Adsorpcja – to proces wiązania się cząsteczek, atomów lub jonów na powierzchni lub granicy faz fizycznych, powodujący lokalne zmiany

stężenia widmo absorpcji-zależnośd zmian absorbancji od długości fali światła padającego na roztwór pochłaniający. Prawa Lamberta-

Beera: kolejne przyrosty liczby identycznych absorbujących cząsteczek na drodze wiązki promieniowania mono absorbują takie same części

energi promieniowania przez nie przechodzącego. Prawo addytywności absorbancji: jeżeli wyobrazi się trzy przylegające do siebie(nie

mieszające się ) warstwy trzech różnych sub o różnych stężeniach absorbujące światło o tej samej długości fali, to absorbancja wykazywana

przez te 3 warstwy równa się sumie absorbancji każdej z warstw. Błąd względny- najmniejszy błąd popełnia się przy pomiarze absorbancji

0,4343, źródła błędu można dopatrywad się w niedoskonałości aparatów pomiarowych. Aby pomiary były obarczone jak najmniejszym

błędem nie należy mierzyd absorbancji mniejszych niź 0,1 oraz większych niż 0,9. Analityczna długość fali: absorbancja roztworu zmienia się

wraz ze zmianą długości fali, więc i molowy współczynnik absorbancji zmienia się tak samo, wykonując pomiar absorbancji przy

odpowiednio dobranej długości fali można uzyskad maksymalny molowy współczynnik absorpcji. Analityczna długosd fali to długośd przy

której absorbancja osiąga swoje maksimum. Analityczne długości fal powinny spełniad warunek rozbieżności czyli dla każdej wyznaczonej

długości fali molowy współczynnik absorpcji jednego składnika powinien byd znacznie większy niż współ dla składników pozostałych

metody spektro: Różnicowa- stosowana w przypadku dużych stężeo, gdy pomiar na skali absorbancji ze względu na duże wartości jest

niemożliwy. Wyznaczamy dośw molowy współczynnik absorbancji ustalając długośd fali i mierząc absorbancję roztworu o znanym st ężeniu.

Aby wykonad pomiar dużej wartości absorbancji przygotowujemy roztwór wzorcowy o stężeniu nieco niższym od badanego, ustawiamy

transmitancję na 100% a następnię mierzymy transmitancję roztworu badanego. Śladowa- roztwór o stęż większym niż stęż r badanego,

nalewamy do kuwet woda i wzorcowy, wzorcowy T=0 woda =100%. Na tak poszerzonej skali mierzymy transmitancję próbki ogólna- dwa

roztwory o stęż mniejszym i większym niż badany i nastawiamy na te roztwory skalę transmi tak aby r o steż niższym T=100% a o wyższym

T=0% Metoda Joe-Jonesa-stosunków molowych, seria roztworów gdzie tyle samo moli metalu i linowo rosnąca ilośd ligandu. Absorban w

miarę wzrostu ilości ligandu powinna rosnąd liniowo aż do związania całej ilości metalu w kompleks, a nastepnie pozostawad bez zmian.

Metoda zmian ciągłych Ostromysleoskiego: dozuje się takie ilości moli by ich suma była zawsze stała, a zmiany ilości każdego z nich

liniowe. Pomiary powinny dad dwie proste przecinające się, w punkcie odpowiadającemu składowi kompleksu. Linia ciagła odpowiadałaby

kompleksowi bardzo trwałemu Spektrofotometria – technika pomiarowa polegająca na ilościowym pomiarze transmisji lub odbicia światła

przez próbkę Spektroskopia powstała wraz z rozwojem spektroskopowych technik analitycznych Obiektem spektroskopii mogą byd różne

formy promieniowania, cząstki, fale. Ponadto, z powodu różnych metod badawczych, spektroskopię dzieli się ze względu na zakres

parametrów fizycznych badanego zjawiska.