22

KULISTYKA

O

WETERYNARIA

W PRAKTYCE

LISTOPAD-GRUDZIEŃ • 6/2005

L

ECZENIE

ZWICHNIĘCIA

CHRZĄSTKI

TRZECIEJ

POWIEKI

Aby wykonać korektę odwiniętej

(zwichniętej, skręconej) trzeciej powie-
ki, należy ją wyciągnąć tak, aby odsło-
nić jej powierzchnię gałkową (tylną),
(rys. 1a). Należy wykonać małe, pro-
ste cięcie przez błonę śluzową spo-
jówki, bezpośrednio nad zmienioną
chrząstką, a następnie tępym końcem
nożyczek odpreparować z obu stron za-
giętą część chrząstki, tak by móc ją wy-
ciąć (rys. 1b). Po usunięciu zmienionej

czym ponownie przeciąga się nitkę przez
gruczoł, wprowadzając igłę do ostatnio
wykonanego otworu wyjścia, a wypro-
wadzając przez pierwotnie wykonane
nacięcie spojówki (rys. 2d). Przy za-
ciąganiu i zawiązywaniu nitki gruczoł
powinien ustawić się samodzielnie na
prawidłowym miejscu (rys. 2e). Brzegi
błony śluzowej spojówki należy zaszyć
nitką 5-0 do 6-0 – prostym, ciągłym,
wchłanialnym szwem (rys. 2f). Przekrój
poprzeczny uwidocznia szew umoco-
wany w dalszej części gruczołu trzeciej
powieki oraz w dolnej powierzchni oko-
łooczodołowej lub okostnej dolnej czę-
ści brzegu oczodołu (rys. 2g). Metoda
ta jest trudniejsza technicznie i wymaga
doświadczenia chirurgicznego operują-
cego, ale jest znacznie skuteczniejsza od
pozostałych metod.

Metoda leczenia wypadniętego gruczo-

łu trzeciej powieki zwana

„kieszonkową”

polega na stworzeniu kieszeni spojów-

chrząstki brzeg trzeciej powieki ułoży
się sam w prawidłowy sposób.

L

ECZENIE

WYPADNIĘCIA

GRUCZOŁU

TRZECIEJ

POWIEKI

(

DWIE

NAJCZĘŚCIEJ

STOSOWANE

METODY

)

Aby wszyć gruczoł trzeciej powie-

ki, który wypadł, metodą

„od przo-

du”, należy wyciągnąć trzecią powiekę
peanem tak, aby uwidocznić jej po-
wier zchnię powiekową (pr z ednią)
i sklepienie spojówkowe. Następnie
trzeba wykonać proste cięcie błony ślu-
zowej spojówki nożyczkami, tak jak
pokazano na rysunku 2a. Nylonową
nitkę o rozmiarze 3 do 4 z tnącą igłą
umieszcza się w dolno-przyśrodkowej
części okostnej brzegu oczodołu, a na-
stępnie kieruje bezpośrednio do góry,
tak aby wyciągnąć ją nad gruczołem
(rys. 2b). Dalej igłę przeprowadza się
przez ten sam otwór, wyciągając ją po
drugiej stronie gruczołu (rys. 3c), po

Choroby powiek

u małych zwierząt

CZ. III: LECZENIE CHIRURGICZNE WYBRANYCH,

NAJCZĘŚCIEJ SPOTYKANYCH CHORÓB TRZECIEJ POWIEKI

1b

2a

2b

2c

1a

2d

2e

R

ys. K. Niziołek

lek. wet. Jacek Garncarz, dr n. wet. Magdalena Garncarz

Okulistyczny Gabinet Weterynaryjny, Warszawa

23

WETERYNARIA

W PRAKTYCE

OKULISTYKA

LISTOPAD-GRUDZIEŃ • 6/2005

kowej ze śluzówki, w której umiesz-
cza się zrotowany gr uczoł. W t ym
celu należy wyciągnąć trzecią powie-
kę peanem tak, aby uwidocznić jej po-
wierzchnię gałkową (głęboką) i gruczoł
(rys. 3a). Następnie wykonuje się skal-
pelem dwa półokrągłe cięcia błony ślu-
zowej. Cięcia nie powinny się łączyć
(rys. 3b). Po oddzieleniu błony śluzo-

2f

wej od warstwy podśluzowej oba jej
brzegi naciągane są nad gruczołem
trzeciej powieki i zszyte szwem cią-
głym nitką wchłanialną 5-0 lub 6-0
(rys. 3c). Pozostawienie otwartych koń-
ców pokrywy z błony śluzowej spojówki
(patrz strzałki) umożliwia wydostawanie
się wydzieliny z gruczołu trzeciej powieki
(rys. 3d). Metoda ta jest znacznie łatwiej-
sza technicznie, ale nie gwarantuje suk-
cesu. Często tak umieszczony gruczoł
ponownie wypada.

‰

Artykuł jest fragmentem książki

„Podstawy okulistyki małych zwierząt”,

autorstwa Jacka i Magdaleny Garncarzów.

Okulistyczny Gabinet Weterynaryjny

02-927 Warszawa, ul. Zdrojowa 12

www.garncarz.pl

www.garncarz.com.pl

2g

3a

3b

Dolna powieka (a), chrząstka trzeciej powieki (b), gruczoł trzeciej
powieki (c), dolna część brzegu oczodołu (d)

3c

3d