8658359808

Podczas obrad zwracano uwagę na wiele aspektów twórczości poety. Jednym z nich była muzyczność jego utworów, co podkreślała prof. Jolanta Żurawska z Uniwersytetu w Neapolu. Zwróciła również uwagę na zapomniane przez badaczy literatury libretta operowe Gałczyńskiego. Prof. Maria Zadenc-ka z Uniwersytetu w Sztokholmie podniosła wątek muzyczności i przestrzeni w jego poezji. Ta tematyka stała się również punktem zainteresowania prof. Wojciecha Ligęzy z Uniwersytetu Jagiellońskiego. Dopełnieniem wspomnianych referatów był występ uczniów' z zaprzyjaźnionego gimnazjum, rapujących Gałczyńskiego.

Niewątpliwą atrakcję intelektualną - zarówno dla studentów uczestniczących w konferencji, jak i naukowców - stanowiło wystąpienie prof. Tadeusza Bujnickiego (UJ). Przedmiotem jego eseju były związki autora Końca świata z Teodorem Bujnickim - znanym i wybitnym żagarystą, równocześnie ojcem profesora. Budowane były m.in. dzięki wileńskiemu, radiowemu kabaretowi „Smorgonia”, gdzie wspólnie przygotowywali scenariusze programów satyrycznych, odbijających się szerokim echem w środowisku literackim Wilna dwudziestolecia międzywojennego. Na znajomości z Teodorem Bujnickim nie kończyły się powiązania poety z żagarystami i jego wileńska przygoda, o czym mówiły dr Katarzyna Węgorowska (Uniwersytet Zielonogórski) oraz mgr Barbara Sykulska (AP Kraków).

Mocną grupę badaczy poezji Gałczyńskiego podczas konferencji stanowili również językoznawcy z prof. Władysławem Śliwińskim (UJ) na czele. Poezja kwadryganta okazała się doskonałym polem do rozważań nad istniejącym w niej dialogiem, co podkreślała prof. Krystyna Data (Instytut Języka Polskiego PAN). Badaniem dyskursu zajął się prof. Maciej Kawka (AP Kraków), natomiast analizy cierpienia w twórczości poety pod kątem językowym i kulturowym dokonała prof. Teodozja Rittel (AP Kraków').

Nowe światło na problemy interpretacyjne utworów autora Zielonej Gęsi rzucały referaty grupy naukowców, podejmujących zagadnienia teore-tycznoliterackie - prof. Adama Kulawika (AP Kraków'), prof. Andrzeja Cieńskiego (Uniwersytet Wrocławski), prof. Stefanii Rittel. 0 funkcjonowaniu tej poezji w środowisku czeskim mówiła prof. Marie So-botkova z Uniwersytetu w Ołomuńcu.

Interesującą dla „gałczyńskologów” kwestią okazał się fenomen popularności K.I. Gałczyńskiego i jego funkcjonowanie w kulturze masowej. A udawało się to poecie znakomicie. Przecież to on jest najpopularniejszym „tekściarzem”, twórcą piosenek, które śpiewają Grzegorz Turnau, zespól rockowy TSA, Kazik Staszewski, co potwierdza atrakcyjność tej poezji. Konferencja dowiodła, iż wiele utworów Gałczyńskiego to wieczna analogia do absurdalnej rzeczywistości państwowej. „Chcieliście Polski, no to ją macie! (skumbrie w tomacie pstrąg)” - jakże aktualne są te prześmiewcze słowa napisane w 1936 r. Funkcjonowanie absurdu i groteski w poezji Gałczyńskiego omawiali mgr Elżbieta Sidoruk (Uniwersytet Białostocki), dr Iwona Mityk (Akademia Świętokrzyska) i dr Bogusław' Gryszkiewicz (AP Kraków). Prof. Marian Stępień (UJ Kraków) w zajmujący spo-