Kwestia stronniczości w polityce.
Jedną z cech polityki jest egoizm, a więc poczucie własnego interesu. Nie ma w niej
altruizmu. To wpływa na postęp i rozwój w rzeczywistości politycznej.
Stronniczość łatwo widać w polityce zagranicznej, np. EU będąca strukturą organizacyjną, w
której na wierzch wychodzą sprzeczne interesy różnych państw.
Najpełniej jednak stronniczość przejawia się w parlamencie. Tam dochodzi do starcia
interesów.
Przyczyny stronniczości:
Każdy polityk wybrany na dane stanowisko nie jest reprezentantem wszystkich, lecz
określonej grupy, np. prezydent jest reprezentantem państwa a nie całego społeczeństwa.
(Racja państwa nie musi pokrywać się z interesami społeczności. A interesy większości nie
zawsze są lepszą racją. Większość zawsze stanowi zagrożenie dla mniejszości.)
Polityka stronnicza  inaczej partykularna, interesowna. Partykularność to działalność na
rzecz przeforsowania własnego interesu ekonomicznego i sys. wartości, by narzucić swój
sys. postrzegania świata.
Polityka stronnicza oparta jest na stronniczym wyborze wartości. Politycy chcą własnym
wartościom nadać sankcję prawną, a więc zmusić innych do przestrzegania własnego systemu
wartości.
Polityka oprócz tego, że jest partykularna, jest też partykularnie interpretowana: jej metody,
działania, środki i cele. Próbuje się narzucić swoje poglądy, jako jedyne słuszne.
Czasami polityka przestaje być stronnicza, stając się polityką organiczną, dla dobra
wspólnego. Taka polityka wyst, najczęściej w warunkach kryzysu, najczęściej zewnętrznego.
Może ona być realizowana na dwa sposoby:
- w drodze porozumienia między głównymi siłami politycznymi
- narzucona przez hegemona
Polityka samoobsługi pojawia się, gdy grupa polityków chce stworzyć sobie bazę z grupy
społecznej, która chciałaby się wyodrębnić i poczuć ważna na arenie politycznej. Ujawnia się
to często we wczesnych etapach emancypacji. Można ją nazwać polityką rzeczywistości
wirtualnej. Ma ona szanse, gdy nast. marginalizacja grupy społ. z polityki, jej wykluczenie.
Wtedy łatwiej jest wystąpić w interesie takiej grupy.
Często też pojawia się przy alienacji i degeneracji elit politycznych. Wtedy klaruje się
konflikt społeczeństwo  elita. Społeczeństwo, masa - zawsze taki konflikt wygra.