78898 Werbalna5

Cr$łł. Komunik^ interpersonalna

360

neuindnośi' niż ujawnianie drugiej stronie zachwytu. Takie i wpriwmłwuiom w błąd, ale raczej oddają naturę interakcji społeczowj,; ^,u I w nich odgrywamy i role nar/uconc nam prze/ s|X)leczcńMwo, aby.

bez przeszkód

Oprócr umiejętności kontrolowania mimiki, dla komptiiem_: także zakres mimiki W większości kontekstów ludne, którzy ma,.; ''t mimikę twarzy, s.j spostrzegani jako bardziej kompetentni i atrakcyjni a r‘| Rubin. 1986), a co za tym idzie, interakcje z. nimi są oceniane jako L sji«Ukcjunuftce (Friedman. DiMaUeo, Taranta, 1980). Nawet coi tak, / jak uśmiech może wywrzeć pozytywne wrażenie na innydi (Harwood, \v-i i 1998). Podsumowując, mimika twarzy zazwyczaj wzmacnia kompetencji. komunikującej się. Umiejętności ekspresji z użyciem głosu oraz inimiij .J wzięte mają wielki wpływ na to, czy inne osoby zainteresują się tobą, (*71 jednakże także inne cechy wpływające na zainteresowanie innych. Jałty. I sposobów myślenia o wartości ekspresyjności jest zastanowienie się nadm^l sposób możesz opisać kogoś nudnego. Osoby nudne są bierne, marudne, ,:_y;.. rozpraszające, pozbawione emocji, skoncentrowane na sobie i wydają są-ar,^., I jedynie w krótkie pogawędki i szablonowe powiedzenia (Leary, Rogerf,Ccu| Coe, 1986). Każdy z tych opisów ma związek z jakimś aspektem ek‘p:ci^g Jeżeli brak ekspresyjności prowadzi do nudy, to ekspresyjność w knaunjLl przy innych warunkach niezmienionych, prowadzi do podekscytowania. dę, ożywiony styl komunikowania się ma duży wpływ na tendencję u iitnydiil pamiętania cię i spostrzegania cię jako osoby kompetentnej (Norton. 1984).

10.2.4. Uważnosć

Ekspresyjność w dużej mierze dotyczy ujawniania Ja innym, hmviuHvfl jest wyrazem orientacji na Ja. Umiejętność bycia uważnym w większym dotyczy orientacji na innych. l^:ważność jest umiejętnością okazywania (wlał interakcji zainteresowana, troski i uwagi innej osobie bądź osobom, jot. rl nością angażowania osoby, * którą wchodzisz w interakcję ora obwał zainteresowania wkładem tej osoby w rozmowę.

Bycie uważnym W znacznym stopniu pokrywa się z umiejętnością ibdon która /ostała omówiona w Rozdziale 6. lecz. na wiele sposobów jest także om

_ Celem bycia uważnym nic jest dokładne odebranie tego, ro©*

naMl.urintu'

-* M jen i«mh mimozy amhipiwnrni ituctmUn ItWCbmwwinymT

inna osoba, ale raczej zachowywanie się w sposób, który sprawa*! osoba ta angażuje się w interakcję. To zaangażowanie może pff jtnowat różne formy, a tylko niektóre / nich zawierają*^t(: umiejętność słuchania.

Dwa ściśle powiązane ze sobą aspekty uważnośu, które 9Ą /.u,k ząto udoskonal* lub osłab* umiejętność bycia uważnym, to rozwijanie oraz zarządzanie czasem. Rozwijanie tematu, które przeważne fuMtfsf <

wmowad/enni uniatti. test kierowaniem przedmiotem dyskusji w »■ f 361

Rostoai 1Q. Zwtąau    a

Kozwjjanie lematu zachodzi na dwa podstawowe »puM4>y. jakimi tą zmana ora/ pylania. Poniższy przykład *ian<mi ilustrację zmiany lematu:

Marv: Miejsce. w którym spęd/dam tegoroczne lato. było takie cudowne.

John Wiem. na pewno tez by nń się spodobało, sądząc po tym. jak uę czułem, ale wieś/, muuę najpierw zarobić na chkb.

Mur. No tak.

John: Myślę, że jeśK będę pracować wystarczająco dużo w om roku i następnym, będę w Manie pojechać /nów w to nńejwc w Yetroom i może— (Deiber. 1979. s. 26).

I tu John rozwija temat, który jot w zasięgu jego zainteresowań. Ta umiejętność, gdy jest wykorzystywana ostrożnie, może rzeczywdće ujawnić kompetencję, ponieważ wymaga poświęcenia bacznej uwagi tematowi wptuwadro-nemu prze/ drugą osobę, aby płynnie dokonać zmiany tematu. Jednak większość ludzi chce rozmawiać na tematy ich interesujące i tu właśnie przydaje uę druga umiejętność rozwijania tematów: zadawanie pytań.

Pytania zachęcają inną osobę do określenia, w jakim kierunku antena rozmowa. Możesz także wpłynąć na rozwój tematu przez rodzaj pytań, jakie sumujesz. Pytania dzielą się na dwa rodzaje Pytania otwarte po/walaj;) drugiej osobie na dużą dowolność odpowiedzi. Przeciwstawia aę im pytania zamknięte, które dają rozmówcy bardzo ograniczone możliwości odpowiedzi. Na przykład. „Co jest główną dziedziną twoich studiów?" albo „Gdzie się urodziłeś?" to pytania zamknięte. Zazwyczaj wymagają odpowiedzi jednym słowem i nie dostarczają odpowiadającemu materiału tematycznego, nad którym mógłby się rozwodzić. Dla kontrastu przyjrzyj się następującym pytaniom: Xo sprawia. ż.e zainteresowałeś się tą dziedziną?" i „Za czym. jeśli jest coś takiego, tęsknisz, myśląc o swoim miejscu urodzeniu?" Tc pytania dotyczą tych samych tematów, co pytania zamknięte, ale skłaniają respondenta do o wiele większego zaangażowania w proces rozwinięcia tematu.

KONFUKT, ASERTYWNOŚĆI KOMPETENCJA

Jednym z powodów tego. ś w sytoatf tertMową beskuje ram    wettena w zyc*

motywacji I wiedzy, i«t to, że konflikt zazwyczaj ukazuje w fodftach to co najgmze Tralno |est rattófi sobie z konfliktem częściowo dlatego, że burzy on kluczowa aspekty kompetencji. Próbujesz być skuteczny w osiągnięciu swych ralów, niemniej omgn osoba uważa te cela a niewłaściwa. A zatem próbując dążyć do skuteczności, niżesz być spastragany lito osoba zachowująca się w sposób afcstosowny. a z Utei próby drugiej osoby powstrzymania cię od osiągnięcia twych carów będą wydawały s-t nieskwwne tefeto. W sytuncp toMtei. do tetap stopnia, do jatep druga osoba test stateczni, ty tncMz być rwstatseary. Krótko mOrf*. osobom zaangażowanym w tonHd jest bieizo trudno być tarepetentopm. czyi gdnoczefaa zachowywać się w sposób stosowny l skuteczny.