365605963

W pracy z uczniami dysgraficznymi zwracam uwagę na prawidłową pozycję ciała podczas pisania oraz właściwe ułożenie ręki.

Duże znaczenie ma odpowiedni chwyt pisarski. Ołówek powinien być trzymany chwytem pęsetkowym pomiędzy kciukiem i lekko zgiętym palcem wskazującym, oparty na palcu środkowym. Przy utrwalaniu nawyku prawidłowego trzymania przyborów do pisania przez niektórych uczniów stosuję odpowiednią nasadkę na ołówek, która umożliwia właściwe ułożenie palców.

Istotny jest również dobór przyborów do pisania. Posługiwanie się ołówkiem i piórem zwiększa szanse na ładne pismo. Dlatego nakłaniam uczniów do pisania tymi narzędziami pisarskimi. Przychodzi mi to z trudem, ponieważ dzieci preferują pisanie długopisem. Posługiwanie się nim nie wymaga tak dużego wysiłku, jak w przypadku ołówka lub pióra. Dodatkowo otrzymują za wcześnie od nauczycieli i rodziców przyzwolenie na posługiwanie się nim.

Ważną rolę odgrywa także prawidłowe ułożenie zeszytu. Powinien znajdować się on na linii środkowej ciała z lekkim odchyleniem:

>    dzieci praworęczne - lewy dolny róg kartki bliżej osoby piszącej,

>    dzieci leworęczne - prawy dolny róg kartki bliżej osoby piszącej.

W przypadku uczniów leworęcznych proszę, żeby siadali w ławkach po lewej stronie po to, by mieli wystarczającą ilość miejsca do pisania.

Terapię zaburzeń grafomotorycznych prowadzę w trzech etapach:

I Etap przygotowawczy przebiega na poziomie pierwszego semestru edukacji szkolnej.

Swoją uwagę skupiam na ćwiczeniach rozwijających sprawność motoryczną jako jeden z elementów składających się na dojrzałość dzieci do nauki pisania.

Celem ich jest usprawnianie motoryki rąk, koordynacji wzrokowo-ruchowej, orientacji kierunkowej i przestrzennej oraz wzmacnianie koncentracji.

Prowadzę wówczas ćwiczenia sprawności manualnej obejmujące:

a)    ćwiczenia rozmachowe (rozluźnianie napięcia mięśni ramienia i przedramienia):

•    zabawy ruchowe przy muzyce na ograniczonej przestrzeni,

•    ruchy naprzemienne,

•    zamalowywanie farbami dużych płaszczyzn (gazety, kartony) dużym pędzlem, ruchami poziomymi, pionowymi z zachowaniem kierunku od lewej strony do prawej, z góry na dół,

•    zamalowywanie pędzlem dużych konturowych rysunków,

•    pogrubianie konturów dużych form geometrycznych i rysunków,

•    malowanie dużych form kolistych płynnym, ciągłym ruchem z zachowaniem kierunku pisania owali liter,

•    malowanie dużych form falistych i szlaków;

b)    ćwiczenia manualne (usprawnianie małych ruchów ręki: dłoni, nadgarstka, palców):

•    montowanie konstrukcji z gotowych elementów,

•    układanki płaskie (obrazkowe, geometryczne) z klocków, wtyczkowe:

-    według wzoru,

-    z pamięci,

•    modelowanie z plasteliny, zaczynając od form prostych (kulek, wałeczków) do bardziej złożonych, wymagających łączenia różnych elementów,

•    nawlekanie koralików, przewlekanie sznureczka przez otworki w tekturkach,

•    zwijanie włóczki, nici,

•    wycinanie nożyczkami z papieru z zachowaniem stopnia trudności: cięcie po linii prostej, łamanej, ukośnej, falistej,

•    wycinanki z materiału, wydzieranki z papieru - naklejanki,

2