984501841

wewnętrzny prokuratora, jego rozterki, zagubienie i niepokój, zwraca uwagę na poczucie osaczenia.

WOBEC SANHEDRYNU

Pozostając w zgodzie z psychologiczną i historyczną prawdą, narrator przedstawia niektóre zachowania Pilatusa tak, aby podkreślić jego wrogość do mieszkańców rządzonej przez niego prowincji Cesarstwa Rzymskiego. Arcykapłan Kajafa, przewodniczący Sanhedrynu, boleśnie przeżywał ograniczenia władzy, do których zmusił go namiestnik Judei. W jego oczach wyjątkowo złośliwą decyzją Poncjusza Piłata było ostateczne poddanie wyroków władzy żydowskiej rzymskiemu urzędnikowi¹³⁰.

[...] Poncjusz celem uzyskania ściślejszego wglądu w obrady, uchwały i wyroki Sanhedrynu - chodziło między innymi o procesy w sprawach kaccrskich i gardłowych - uzależnił ich prawomocność i wykonanie od wyników prowadzonego przez siebie śledztwa i od swojej osobistej decyzji (I-II, 240).

Także o innym rozstrzygnięciu prokuratora uwłaczającym godności Sanhedrynu wzmiankuje narrator. Pilatus z jadowitą przebiegłością zarządził zmianę jego miejsca zebrań¹³¹:

[Prokurator} [...] polecił Sanhedrynowi opuścić dotychczasowe miejsce posiedzeń, Komnatę Ciosanych Kamieni, i przenieść swą siedzibę do Hanuth, miejsca wprawdzie położonego na wzgórzu świątynnym, ale poza świętym okręgiem Domu Pańskiego. Cel tego był jasny: zauszni-

^l'°Por. BP, Komentarz do J 18,31: wgTalmudu (indicacapitalia) 40 lat przed zburzeniem Jerozolimy (a więc za rządów Piłata) odebrano Sanhedrynowi prawo wydawania wyroków śmierci.

¹³¹ Władza Sanhedrynu w Jerozolimie zaczęła słabnąć w latach trzydziestych po Chrystusie. „Talmud poświadcza: ^Czterdzieści lat przed zburzeniem Świątyni Sanhedryn został przepędzony [z Sali Gładzonego Kamienia] i odtąd zbierał się w miejscu postoju kupców (na Wzgórzu Świątynnym]* (Szab. 15 a). Przetrwał on upadek Państwa”. A. C o h c n, Talmud. Syntetyczny wykład na temat * Talmudu* / nauk rabinów dotyczących religii, etyki i prawodawstwa, Warszawa 1995, s. 305.

215