Koniec romansu z kokainą







initAd();



































  Biochemia
  Biotechnologia
  Fizjologia
  Genetyka
  Medycyna
  Mikrobiologia
  Inne








   Biologii komórki
   Biologii molekularnej
   Medycyny molekularnej
   Histologii
   Botaniki
  
Leksykon medyczny
   Testy








   Botanika
   Budowa komórki
   Ewolucja
   Genetyka
   Medycyna
   Terminologia
   Zoologia








   A 
   B 
   C 
   D 
   E 
   F 
   G
   H 
   I 
   J 
   K 
   L 
   Ł 
   M
   N 
   O 
   P 
   R 
   S 
   Ś 
   T
   U 
   W 
   Z 
   Ż 
  Cała lista 








   Apoptoza
   PDB
   Biochemia
   Biotechnologia
   Czasopisma
   Książki
   Uczelnie
   Uniwersytety
   Zdjęcia

















 O nas
           Tu jesteś:  
Biologia.pl

< Sygnały -
Medycyna













Koniec romansu z kokainą

Właśnie zdolność wywoływania fizycznego poczucia
szczęścia bez jakiegokolwiek psychicznego związku z wydarzeniami zewnętrznymi, nawet
wówczas, gdy odbicia owych wydarzeń w mojej świadomości powinny stać się przyczyną
mojej udręki, rozpaczy i cierpienia, właśnie ta zdolność kokainy była tą straszną
siłą przyciągania, z którą walczyć i której się opierać (...) nie mogłem.
M. Agiejew 'Romans z kokainą'. Czytelnik, Warszawa 1997.

Leczenie uzależnienia od kokainy jest niezwykle
trudne: nawet chorzy, którym udało się wytrzymać okres "głodu"  
(przykrych objawów ubocznych spowodowanych odstawieniem przewlekle stosowanego
narkotyku), często po pewnym czasie wracają do nałogu. Dzieje się tak dlatego, że
pacjenci kojarzą przyjmowanie kokainy z uczuciem 'fizycznego szczęścia bez
(...) związku z wydarzeniami zewnętrznymi' i rozwija się u nich silna
zależność psychiczna - nawet bardzo przyjemne 'wydarzenia zewnętrzne' nie
potrafią pobudzać układu nerwowego tak skutecznie, jak cząsteczki kokainy. Wszystkie
sytuacje i bodźce, które mogą przypominać choremu o zażywaniu narkotyku, jeszcze
bardziej nasilają pragnienie przyjęcia kolejnej dawki kokainy.

Niedawno odkryta substancja chemiczna, oznaczona
symbolem BP 897, może okazać się ratunkiem dla ludzi, którzy chcą zerwać swój
romans z kokainą.

Żeby odkryć nową metodę leczenia uzależnienia od
tego narkotyku, naukowcy musieli zastanowić się, jak kokaina działa na ludzki układ
nerwowy. Stwierdzili, że kokaina bardzo mocno pobudza wydzielanie dopaminy (związku
chemicznego uczestniczącego w przekazywaniu informacji między neuronami) przez niektóre
komórki nerwowe mózgu. Następnie dopamina wiąże się z receptorami dopaminowymi typu
D3. Stymulacja tych receptorów wiąże się z powstaniem uczucia szczęścia i
przyjemności.

Cząsteczki BP 897 przyłączają się do receptorów D3
i nie pozwalają na jednoczesne związanie  się dopaminy z zablokowanymi przez
siebie receptorami. W związku z tym zastosowanie BP 897 u chorych przyjmujących kokainę
powinno pozwolić na wyeliminowanie przyjemności kojarzącej się z używaniem narkotyku.

BP 897 pobudza receptory D3, ale w dużo
mniejszym stopniu, niż dopamina. Dlatego naukowcy twierdzą, że BP 897 mógłby być
podawany chorym próbującym odzwyczaić się od kokainy (po odstawieniu narkotyku u
takich chorych dochodzi do gwałtownego spadku poziomu dopaminy). Zastosowanie BP 897 u
takich chorych może ułatwić przetrwanie krytycznego okresu 'głodu'.

Badania przeprowadzone na zwierzętach przyniosły
bardzo obiecujące wyniki. Szczury uzależnione od kokainy szukają nowej dawki narkotyku,
kiedy przestanie się im podawać kokainę. Okazało się jednak, że uzależnione
zwierzęta, którym po odstawieniu kokainy podaje się BP 897, 'zapominają' o
narkotyku - kokaina staje się im obojętna. Nawet bodźce kojarzące się szczurom z
przyjmowaniem narkotyku nie 'zachęcają' szczurów nafaszerowanych BP 897 do
spożywania kokainy.

Bardzo ważne jest to, że sam BP 897 nie jest
narkotykiem - przyjmowanie tego związku chemicznego nie prowadzi do uzależnienia.

Badania kliniczne udowodnią, czy BP 897 stanie się w
przyszłości lekiem wykorzystywanym w terapii uzależnienia od kokainy. Na razie nie
wiadomo, czy kokainiści zareagują na BP 897 tak samo, jak szczury laboratoryjne.

Breaking the chain of addiction. G. Jones, J. Druhan. Nature
400: 317-319 (1999).
Selective inhibition of cocaine-seeking behaviour by a partial dopamine D3 receptor
agonist. M. Pilla, S. Perachon, F. Sautel, F. Garrido, A. Mann, C. Wermuth, J.
Schwartz, B. Everitt, P. Sokoloff. Nature 400: 371-375 (1999).














CZWARTEK13 września 2001



Sponsor serwisu:











Jak szukać?
 
Znajdź






Zobacz także:




Leksykon medyczny



Kurs histologii






Wiedza i Życie 





Świat Nauki 





dlaczego.pl 





gimnazjum.pl 





liceum.pl 






mapaPolski.pl 






pilot.pl 
















Serwis nominowany do 'Złotej witryny' konkursu Webfestival 2001.

standard HTML 4.0Copyright © 1996 - 2001Prószyński i S-ka SAemail: [e-mail]