9914714117

I dakt) a

jania umiejętności komunikacji interpersonalnej. Umiejętności takie są także niezbędne każdemu nauczycielowi. Ich kształcenie to ważny nurt działalności prowadzonej w Pracowni Technologii Nauczania. Podstawową stosowaną tu techniką jest mikronauczanie szeroko wykorzystywane w edukacji nauczycieli w USA i Europie Zachodniej. Opracowany na podstawie wieloletnich doświadczeń i teoretycznych dociekań schemat mikro-nauczania pozwala kształcić umiejętności nauczycielskie i negocjacyjne u studentów wszystkich obsługiwanych przez naszą pracownię kierunków. Warto zauważyć, że umiejętności takie będą również przydatne przy produkcji materiałów audiowizualnych niezbędnych dla efektywnej realizacji coraz bardziej upowszechniającego się kształcenia zdalnego (ang. distance leammg).

Istotnym wsparciem dla technologii kształcenia jest umieszczenie przez Ministerstwo Edukacji Narodowej w podstawach programowych obowiązkowych przedmiotów ogólnokształcących obok technologii informacyjnych także edukacji medialnej. Człowiek współczesny żyje bowiem w świecie mediów. Obecne media zmieniają swój charakter, stając się w coraz większym stopniu interaktywnymi. Oznacza to konieczność zmiany postawy odbiorcy, który z biernego widza staje się aktywnym uczestnikiem dialogu medialnego, a często nawet kreatorem treści dostępnych za pośrednictwem danego medium. Zajęcia w Pracowni Technologii Nauczania służą realizacji dwóch głównych celów edukacji medialnej, jakimi są: przygotowanie do świadomego, krytycznego i racjonalnego odbioru rozmaitych przekazów medialnych oraz do posługiwania się mediami jako narzędziami pracy intelektualnej, a więc do wspierania własnej twórczości.

Ważnym elementem wiedzy metodycznej nauczyciela jest świadomość i znajomość zagrożeń, jakie niosą ze sobą nowe technologie. Zagrożenia komputerowe, w tym także specyficzne internetowe, dotyczą wszystkich trzech sfer życia człowieka, tj. sfery fizycznej, intelektualnej i emocjonalnej. Te zagadnienia są również stałym elementem zajęć prowadzonych w Pracowni Technologii Nauczania. Jest to o tyle istotne, że —jak wynika z rozmów ze słuchaczami studiów zaocznych i podyplomowych, a także z uczestnikami organizowanych przez nas corocznych sympozjów naukowych nt. Techniki komputerowe w przekazie edukacyjnym — wielu nauczycieli uważa, że stosowanie komputera w edukacji, zarówno szkolnej, jak i pozaszkolnej, może prowadzić jedynie do pozytywnych rezultatów, a tematyka zagrożeń nie jest im w ogóle znana.

Przedstawiony tu krótko zarys najważniejszych problemów, którymi zajmujemy się w Pracowni Technologii Nauczania — zarówno w wymiarze dydaktycznym, jak i naukowo-badawczym — ukazuje bardzo szerokie ich spektrum. Interdyscyplinarny charakter technologii kształcenia powoduje, że w kręgu zainteresowań specjalistów z tej dyscypliny znajdują się nie tylko zagadnienia techniczno-technologiczne, lecz także pedagogiczne, psychologiczne, socjologiczne, a nawet filozoficzne i medyczne. W początkach rozwoju technologii kształcenia naukowcy i dydaktycy reprezentujący tę dyscyplinę walczyli o jak najszersze stosowanie różnorodnych technicznych środków kształcenia. Dziś, w dobie inwazji komputerów i innych interaktywnych mediów komunikacyjnych, jednym z ważniejszych zadań technologów kształcenia jest dbałość o zachowanie humanistycznego wymiaru edukacji, o intelektuali-zację stosowania komputerów i pozostałych mediów, wreszcie o to, by coraz większe nasycanie procesu edukacyjnego nowoczesną techniką nie prowadziło do redukcji roli nauczyciela. Komputacyjne ze swej natury media powinny bowiem dobrze służyć kon-struktywistycznej edukacji.

Janusz Morbitzer