strat gospodarczych

-28-