0:00:01:W POPRZEDNIM ODCINKU
0:00:07:/Moduł łącznościowy wystrzelony.
0:00:11:/Jeśli będziemy robić 20 km dziennie|możemy dotrzeć do Nowej Pacyfiki za 9 miesięcy.
0:00:16:To znaczy 9 Ziemskich miesięcy.
0:00:18:Nie będzie nam łatwo.|Dla mnie ta planeta też jest tajemnicą.
0:00:24:Ale wiem, że Nowa Pacyfika|naprawdę istnieje,
0:00:27:i że tam będzie nam dobrze.
0:01:52:PROGRAM EDEN|ZAWARTOŚĆ ŁATWO PSUJĄCA SIE
0:02:02:LUDZKA KREW
0:02:15:NOWA ZIEMIA
0:03:31:/Proszę, nie wszyscy naraz.
0:03:33:Nie mówię, że to zły pomysł,|ale mogłeś nam powiedzieć wcześniej.
0:03:38:Alonzo i ja chcieliśmy najpierw|dopracować szczegóły.
0:03:42:/- A ja uważam, że to zły pomysł.|- Chwileczkę.
0:03:47:/- Dziennie możemy robić 12 kilometrów.|- Na granicy naszych nadajników...
0:03:52:będziemy ustawiali przekaźniki.
0:03:54:Stworzymy stały system łączności.
0:03:57:/Zanim uruchomimy pojazdy|zbadamy spory obszar.
0:04:01:- Daleko chcecie zajść?|/- Prowiantu wystarczy nam na 2 miesiące.
0:04:07:- Bess zgodziła się zaopiekować True.|- Nie bojicie się tak oddalać?
0:04:15:Siedząc tutaj nie dojdziemy|do Nowej Pacyfiki.
0:04:19:/Dotąd przetrwaliśmy dzięki temu,|że trzymaliśmy się razem.
0:04:23:- Pieszo nie przebrniecie przez śnieg.|- Pomyśleliśmy i o tym.
0:04:37:Zrobiliśmy je na podstawie danych|z bazy Yale'a.
0:04:40:- Co to jest.|- Rakiety śnieżne.
0:04:43:- Rakiety śnieżne? Jak one działają?|/- Pokaże ci.
0:05:20:/Nie chcesz zobaczyć ich w akcji?
0:05:22:Pomyślałam,|że przyda wam się lek na złamania kości.
0:05:26:Nie od razu zgodziłem się|iść z Danziger'em na ten zwiad.
0:05:31:Nie można, aż tak ryzykować tylko dlatego,|że czujemy się tu uwięzieni.
0:05:35:- To szansa dotarcia do Nowej Pacyfiki.|- Stamtąd będziesz mógł odlecieć na stację.
0:05:43:Myślałem nad tym. Może wcale nie odlecę.|Przynajmniej nie od razu, chyba, że z tobą.
0:05:51:Na pewno będę potrzebna kolonistom.
0:05:55:Może zostaniemy przez jakiś czas w Nowej Pacyfice?
0:06:01:Mamy czas na zastanowienie.
0:06:03:/- Przyjdziesz popatrzeć?|- Za chwilę.
0:07:28:/- Ten musi być dobry.|- Najpierw trzeba go obrać.
0:07:32:Jest podobny do mango.|Ziemskiego owocu z tropików.
0:07:36:- Jest środek zimy.|- Grendler nie chciał niczego w zamian...
0:07:40:a poszedł sobie dopiero,|gdy poprosiłam o więcej.
0:07:45:/- Wie gdzie to rośnie?|- Jesteśmy w niewłaściwym miejscu.
0:07:50:- Może to nam coś powie.|- Co to jest?
0:07:53:- Kamera kontrolna.|- Sprawdzimy.
0:08:00:/O mój Boże.|Nasza antena.
0:08:03:/Wystrzelona przed katastrofą.
0:08:06:- Była wyposażona w kamerę?|- Standardowo.
0:08:09:- Czy to Nowa Pacyfika?|- Chyba tak. Ten Grendler tam był?
0:08:15:- I zdążył wrócić zanim owoce się zepsuły.|- Co to wszystko znaczy?
0:08:20:- Być może Nowa Pacyfika jest bliżej niż myślimy.|- Pójdziemy po jego śladach.
0:09:08:- Chyba się zbliżamy?|- Spójrz.
0:09:20:Schowaj się.
0:09:33:- Jesteście.|- Nie uwierzycie co tam jest.
0:09:37:- Wyprzedziłyście nas?|- Szłyśmy zboczem. Stamtąd też widać ślady.
0:09:49:Jak widzicie Grendlery na pewno tu były.|To czuć.
0:09:58:Pewnie tego szukały w moim namiocie.
0:10:02:- Ludzka krew? Po co im to?|/- Spójrzcie.
0:10:15:/- Co tam jest?|/- Pajęczyny.
0:10:21:/- I pająki.|/- Włącz skaner.
0:10:31:Uwaga!
0:10:36:- Co to było?|- Coś szybkiego jak błyskawica.
0:10:43:/- Może to jakieś pole siłowe.|- Wciąga do środka jak podciśnienie.
0:10:52:/- Albo próżnia.|- Jak to?
0:10:56:/Skaner nic nie wykrył,|/chociaż rejestruje wielkie prędkości.
0:11:03:- Co maż teraz?|- Bardzo silne przyciąganie elektromagnetyczne.
0:11:12:/Stale rośnie.
0:11:16:/Uwaga!
0:11:23:- Super szybki środek transport?|/- Żeby tylko.
0:11:27:- Skaner nie zdążył tego zmierzyć.|/- Nieprawdopodobne.
0:11:32:- Może to tunel pod przestrzenny?|- Jeszcze niedawno nasz zwiad wydawał się dziwnym pomysłem.
0:11:39:Wszyscy doszliśmy do wniosku,|że ta planeta to żywy organizm.
0:11:44:Więc ten tunel|może być czymś w rodzaju układu krążenia,
0:11:49:/służącym do transportu i komunikacji.
0:11:51:- A my się tak wleczemy.|/- Właśnie.
0:11:55:- Pajęczyna jest naładowana.|- Uważaj na pająki.
0:12:00:/- Nie wyglądają przyjaźnie.|- Boje się owadów.
0:12:06:/Nie mogę stwierdzić co|/to za oddziaływanie.
0:12:16:- Spójrzcie. Program Eden.|/- Możesz zbadać zawartość?
0:12:24:- Tak.|- Roztwór soli. To woda morska.
0:12:31:- Woda morska?|- Gdzie jest najbliższe wybrzeże?
0:12:39:/Nie mogę w to uwierzyć.
0:12:41:Jeśli to tunel pod przestrzenny,|możemy pokonywać tysiące kilometrów dziennie.
0:12:45:- Jeśli nauczymy się go używać.|- Musimy pod patrzeć jak to robią Grendlery.
0:12:51:Spakujemy się i pojedziemy|zmienić Julie i Alonza.
0:12:56:- Nie musisz się martwić, że zostali sami.|- Nie martwię się.
0:13:00:- Ale ci to przeszkadza?|- O czym mówisz?
0:13:04:- Musiałeś zabrać Alonza na zwiad?|- A kogo miałem zabrać?
0:13:09:/Może dręczy cię to,|/że z całej grupy tylko ty jesteś samotny?
0:13:16:Nie ja tylko ty.
0:13:26:Aż ma się ochotę sprawdzić,|dokąd ten prąd by nas zabrał?
0:13:35:- To jest podejście pilota?|- Niezgodne z twoją naturą?
0:13:42:Gdybyś wskoczył do próżni, po mniej więcej|6 sekundach twoje ciało by eksplodowało.
0:13:51:Podrywasz mnie?
0:13:58:- Zimno ci?|- Trochę. A tobie?
0:14:02:- Rozpalę ognisko.|- Lepiej nie.
0:14:06:/Nie będzie duże.|/Zaraz wrócę.
0:14:59:Tam nie ma krwi,|jeśli o to ci chodzi?
0:15:06:O owoce?|Sam je nam dałeś. Prawda?
0:15:54:/- Jak to zniknęła?|- Nie ma jej. Weszła do tunelu.
0:16:00:- Po co?|/- Nie wiem....
0:16:04:- Idę do niego.|- Chwilę, idę z tobą.
0:16:06:Alonzo.|/Niech pan czeka.
0:16:09:/Pani Adair i pan Danziger|/zaraz tam będą.
0:16:16:Alonzo.
0:17:37:Dlaczego mnie tu przyprowadziłeś?
0:17:42:Czego chcesz?
0:17:46:Gdzie jesteśmy?
0:17:50:/O co ci chodzi?
0:17:57:Co mam z tym zrobić?
0:17:59:To pusty pojemnik na krew.
0:18:07:Jestem lekarzem,|ale tym nie wyprodukuje krwi.
0:18:12:/Dobrze, że nie wiesz skąd się bierze krew.
0:18:14:Nie mogę wyprodukować krwi.|Musiałabym mieś całe laboratorium.
0:18:21:Hej! Stój.
0:18:27:/Przestań.
0:18:35:Spokojnie.|To tylko pająk.
0:18:54:Dobrze, zrobię ci trochę krwi.
0:19:08:Ale muszę mieć wodę.|Może być morska.
0:19:47:Chodź tu mały.
0:19:53:Jesteś mi potrzebny.
0:19:57:/Alonzo. Słyszysz mnie?|Alonzo!
0:20:00:- Idę po niego.|- Nie wiadomo co się z nimi stało.
0:20:05:Jest tylko jeden sposób by się dowiedzieć.
0:20:09:Alonzo. Nic ci nie jest?
0:20:12:Próżnia wciągnęła mnie,|a potem wrzuciła do jakiejś dziury.
0:20:17:Straciłem nadajnik. Musze wziąść twój|i sprawdzić czy Julia nadal tam jest.
0:20:21:- Idę z tobą.|- To zbyt niebezpieczne.
0:20:23:- Jemu nic się nie stało.|- Julia nas potrzebuje.
0:20:25:- Ja też idę.|- Uwaga na pająki.
0:20:33:Ostrożnie.
0:20:37:Ktoś powinien zaczekać na Yale'a.
0:20:40:Da sobie radę.
0:20:47:Zaczekajmy.
0:20:56:Zamknijcie oczy.
0:21:13:Dobrze...|Jeszcze nie gotowe. To trochę potrwa.
0:21:41:Dobrze.|Masz.
0:23:07:/Devon!
0:23:09:Alonzo!
0:23:11:Devon?
0:23:12:Devon!
0:23:15:- Alonzo! Nic ci nie jest?|- Nie.
0:23:20:- Plaża.|- Nowa Pacyfika.
0:23:25:Morze Anteusza.|Udało się.
0:23:31:- Gdzie Danziger?|- Myślałem, że jest z tobą.
0:24:02:Jestem tutaj!
0:24:10:Devon! Alonzo!|Pomóżcie mi.
0:24:33:Danziger!|Danziger!
0:24:39:Cholera John, gdzie jesteś?
0:24:44:/- Słyszysz go?|- Nie, ale czasem słyszę Julię.
0:24:48:- Naprawdę?|- Tak.
0:24:50:/- Alonzo.|- Przeszyliśmy tunelem pod przestrzennym.
0:24:54:Namierzymy cię.
0:24:57:- Masz kierunek?|- Jest blisko.
0:25:00:- W którą stronę?|- Sto metrów stąd.
0:25:04:- Ale gdzie?|- W wodzie.
0:25:08:Pod dnem musi być jakiś tunel.
0:25:14:/Ten z którego wyszliśmy.
0:27:06:- Julia? Devon, nic nie słyszę.|/- Na pewno wyszedłeś stąd?
0:27:12:Zaplątałem się w te pajęczyny.
0:27:22:/Ona musi być gdzieś blisko.|Nie martw się, znajdziemy ją.
0:27:30:/- Danziger da sobie radę.|- Uparł się żeby iść z nami.
0:27:37:/Założę się, że chciał mi zrobić na złość.|/Mam nadzieję, że go nie straciliśmy.
0:27:47:Nawet jeśli odnajdziemy naszą antenę,
0:27:49:i jakimś cudem zdołamy tu|wszystkich sprowadzić...
0:28:00:/Dla mnie Nowa Pacyfika bez John'a,|/nie będzie wiele warta.
0:28:04:/Teraz już nie wyobrażam sobie,|/że mogło by go z nami nie być.
0:28:12:/- Da sobie radę.|/- Zwłaszcza jeśli ktoś mi pomoże.
0:28:25:Wszystko w porządku?
0:28:31:- Danziger, dlaczego się nas nie trzymałeś?|- Trzymałem?
0:28:34:- Tak trzymałeś.|- Ściągnęłaś że mnie kurtkę!
0:28:36:- Nieprawda.|- Utknąłem w ślepym korytarzu i nie mogłem się wydostać.
0:28:43:- W końcu ci się udało.|- Co z Julią?
0:28:47:/- Słyszeliśmy ja.|- Na plaży.
0:28:50:- Jak to?|- Chyba odnaleźliśmy Nową Pacyfikę.
0:29:54:/Alonzo!|Alonzo!
0:30:00:To Julia!|Chodźcie!
0:30:04:/Nic jej się nie stało.
0:30:15:Nie uwierzycie gdzie byłam.
0:30:24:/Ani śladu anteny.
0:30:35:- Ile już przeszyliśmy?|- Z dziesięć kilometrów. Chyba wystarczy.
0:30:42:Wrócimy do obozu,|a jutro zaczniemy od nowa.
0:30:48:Trzeba zdarzyć przed zachodem słońca.
0:30:52:/Na tym hologramie|/antena stała na brzegu.
0:30:56:/Zaczekajcie.|Nowa Pacyfika jest na zachodnim wybrzeżu, prawda?
0:31:03:- Tak.|- Słońce przesuwa się w złą stronę.
0:31:09:- Co?|- To wschodni brzeg?
0:31:14:- Do niego jest 6000 kilometrów.|- Przenieśliśmy się taki kawał do tyłu?
0:31:27:Wracajmy do tunelu.|Nic innego nie wymyślimy.
0:31:48:/- Jak to zrobimy?|- Tak jak poprzednio. Będziemy się modlić.
0:31:51:- Wchodzimy pojedynczo.|- Nie bierzesz kurtki?
0:31:54:/Nie. Ty ją weź.
0:31:57:Sprawdźmy nadajniki.
0:32:10:- O mój Boże! Julia!|- Piecze mnie.
0:32:13:- Usiądź. Julia!|/- Co się stało?
0:32:18:- Alonzo, co ci jest?|/- Widziałaś co to było?
0:32:23:/- Co się stało?|- To wstrząs.
0:32:28:/- Chyba pająk go ukąsił.|/- Mam nadzieję,
0:32:30:/że stracił przytomność|/tylko na kilka minut jak ten Grendler.
0:32:34:Cicho. Słyszycie?|Wszystko stanęło.
0:32:39:/- Co?|- Próżnia już nie wciąga.
0:32:45:O mój Boże.|Jesteśmy uwięzieni.
0:32:57:- I jak?|- Bez zmian.
0:33:00:/- Julia możesz tu podejść?|- Po co?
0:33:04:Chcę coś sprawdzić.
0:33:09:- Czy tu mogą być dwa różne pająki?|- Tak.
0:33:14:Ale rękawica ma ograniczone możliwości diagnostyczne.|Dlaczego pytasz?
0:33:19:- Pajęczyny są na obu wejściach do tunelu.|- Tak. I obie są naładowane.
0:33:31:Może to one wytwarzają|ten prąd w tunelu.
0:33:37:- Próbuje coś wymyślić.|- Możliwe, że między nimi powstaje jakieś pole siłowe...
0:33:46:- ... ale ta jest spokojna.|/- Ocknął się.
0:33:51:/- Słyszysz mnie?|- Devon.
0:33:54:Jestem przy tobie.
0:33:57:- Pamiętasz coś?|- Pająk cię ukąsił.
0:34:00:- Nie żałuje.|- Zaraz będziesz w domu.
0:34:03:Mogę tu zostać, byle z tobą.
0:34:09:- Majaczy.|- Najwyraźniej.
0:34:12:Czułem, że odchodzę, ale coś mnie z tego wyciągnęło.|To byłaś ty.
0:34:21:- Może zimna woda go otrzeźwi?|- Może.
0:34:26:- Danziger pilnuj go.|- Wracaj na miejsce.
0:34:36:Spokojnie.|Ona zaraz wróci.
0:34:44:Nie wygłupiaj się, to|reakcja na jad pająka.
0:34:50:Devon.
0:34:51:Gdybym cię nie znała mogłabym pomyśleć,|że dałaś się ponieść emocjom.
0:35:00:- Nic mi nie jest.|- Dobrze.
0:35:04:To się zdarza.|W jednej chwili wszystko się zmienia.
0:35:11:- A co z Julią?|- To było tak jakbym pierwszy raz zobaczył Devon.
0:35:16:Spokojnie.
0:35:19:Co myślisz na temat reakcji Alonzo?
0:35:22:Grendler ukąszony przez pająka|tak się nie zachowywał, prawda?
0:35:26:Nie. Wręcz przeciwnie.|Zupełnie inaczej.
0:35:38:Ona stara się to ukryć, ale w głębi duszy|jest ciepłą, wrażliwą, i dobrą kobietą.
0:35:46:- Daj spokój.|- Która zasługuje na miłość.
0:35:51:- Wystarczy.|- Gorącą i namiętną.
0:36:00:Chce do niej dotrzeć.
0:36:08:/- Co się stało?|/- Znów stracił przytomność.
0:36:14:- Uderzyłeś go?|- Julia nic ci nie jest?
0:36:19:- Mamy antidotum na jad pająka.|- Cios w szczękę?
0:36:25:A jeśli to nie jest toksyna chemiczna,|tylko taka, która działa na pole siłowe?
0:36:31:Magnetyczne?
0:36:34:To może być siła, która|wpływa na ludzkie reakcje.
0:36:40:Nauka nigdy nie wyjaśniła co je|powoduje, ale na tej planecie...
0:36:42:- ... związek pól siłowych i emocji jest możliwy.|/- Zgadzam się.
0:36:49:Tu faktyczne są dwa różne pająki.
0:36:52:Dlatego ich ukąszenia|powodują tak diametralnie różne reakcje.
0:36:57:A ich pajęczyny wytwarzają|przeciwne pole siłowe.
0:37:01:- Ale co spowodowało zatrzymanie ruchu w tunelu?|- Nie wiem. Może my.
0:37:07:Może niechcący przynieśliśmy|tu pająka z drugiego końca.
0:37:10:- A jeśli tak?|- Przeciwności się spotkały i układ się zneutralizował.
0:37:16:- Trzeba stąd usunąć obcego pająka.|- Ale jak go znaleźć.
0:37:20:Zgłosiłbym się na ochotnika,|ale nie wiem czy wytrzymam drugie ukąszenie.
0:37:25:Mam pomysł.
0:37:40:Jesteś tu?
0:37:43:Mam pająka który chce cię poznać.
0:38:17:Zaraz tu będzie.
0:38:28:Spokojnie.
0:38:35:Zrobi wszystko co mu karzę.|Chyba był juz ukąszony, dlatego tak go pociągam.
0:38:42:Usiądź.
0:38:52:/Zaczynamy.
0:39:01:Pająk numer jeden.
0:39:08:Ten jest stąd.
0:39:15:/Idzie numer dwa.
0:39:23:Też tutejszy.
0:39:27:/- Chyba nie umrze?|- Nie. Jest tylko bardzo senny.
0:39:34:Jest jeszcze jeden.
0:39:47:To ten.|Łapcie go.
0:39:56:Coś słychać Devon.|Udało się.
0:40:01:Prześpij się.|To ci dobrze zrobi.
0:40:07:- Możemy wracać do domu.|- Sekundę.
0:40:35:- Już myślałam, że nam się udało.|- Tu też jest pięknie.
0:40:44:Dobrze, że Nowa Pacyfika|jest nad morzem.
0:40:50:Przed nami długa droga.
0:40:55:Ta podróż nie będzie taka straszna.
0:41:07:Wracajmy.
0:41:36:- Udało się.|/- Wrócili!
0:41:52:- Gdzie tata.|- Zaraz tu będzie.
0:41:57:/Devon.|/Danziger.
0:42:04:- Znaleźliście Nową Pacyfikę?|- Nie. Byliśmy w innym miejscu.
0:42:08:- Co z anteną?|- Jest gdzie indziej.
0:42:11:/Wiemy tylko, że dobrze|jest znów być z wami.
0:42:13:Będziemy się trzymać razem,|choć byśmy mieli spędzić tu całą zimę.
0:42:25:Widzieliśmy cudowne morze.
0:42:34:Wyskakuj.
0:42:41:- Teraz on też jest w domu.|- Żal mi go.
0:42:49:Przebył taki szmat drogi,|żeby spotkać swoje przeciwieństwo.
0:42:53:- To straszne.|- Nie prawda.
0:43:16:Podziękowania dla:|Wampira i Drakana.