WYBÓR FORMY OPODATKOWANIA

Dziś, w godz. 9.00-10.00,
pod numerem tel. [phone]
Ewa Matyszewska
będzie odpowiadać na pytania dotyczące wyboru
formy opodatkowania działalności gospodarczej

Układ z wierzycielem

może uratować firmę

Zadłużony przedsiębiorca może zawrzeć
układ z wierzycielami i w ten sposób
uratować swoją firmę przed likwidacją.

Nawet gdy już w sądzie toczy
się postępowanie upadłościo-
we, zadłużony przedsiębiorca
może zawrzeć z wierzycielami
układ. Wówczas zamiast li-
kwidacji przedsiębiorstwa na-
stąpi jego restrukturyzacja.
Może ona polegać m.in. na:
odroczeniu lub rozłożeniu na
raty spłaty długów, zmniejsze-

niu spłaty zobowiazań, konwersji wierzytelno-
ści na udziały lub akcje albo na zmianie, zamia-
nie lub uchyleniu prawa zabezpieczającego
określoną wierzytelność.

MAŁGORZATA PIASECKA-SOBKIEWICZ

DYŻUR EKSPERTA

EWA MATYSZEWSKA

[e-mail]

R

ehabilitacja cieszy się co-
raz większą popularno-
ścią. Zainteresowane są

nią zarówno osoby młode, jak
i starsze, wymagające zabiegów
rehabilitacyjnych ze względu na
wiek. W związku z tym otworze-
nie gabinetu rehabilitacyjnego
może być świetnym pomysłem
na biznes. Na początek warto za-
stanowić się nad sposobem rozli-
czeń z fiskusem. Do wyboru bę-
dą tu skala PIT bądź 19-proc. po-
datek liniowy.

Zgłoszenie i ewidencja

Dochody podatników z poza-

rolniczej działalności gospodar-
czej są opodatkowane na zasa-
dach ogólnych, tj. według pro-
gresywnej skali PIT.

Podatnicy mogą też wybrać

sposób opodatkowania docho-
dów z pozarolniczej działalności
gospodarczej na zasadach linio-
wego PIT. W tym przypadku są
zobowiązani do złożenia właści-
wemu naczelnikowi urzędu skar-
bowego do 20 stycznia roku po-
datkowego pisemnego oświad-
czenia o wyborze tego sposobu

opodatkowania. Jeżeli podatnik
rozpoczyna prowadzenie poza-
rolniczej działalności gospodar-
czej w trakcie roku podatkowego
– do dnia poprzedzającego dzień
rozpoczęcia tej działalności, nie
później jednak niż w dniu uzy-
skania pierwszego przychodu.

Wybór sposobu opodatkowa-

nia na zasadach liniowego PIT
dotyczy również lat następnych,
chyba że podatnik, w terminie do
20 stycznia roku podatkowego,
zawiadomi pisemnie naczelnika
urzędu skarbowego o rezygnacji
z tego sposobu opodatkowania.

Poza zgłoszeniem formy roz-

liczeń do naczelnika urzędu
skarbowego, jak przy każdej
działalności gospodarczej rów-
nież prowadząc gabinet rehabi-
litacyjny trzeba ewidencjonować
przychody i koszty. Ewidencją
w takim przypadku będzie po-
datkowa księga przychodów
i rozchodów. Księgę trzeba pro-
wadzić według ustalonych wzo-
rów w sposób czytelny i rzetelny.
W księdze trzeba ewidencjono-
wać wszystkie zdarzenia gospo-
darcze. Najważniejszymi będą
przychody i koszty. One bowiem
pozwolą ustalić podstawę opo-
datkowania.

Poza księgą podatkową w nie-

których sytuacjach podatnik bę-
dzie zobowiązany do prowadze-
nia innych ewidencji, np. ewi-
dencji wyposażenia. Jeśli przed-
siębiorca w gabinecie rehabi-
litacyjnym będzie zatrudniał pra-
cowników, będzie musiał dodat-
kowo prowadzić karty przycho-
dów.

Zeznanie do 30 kwietnia

Niezależnie od tego, który

sposób rozliczeń z fiskusem

podatnik wybierze – liniowy
PIT czy skalę podatkową –
roczne zeznanie podatkowe
w obu przypadkach składa się
do 30 kwietnia roku następne-
go po roku, za który składane
jest rozliczenie. Przedsiębiorcy
opłacający podatek dochodo-
wy na zasadach ogólnych będą
musieli złożyć w urzędzie skar-
bowym deklarację PIT-36. Na-
tomiast liniowcy swoje roczne
dochody rozliczają na formula-
rzu PIT-36L.

■

DZIAŁALNOŚĆ GOSPODARCZA Wybór formy opodatkowania

Jak prawidłowo rozliczać
gabinet rehabilitacyjny

Podatnik, który zdecyduje się otworzyć gabinet rehabilitacyjny, ma do
wyboru dwa sposoby opodatkowania takiej działalności: progresywna
skala PIT bądź 19-proc. podatek liniowy.

C1

nr 163 (2285) 21 sierpnia 2008

Warto pozyskać informacje
o przyszłym kontrahencie

Czytaj str. C2

TEMAT TYGODNIA

Zapobieganie powstawaniu wierzytelności

Dodatek do Gazety Prawnej Wydawca: Infor Sprzedaż łącznie z GP ISSN: 1232-6712

■

Faktoring - jak uzyskać środki dla firmy, gdy nie
można otrzymać kredytu

■

Jak opodatkowane są małe winnice

28 sierpnia w Gazecie Prawnej

kolejny dodatek

PODATKI

●

FINANSE

Moja

firma

Moja

firma

EWA CIECHANOWSKA

[e-mail]

J

utro, czyli 22 sierpnia, wcho-
dzi w życie ustawa z 10 lipca

2008 r. o zmianie ustawy o ra-
chunkowości. Zasadniczą zmia-
ną, jaką wnosi ta ustawa, jest
podwyższenie z 800 tys. do 1,2
mln euro limitu przy-
chodów netto ze sprze-
daży towarów, produk-
tów i operacji finanso-
wych, zobowiązującego
do prowadzenia ksiąg
rachunkowych. Przepi-
sy te dotyczą osób fizycznych,
spółek cywilnych osób fizycz-
nych, spółek jawnych osób fi-
zycznych oraz spółek partner-
skich, które w 2007 roku uzy-
skały przychody nie wyższe niż
równowartość 1,2 mln euro,
przeliczone na złote według
kursu NBP z 30 września 2007 r.

(3,9835 x 1 200 000 = 4 780 200),
czyli 4,78 mln zł.

Wymienione podmioty, któ-

re na dzień 1 stycznia 2008 r.
miały obowiązek prowa-
dzenia ksiąg rachunkowych,
a w związku z podwyższeniem
limitu przychodów nie są obo-
wiązane do ich prowadzenia,

mogą dokonać jeszcze w bieżą-
cym roku zamknięcia ksiąg ra-
chunkowych na ostatni dzień
miesiąca, w którym ustawa ta
weszła w życie, czyli 31 sierp-
nia, i od 1 września rozpocząć
prowadzenie podatkowej księ-
gi przychodów i rozchodów.
W takim przypadku dochód

stanowiący podstawę oblicze-
nia zaliczki na podatek docho-
dowy od osób fizycznych ustala
się w sposób przewidziany dla
podatników prowadzących po-
datkową księgę przychodów
i rozchodów, z uwzględnie-
niem dochodu wynikającego
z uprzednio prowadzonych
ksiąg rachunkowych. Oznacza
to kontynuację naliczania zali-
czek na poczet PIT w systemie
narastającym. Jest to szczegól-
nie istotne dla podatników opo-

datkowanych według skali, gdyż
pozwala uniknąć znacznych do-
płat w rozliczeniu rocznym, któ-
re wystąpiłyby, gdyby zaliczki li-
czone były od nowa. Także do
określenia podstawy obliczenia
PIT za 2008 rok przyjmuje się
dochód ustalony na podstawie
prowadzonych ksiąg rachunko-

wych i podatkowej księgi przy-
chodów i rozchodów.

O fakcie zamknięcia ksiąg ra-

chunkowych i założeniu w ich
miejsce podatkowej księgi przy-
chodów i rozchodów trzeba pi-
semnie zawiadomić naczelnika
właściwego urzędu skarbowego
w terminie do 20 dnia miesiąca
następującego po miesiącu,
w którym weszła w życie niniej-
sza ustawa, czyli 20 września, ale
ponieważ jest to sobota, termin
upływa 22 września.

Jeżeli natomiast działalność

jest prowadzona w formie spół-
ki cywilnej osób fizycznych,
spółki jawnej osób fizycznych
lub spółki partnerskiej, zawia-
domienie składają wszyscy
wspólnicy naczelnikowi urzędu
skarbowego właściwego według
miejsca zamieszkania każdego
z nich. Oznacza to, że trzeba zło-
żyć tyle zawiadomień, ilu jest
wspólników.

■

Podstawa prawna

■

Ustawa z 10 lipca 2008 r. o zmianie ustawy
o rachunkowości (Dz.U. nr 144, poz. 900).

RACHUNKOWOŚĆ Podwyższenie limitu przychodów zobowiązującego do prowadzenia ksiąg rachunkowych

Małe firmy mogą powrócić na księgę podatkową

Małe firmy, które w 2007 roku uzyskały przychody niższe niż
4,78 mln zł, będą mogły jeszcze w tym roku powrócić do prowadzenia
podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Umożliwia to
obowiązująca od jutra ustawa o zmianie ustawy o rachunkowości.

www

.gazet

apr

a

wna.pl

PODA

TKI

●

FINANSE

Limit przychodów

Nowy limit przychodów zobowiązujący do pro-
wadzenia ksiąg rachunkowych to 1,2 mln euro

1,2

mln euro

Podatnik uruchomił warsztaty terapii zajęciowej jako odrębną or-
ganizacyjnie i finansowo placówkę do prowadzenia zajęć przygo-
towujących niepełnosprawnych do podjęcia pracy. Zarząd powiatu
zobowiązał się pokryć ze środków PFRON koszty utworzenia i dzia-
łalności warsztatu. Czy w takim przypadku podatkowa księga przy-
chodów i rozchodów jest prawidłową ewidencją do księgowania
zdarzeń gospodarczych?
Fakt, że przedsiębiorca prowadzi działalność we własnym imieniu i na
własny rachunek, nie wyklucza realizacji przez niego zadań publicznych.
Na te zadania przyznano środki na dofinansowanie kosztów utworzenia,
działalności warsztatów z funduszu PFRON za pośrednictwem zarządu
powiatu. Zadania w zakresie rehabilitacji zawodowej i społecznej są re-
alizowane w ramach zadań zleconych z budżetu jednostki samorządu te-
rytorialnego. Zatem osoba fizyczna korzystająca z dofinansowania kosz-
tów tworzenia i działania warsztatów terapii zajęciowej zobowiązana
jest do założenia ksiąg rachunkowych bez względu na wysokość zrealizo-
wanych przychodów w poprzednim roku obrotowym. Jeżeli jednostka
podejmuje działalność w ciągu roku obrotowego, to z dniem podjęcia tej
działalności stosuje się przepisy ustawy o rachunkowości. Zgodnie
z ustawą o PIT wolne od podatku dochodowego są otrzymane zgodnie
z odrębnymi przepisami świadczenia na rehabilitację zawodową, spo-
łeczną i leczniczą osób niepełnosprawnych ze środków PFRON.

PRZYKŁAD: JAKIE KSIĘGI PRZY TERAPII ZAJĘCIOWEJ

C2

Moja firma

CZWARTEK

21 SIERPNIA

2008 | nr 163

WWW.GAZETAPRAWNA.PL

WIERZYTELNOŚCI Jak zabezpieczyć się przed nieuczciwym kontrahentem

Informacja na wagę sukcesu

MAREK MATUSIAK

[e-mail]

P

owodów zaprzestania
regulowania należności

jest wiele. Może to być nie-
wypłacalność dłużnika, za-
wieszenie działalności fir-
my, zaplanowane przestęp-
stwo gospodarcze itp. Nic
więc dziwnego, że jednym
z ważniejszych elementów
utrzymania płynności finan-
sowej jest zapobieganie po-
wstawaniu wierzytelności.
Pytanie jednak, jak zabez-
pieczyć się przed nieuczci-
wym kontrahentem?

Odpowiedź jest prosta.

Można skorzystać z infor-
macji gospodarczej.

Na własną rękę

Duże lub średnie przed-

siębiorstwo dysponuje wła-
snym działem handlowym
i finansowym, do których
docierają – i są przetwarzane
– informacje o partnerach
i klientach, choć z reguły
i tak nie są to dane pozwala-
jące na wyciąganie w pełni
konstruktywnych wniosków.
Ale w małych, często kilku-
osobowych firmach, działów
takich po prostu nie ma.

Zdobywanie informacji

jest trudne. Przede wszyst-
kim jest to zajęcie czaso-
chłonne i kosztowne, wyma-
ga fachowej wiedzy i umie-
jętności oceny zebranych in-
formacji. Dlatego lepiej jest
skoncentrować się na właści-
wej interpretacji wyników
dostarczonych przez wyspe-
cjalizowaną firmę, która
w przystępnej formie prze-

każe informacje zebrane
o konkretnym podmiocie –
konkluduje Stanisław Wojta-
szek, prezes wywiadowni
gospodarczej Creditreform
Polska.

BIG i wywiadownia

Po informację można się

udać albo do wywiadowni go-
spodarczej, albo do Biura In-
formacji Gospodarczej (BIG).
BIG nie może prowadzić innej

działalności poza przyjmowa-
niem, przechowywaniem
i ujawnianiem informacji, czy-
li jest jedynie administrato-
rem danych o dłużnikach. Je-
go bazę tworzą wierzyciele,
którzy przekazują dane o nie-
rzetelnych kontrahentach.
Oznacza to, że zwracając się
z zapytaniem o moralność
płatniczą konsumenta lub
przedsiębiorcy, uzyskamy tyl-
ko informacje, które figurują
w rejestrze biura.

Stałym źródłem informacji

są dla BIG-ów m.in.: banki,
firmy telekomunikacyjne
oraz pośrednictwa finanso-
wego, spółdzielnie mieszka-
niowe, dostawcy energii,
a także przedsiębiorstwa,
które oferują swoim klientom
kredyt kupiecki i w stosunku
do których dłużnik zalega ze
spłatą zobowiązania. Każdy
ma prawo wglądu do rejestru
zapytań w zakresie dotyczą-

cym ujawniania jego danych.
Warto więc sprawdzać, czy
ktoś nie wprowadził nega-
tywnych informacji do bazy
na temat naszej firmy. Raport
BIG-u to same fakty, ich ana-
liza i interpretacja należy do
zamawiającego. BIG nie
prześwietli również firmy,
zrobi to natomiast wywia-
downia gospodarcza.

Wywiadownie w kom-

pleksowy sposób pozyskują
dane z wszelkich możliwych
oficjalnych źródeł. Informa-
cje pochodzą m.in. z reje-
strów dłużników, sądów,
urzędów, ksiąg wieczystych,

mediów, a także od samych
firm. Te niekiedy odmawiają
współpracy, nie zdając sobie
sprawy, że ich wizerunek
może podwójnie ucierpieć.
Wywiadownia i tak zbierze
informacje o takim przedsię-
biorstwie, jednak odznaczy
w swoim raporcie brak chęci
współpracy. Odmowa jest sa-
ma w sobie bardzo cenną
informacją, oznacza próbę
ukrycia niewygodnych fak-
tów, i to już tylko od nas sa-
mych zależy, czy będziemy
chcieli mieć do czynienia
z taką firmą czy nie.

Wiedzieć i sprawdzić

Informacje w rejestrach to

jedno, a to, jak firma wygląda
w rzeczywistości, gdzie się
mieści i jak funkcjonuje w oto-
czeniu, to drugie. Aby raport
o prowadzonej działalności
był pełniejszy, warto zdecydo-
wać się dodatkowo na wizję

lokalną. Wywiadownia wysy-
ła wtedy przedstawiciela na
miejsce zarejestrowania fir-
my, który szczegółowo opisu-
je stan faktyczny, rozmawia
z sąsiadami. Uwagi zawarte
w raporcie mogą okazać się
bezcenne, dzięki niemu zlece-
niodawca może dowiedzieć
się, czy przedsiębiorstwo na-
prawdę funkcjonuje czy ist-
nieje tylko na papierze.

Można również poprosić

wywiadownię o ocenę zdol-
ności kredytowej przedsię-
biorstwa. Specjaliści, jeśli ist-
nieje taka możliwość, pomo-
gą określić maksymalną suge-

rowaną kwotę kredytu
kupieckiego. Oceniając przed-
siębiorstwo nie powinno się
też zapominać o uwzględnie-
niu danych branżowych. Fir-
ma mimo najlepszych chęci
może stracić płynność finan-
sową, np. ze względu na swo-
ich niewypłacalnych podwy-
konawców. Dzięki informacji
można ograniczyć takie ryzy-
ko do minimum. Niektóre wy-
wiadownie standardowo do-
starczają taką analizę.

– Wywiadownia gromadzi

informacje z licznych dostęp-
nych źródeł. Do tego doda-
wana jest wiedza i doświad-
czenie jej pracowników, któ-
rzy zajmują się oceną pozy-
skanych informacji i przygoto-
waniem ocen wiarygodności
i dyscypliny płatniczej bada-
nej firmy – podsumowuje
Wiesław Idzik, dyrektor dzia-
łu informacji gospodarczej
Coface Poland.

■

Szacuje się, że ponad połowa firm działających na polskim rynku
ma problemy z nieterminową zapłatą należności lub jej brakiem.
Dla małej firmy może to stanowić realną groźbę zapaści
finansowej.

i

Rezygnacja z ujmowania

podatku odroczonego

Ujmowanie w księgach rachunkowych aktywów i pasy-
wów z tytułu podatku odroczonego jest pracochłonne.
Czy ich ewidencja jest konieczna?

O

bowiązek ujmowania tych aktywów i rezerw dotyczy
spółek, których sprawozdania finansowe podlegają
obowiązkowemu badaniu. Pozostałe spółki mogą

skorzystać ze zwolnienia zawartego w art. 37 ust. 10 ustawy
o rachunkowości. Nie warto rezygnować z tego obowiązku,
jeżeli przewidywalnie w kolejnym roku spółka spełni warun-
ki zobowiązujące ją do badania sprawozdania. Wówczas
spółka będzie musiała wyliczyć podatek odroczony za dwa
okresy sprawozdawcze, czyli na bieżący i poprzedni dzień bi-
lansowy.

AP

Podatnik ustala stawkę VAT

Świadczę usługi opodatkowane VAT. Czy sam muszę
określić stawkę podatku, czy mogę poprosić o to urząd
skarbowy?

Z

godnie z przepisami ustawy o VAT rozliczenie podatko-
we w zakresie podatku od towarów i usług odbywa się
na zasadzie samoobliczenia. Oznacza to, że na podatni-

ku ciążą obowiązki związane z powstaniem obowiązku podat-
kowego i ustaleniem właściwej stawki podatkowej. Warto pa-
miętać, że usługi są identyfikowane za pomocą klasyfikacji wy-
danych na podstawie przepisów o statystyce publicznej (wy-
jątek to usługi turystyczne i elektroniczne). W razie wątpliwości
można więc zwrócić się do organów statystycznych z prośbą
o dokonanie klasyfikacji konkretnej usługi.

EC

Obowiązek podatkowy

przy imporcie usług

Zleciłem niemieckiej firmie wykonanie pewnej usługi na
rzecz mojej firmy. Niemiecki partner wystawił fakturę 14
lipca, czyli w dniu wykonania usługi. Faktura jeszcze do
mnie nie dotarła. Czy mam wykazać należny podatek
w deklaracji za lipiec czy czekać, aż dotrze faktura?

I

mport usług dokumentowany jest fakturą wewnętrzną.
Usługobiorca usług z importu wystawia fakturę wewnętrz-
ną nie później niż siódmego dnia, licząc od dnia wykonania

usługi. Liczenie terminu powstania obowiązku podatkowego
powinno w zasadzie następować od daty wystawienia faktury
przez kontrahenta zagranicznego, jeżeli dokonał on tego obo-
wiązku w przewidzianym terminie. W przeciwnym razie nale-
ży przyjąć, że obowiązek podatkowy powstał w siódmym dniu
po wykonaniu usługi. Zasadę tę należy stosować nawet wtedy,
gdy kontrahent nie wystawił faktury, wystawił ją z uchybieniem
terminu lub gdy nie dotarła do usługobiorcy. W omawianym
przypadku obowiązek podatkowy powstał najpóźniej w siód-
mym dniu po wykonaniu usługi, czyli jeszcze w lipcu. Podatek
należny trzeba wykazać w deklaracji za lipiec. Podatnik powi-
nien więc oszacować kwotę należną oraz VAT i uwzględnić je
w deklaracji za lipiec. Po otrzymaniu faktury należy sprawdzić,
czy kwoty na fakturze i kwoty oszacowane nie różnią się. Jeśli
będą inne, trzeba dokonać korekty rozliczenia.

EC

Trzeba składać deklarację

podsumowującą VAT-7

W ramach działalności dokonuję wyłącznie dostaw i
nabyć wewnątrzwspólnotowych. W ostatnim okresie
rozliczeniowym nie dokonałem jednak żadnej z takich
transakcji. Czy muszę składać deklarację VAT-7?

P

odatnicy VAT mają obowiązek składania deklaracji podat-
kowej VAT-7 nawet wówczas, gdy w danym okresie roz-
liczeniowym nie powstaje obowiązek podatkowy z tytu-

łu wykonania przez nich czynności opodatkowanych.

EC

porady ekspertów

RReeddaakkttoorr pprroow

waaddzząąccyy:: Ewa Ciechanowska,

(022) 530 40 44, [e-mail]
w

ww

ww

w..ggaazzeettaapprraaw

wnnaa..ppll,, kkssiieeggoow

woosscc@

@iinnffoorr..ppll

INFOR BIZNES Spółka z o.o.
Spółka należy do grupy kapitałowej INFOR PL S.A.
01-042 Warszawa, ul. Okopowa 58/72,
tel. [phone], fax [phone]
BBiiuurroo RReekkllaam

myy:: Biuro Reklamy: Anna Dubrawska, (022) 530

41 04, (022) 530 44 44, fax [phone],
[e-mail]
DDrruukk:: AGORA SA Drukarnia, ul. Daniszewska 27,
03-230 Warszawa

Moja

firma

Przedsiębiorcy muszą
przechowywać księgi podatkowe
i dokumenty potwierdzające
wydatki odliczone w ramach ulg
do czasu przedawnienia się
zobowiązania podatkowego.

EWA CIECHANOWSKA

[e-mail]

D

o obowiązków podat-
ników prowadzących

działalność gospodarczą na-
leży gromadzenie i przecho-
wywanie dokumentów
związanych z prowadzoną
działalnością. Przedsiębior-
cy, na których przepisy pra-
wa nakładają obowiązek
prowadzenia ksiąg podatko-
wych, przechowują księgi
i związane z ich prowadze-
niem dokumenty przez pięć
lat, licząc od końca roku ka-
lendarzowego, w którym
upłynął termin płatności po-
datku. Zgodnie z przepisa-
mi Ordynacji podatkowej
księgami podatkowymi są:
księgi rachunkowe, podat-
kowe księgi przychodów
i rozchodów, a także ewi-
dencje i rejestry.

Również podatnicy VAT

zobowiązani są przechowy-

wać oryginały i kopie faktur
oraz faktury korygujące,
a także ich duplikaty do czasu
przedawnienia się zobowią-
zania podatkowego. Osoby fi-
zyczne rozliczające podatek
dochodowy na zasadach ogól-
nych także muszą gromadzić
kserokopie nie tylko zeznań
rocznych, ale także dokumen-
ty potwierdzające wydatki
odliczone w ramach ulg po-
datkowych lub zaliczone do
kosztów uzyskania przycho-
dów.

W przypadku likwidacji

działalności gospodarczej

przedsiębiorca ma obowią-
zek zawiadomić pisemnie
właściwy organ podatkowy,
nie później niż w ostatnim
dniu istnienia likwidowanej
firmy, o miejscu przechowy-
wania ksiąg podatkowych
oraz dokumentów związa-
nych z ich prowadzeniem.

Podatnik, który nie speł-

nia obowiązku przechowy-
wania ksiąg podatkowych
i dokumentów przez wyma-
gany czas, naraża się na
sankcje wynikające z ko-
deksu karnego skarbowego.
Grozi mu kara grzywny do

240 stawek dziennych za
nieprzechowywanie: księgi
rachunkowej, podatkowej
księgi przychodów i rozcho-
dów, ewidencji oraz reje-
stru, a także zapisu kasy re-
jestrującej. Wymierzając
sankcje, sąd uwzględnia do-
chody podatnika, jego wa-
runki rodzinne, stosunki
majątkowe i możliwości za-
robkowe. Stawka dzienna
nie może być niższa niż
1/30 część minimalnego
wynagrodzenia i nie może
być wyższa niż jej czterystu-
krotność.

■

PROCEDURY Obowiązki w zakresie przechowywania dokumentacji podatkowej

Księgi trzeba przechowywać przez pięć lat

?

PROBLEM:

Od 2005 roku prowadzę sklep z porcelaną. Zamierzam zlikwidować dzia-

łalność z końcem tego roku. Jak długo muszę przechowywać podatkową księgę
przychodów i rozchodów?

ROZWIĄZANIE:

Przedsiębiorcy zobowiązani do prowadzenia podatkowej księgi

przychodów i rozchodów muszą przechowywać księgi i związane z ich prowa-
dzeniem dokumenty przez pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w któ-
rym upłynął termin zapłaty podatku. Dokumenty związane ze zobowiązaniem
podatkowym z 2005 roku (pierwszy rok prowadzenia działalności) trzeba prze-
chowywać do 2011 roku, a dokumenty dotyczące 2008 roku (ostatni rok dzia-
łalności) – do 2014 roku.

JAK TO ZROBIĆ...

Termin przechowywania ksiąg podatkowych

Ważne! Do BIG-ów można przekazać informacje, jeżeli: wysokość przeterminowanego zadłużenia wynosi

minimum 200 zł w przypadku konsumenta, 500 zł w przypadku przedsiębiorcy, zadłużenie jest
przeterminowane co najmniej 60 dni, upłynął co najmniej miesiąc od wysłania przez wierzyciela,
listem poleconym na adres dłużnika wezwania do zapłaty zawierającego ostrzeżenie o zamiarze
przekazania danych do biura, z podaniem firmy i adresu siedziby tego biura

WWW.GAZETAPRAWNA.PL

Moja firma

CZWARTEK

21 SIERPNIA

2008 | nr 163

C3

Z

punktu widzenia
agenta rozliczenio-
wego i akceptanta

kart najważniejszą rzeczą
jest to, aby możliwe było
przeprowadzenie transakcji
w

określonym punkcie,

przy wykorzystaniu karty
klienta. Warunkowane jest
to przynależnością karty do
jednego z systemów, które
obsługiwane są w danym
punkcie akceptującym. Dla
posiadacza karty informa-
cją wskazującą na możli-
wość dokonania zapłaty
kartą w określonym punk-
cie jest oznakowanie go lo-
go systemu odpowiadające-
go logo znajdującemu się
na karcie.

Z punktu widzenia posia-

dacza liczba punktów,
w których może dokonywać
płatności kartą, ma podsta-
wowe znaczenie. Podkreślić
jednak należy, że karta płat-
nicza nie jest jedynie instru-
mentem dokonywania za-
płaty za nabywane towary
czy świadczone usługi.
Funkcjonalności poszcze-
gólnych kart płatniczych
sprawiają, iż należycie wy-
korzystywane mogą się stać
wygodnym i efektywnym
instrumentem zarządzania
finansami zarówno z punk-
tu widzenia budżetu domo-
wego, jak również, w przy-
padku kart firmowych, bu-
dżetu przedsiębiorcy.

Biorąc pod uwagę cechę

wymienioną jako ostatnią,
można wskazać na jeden
z podziałów kart, który
określić można mianem
podmiotowego. W

tym

przypadku kryterium po-
działu jest status posiadacza
karty płatniczej.

Właściciel, posiadacz, użytkownik

Posiadaczem karty jest

podmiot, który zawiera
z wydawcą karty umowę
karty płatniczej. W przypad-
ku, gdy jest to osoba fizycz-
na, a karta nie będzie prze-
znaczona do regulowania
zobowiązań związanych
z prowadzoną działalnością
gospodarczą, karta określa-
na jest mianem prywatnej.
W innych przypadkach, gdy
umowa podpisywana jest
przez osobę fizyczną prowa-
dzącą działalność gospodar-
czą lub osobę prawną, bę-
dziemy mieli do czynienia
z tzw. kartami firmowymi,
określanymi inaczej jako
karty typu biznes.

W tym miejscu konieczne

jest wyraźne rozgraniczenie
trzech podmiotów – właści-
ciela, posiadacza i użytkow-
nika karty. Nazwy te wielo-
krotnie używane są zamien-
nie, co jest niezgodne za-
równo z

prawidłowym

nazewnictwem praktycz-
nym, jak również z defini-
cjami ustawowymi.

Wydawcą karty jest pod-

miot (najczęściej bank), któ-
rego logo, nazwa umiesz-

czone są na karcie. Posiada-
czem karty jest osoba (pod-
miot) zawierający z wydaw-
cą umowę o wydanie karty
płatniczej. W przypadku
kart prywatnych posiadacz
karty będzie równocześnie
osobą, która posługuje się
tym instrumentem płatni-
czym. W przypadku kart ty-
pu biznes sytuacja jest nieco
bardziej skomplikowana.
W odniesieniu do tego ro-
dzaju kart posiadaczem jest
podmiot podpisujący z wy-
dawcą umowę karty płatni-
czej, natomiast osobą fak-
tycznie posługującą się kar-
tą jest tak zwany użytkow-
nik – czyli osoba wskazana
w umowie jako uprawniona
do posługiwania się kartą.
Zasada ta nie ma znaczenia
w przypadku osoby fizycz-
nej prowadzącej działalność
gospodarczą. Taka osoba
jest w tej sytuacji posiada-
czem. W przypadku osób
prawnych sytuacja jest inna.

Osoba prawna działa za

pośrednictwem swoich or-
ganów lub pełnomocników,
którzy są umocowani do jej
reprezentowania zarówno
w zakresie praw, jak i obo-
wiązków, w tym zaciągania
zobowiązań finansowych.
W

ramach prowadzonej

działalności osoba prawna
może podpisać z wydawcą
karty umowę, w której jako
posiadacz karty wskaże
osoby umocowane do po-
sługiwania się kartami w jej
imieniu i do dokonywania
transakcji obciążających ra-
chunek karty posiadacza,
czyli w tym przypadku oso-
by prawnej. Osoby takie
otrzymują, poprzez wskaza-
nie ich w umowie karty
płatniczej, umocowanie do
dokonywania płatności kar-
tami wydanym na rzecz
osoby prawnej i obciążania
przez to jej rachunku kwo-
tami zrealizowanych trans-
akcji.

Krąg użytkowników kart

firmowych nie jest ograni-
czony jedynie do przedsta-
wicieli ustawowych danej
osoby prawnej. Użytkowni-
kami kart firmowych mogą
być również pracownicy,
którzy w ramach wykony-
wanych obowiązków muszą
dokonywać wielu transakcji
(np. pracownicy zaopatrze-
nia) albo dokonywać inne-
go rodzaju płatności zwią-
zanych np. z regulowaniem
należności za paliwo (jest
to częsty przypadek w fir-
mach transportowych).

W przypadku kart pry-

watnych również spotykana
jest instytucja użytkownika
karty. Są to te osoby, na
rzecz których wydawane są
tzw. karty dodatkowe. Rów-
nież w tej sytuacji wydanie
karty dodatkowej jest moż-
liwe po wskazaniu przez po-
siadacza w umowie osoby,
na rzecz której wydana zo-
stanie karta dodatkowa.

Podsumowując można

stwierdzić, iż posiadacza-
mi kart płatniczych mogą
być osoby fizyczne oraz in-
ne podmioty, które zawar-
ły z wydawcami kart umo-
wę o kartę płatniczą, nato-
miast użytkownikami kart
są jedynie osoby fizyczne,
które zostały uprawnione
do posługiwania się karta-
mi w umowie zawartej
przez posiadacza z wy-
dawcą.

Kryterium kredytowe

Drugim z kryteriów, we-

dług którego można doko-
nywać podziału kart płatni-
czych, jest kryterium kredy-
towe. Jest to kryterium ści-
śle związane ze sposobem
korzystania i tytułu do ko-
rzystania ze środków przez
posiadacza karty.

Według tego kryterium

karty płatnicze dzielone są
w praktyce na trzy katego-
rie: kart debetowych, kart
obciążeniowych oraz kart
kredytowych. Ciekawostką
może być fakt, iż ten podział
praktyczny nie znalazł po-
twierdzenia w definicji kar-
ty płatniczej, która zawarta
jest w ustawie Prawo banko-
we. Ustawodawca przepro-
wadził bowiem podział kart
płatniczych na karty służą-
ce do wypłaty gotówki lub
dokonywania zapłaty bądź
do wypłaty gotówki lub do-
konywania zapłaty przy wy-
korzystaniu kredytu.

Karty debetowe

Karty debetowe, które są

najpopularniejszym elek-
tronicznym instrumentem
płatniczym w naszym kraju,
służą do dokonywania za-
płaty i wypłaty gotówki do

wysokości środków znajdu-
jących się na rachunku po-
siadacza karty. Niejedno-
krotnie karty debetowe po-
siadają możliwość nie-
znacznego przekroczenia
powyższego limitu w tej
części nabierają charakteru
karty obciążeniowej bądź
kredytowej. Karty debeto-
we znajdują zastosowanie
zarówno do dokonywania
zapłaty, jak i do pobierania
gotówki z bankomatu. Pod-
kreślić należy, iż w przy-
padku posiadania, oprócz
karty debetowej, karty ob-

ciążeniowej i kredytowej,
dokonywanie zapłaty przy
wykorzystaniu karty debe-
towej każdorazowa trans-
akcja zapłaty będzie bezpo-
średnio pomniejszała ilość
środków, jakie pozostają do
dyspozycji na rachunku po-
wiązanym z kartą, na któ-
rym zgromadzone są środki
posiadacza. Natomiast
w przypadku karty kredyto-
wej i obciążeniowej każdo-
razowa zapłata będzie po-
mniejszała ilość środków
udostępnionych posiada-
czowi przez bank.

Różnice między kartami

Zarówno karty obciąże-

niowe, jak i kredytowe nale-
ży zaliczyć do kart posiada-
jących w swojej konstrukcji
element kredytowy. Różni-
ca pomiędzy nimi polega na
zasadach i terminie kredy-
towania posiadacza karty.
Konstrukcja kart obciąże-
niowych oparta jest na in-
stytucji nazywanej kredy-
tem kupieckim. W rzeczywi-
stości posiadacz tego rodza-
ju karty może dokonywać
transakcji do wysokości
przyznanego limitu, obo-
wiązującego w okresie roz-
liczeniowym. Po zakończe-
niu okresu rozliczeniowego
posiadacz karty ma obowią-
zek, po otrzymaniu od wy-
dawcy karty zestawienia
operacji (transakcji) wraz
z informacją o wysokości
zobowiązania powstałego
w okresie rozliczeniowym,
do posiadania na rachunku
wskazanym przez wydawcę
karty, środków, które umoż-
liwią pokrycie wartości wy-
datków poniesionych przez
posiadacza z wykorzysta-
niem karty. Wydawca jakby
automatycznie obciąży ten
rachunek kwotą wynikającą
z zestawienia operacji. Kar-
ta obciążeniowa pozwala na
dokonywanie transakcji
w okresie rozliczeniowym
nawet bez posiadania w tym
czasie pieniędzy na rachun-
ku. Posiadacz musi jednak
mieć środki na rachunku na
całkowitą spłatę zobowiąza-
nia we wskazanym na zesta-
wieniu operacji terminie.

Karty obciążeniowe pole-

cić należy przede wszystkim
osobom, np. wykonującym
wolne zawody oraz innym
posiadającym pewne okre-
sowe wpływy na rachunek,
które jednak zazwyczaj nie
są uwzględniane przy wyli-
czaniu zdolności kredytowej
(np. umowy zlecenia, umo-
wy o dzieło, umowy o prze-
niesienie praw autorskich).

Limit wydatków

Karty kredytowe prze-

znaczone są dla klientów,
którzy legitymują się zdol-
nością kredytową. Posiada-
nie zdolności kredytowej
umożliwia bankowi przy-
znanie klientowi określonej
kwoty kredytu na rachunku
kredytowym powiązanym
z kartą kredytową. Limit ten
wyznacza górną granicę
wydatków, których może
dokonać posiadacz tego ty-
pu karty płatniczej. Po za-

kończeniu okresu rozlicze-
niowego posiadacz otrzy-
muje od wydawcy informa-
cję o wysokości zadłużenia
i terminie jego spłaty. Posia-
dacz karty jest informowa-
ny również o kwo-
cie tzw. spłaty mi-
nimalnej. W przy-
padku podjęcia
decyzji o spłacie
w terminie spłaty
jedynie kwoty mi-
nimalnej pozostałe
nieuregulowane zo-
bowiązanie trakto-
wane jest jak kre-
dyt. Oprocentowa-
nie kredytu jest li-
czone od dnia
pierwszej transak-
cji. W przypadku
spłaty całości za-
dłużenia we wska-
zanym na wyciągu
terminie posiadacz
nie płaci odsetek od przy-
znanego kredytu. Za pomo-
cą karty kredytowej nie na-
leży pobierać pieniędzy
z bankomatu. Odsetki kre-
dytowe będą bowiem nali-
czane od dnia dokonania tej
transakcji.

Technologia zapisu

Z punktu widzenia tech-

nologii zapisu informacji na
karcie wyróżnia się trzy ro-
dzaje kart płatniczych – kar-
ty tłoczone, którymi trans-
akcje dokonywane są w ter-
minalach ręcznych, karty
z paskiem magnetycznym,
karty mikroprocesorowe
oraz wszelkiego rodzaju
karty hybrydowe, na któ-
rych znajdują się co naj-
mniej dwa rodzaje zapisu
nośnika informacji, np. pa-
sek magnetyczny i mikro-
procesor.

Stopień zaawansowania

technologicznego nośnika
informacji powinien być
brany pod uwagę zarówno
przez posiadacza, jak i ak-
ceptanta kart płatniczych.
Kwestia dotycząca podejścia
akceptanta do zaawansowa-
nia technologicznego kart
jest ściśle związana z podej-
mowaniem decyzji o rodza-
ju terminala, który ma funk-
cjonować w punkcie akcep-
tującym, i została opisana
w poprzednim artykule na-
szego cyklu. Z punktu wi-
dzenia posiadacza karty
kwestia wyboru karty ze
względu na technologię jest
ściśle związana z problema-
tyką bezpieczeństwa doko-
nywania transakcji, możli-
wością wyposażenia karty

w funkcje dodatkowe, jak
również determinuje ilość
punktów, w których można
dokonać transakcji. Należy
w tym miejscu zwrócić uwa-
gę na fakt, iż obecnie nie-

wiele jest kart wy-
posażonych jedynie
w

wypukłodruk

(tłoczone) bądź wy-
łącznie w mikropro-
cesor. Patrząc per-
spektywicznie nale-
ży stwierdzić, iż
przyszłością są kar-
ty posiadające pasek
magnetyczny i mi-
kroprocesor. Karty
takie są akceptowa-
ne zarówno w ter-
minalach i banko-
matach przystoso-
wanych do dokony-
wania transakcji na
podstawie danych
z paska magnetycz-

nego, jak również transakcji
z wykorzystaniem mikro-
procesora. Wyposażenie
karty w odpowiedni mikro-
procesor umożliwi również
dokonywanie transakcji
bezkontaktowych (bezsty-
kowych), pod warunkiem
posiadania przez punkt ak-
ceptujący odpowiedniego
terminala.

Karty podarunkowe

Należy również wspo-

mnieć o tym, iż w chwili
obecnej na rynku funkcjo-
nują również instrumenty
podobne z wyglądu do kart
płatniczych, które jednak
nie są kartami płatniczymi
w rozumieniu prawa ban-
kowego. Kartami tymi są
tzw. karty przedpłacone na
okaziciela. Są to elektro-
niczne instrumenty płatni-
cze, które z wyglądu przy-
pominają karty płatnicze,
jednak inna jest procedura
ich wydania i działania. Aby
otrzymać tego rodzaju kar-
tę, konieczne jest wpłacenie
określonej kwoty na rachu-
nek karty w banku, za po-
średnictwem którego rozli-
czane są transakcje. Różni-
cą w odniesieniu do kart
płatniczych jest fakt, iż ra-
chunek ten jest powiązany
z konkretną kartą, nie zaś
z konkretną osobą. Z tego
właśnie względu karty te
zdobywają coraz większą
popularność jako karty po-
darunkowe. Ich funkcja jest
jednak analogiczna jak
w przypadku kart płatni-
czych – dokonywanie płat-
ności za nabywane towary
bądź świadczone usługi.

■

FINANSE Elektroniczne instrumenty płatnicze

Karty płatnicze pomagają zarządzać
finansami domowymi i firmowymi

Funkcjonalności poszczególnych kart płatniczych sprawiają,
iż należycie wykorzystywane mogą się stać wygodnym
i efektywnym instrumentem zarządzania finansami zarówno
z punktu widzenia budżetu domowego, jak również,
w przypadku kart firmowych, budżetu przedsiębiorcy.

■

REMIGIUSZ W. KASZUBSKI
dr hab., dyrektor w Związku Banków Polskich

■

JĘDRZEJ GRODZICKI
doradca prezesa Związku Banków Polskich

Pisaliśmy o tym

■

Akceptant – podmiot, który umożliwia posiadaczowi karty

w kontakcie bezpośrednim dokonanie rozliczenia z tytułu płatności
za nabywany towar lub świadczoną usługę

– Gazeta Prawna 144/2008

■

Ustawowe prawa i obowiązki agenta rozliczeniowego

– Gazeta Prawna 154/2008

■

Wybór terminala akceptującego karty płatnicze

– Gazeta Prawna 159/2008

Ważne! W przypadku podjęcia decyzji o spłacie w terminie spłaty

jedynie kwoty minimalnej pozostałe nieuregulowane zobo-
wiązanie traktowane jest jak kredyt. Oprocentowanie kre-
dytu jest liczone od dnia pierwszej transakcji. W przypadku
spłaty całości zadłużenia we wskazanym na wyciągu termi-
nie posiadacz nie płaci odsetek od przyznanego kredytu.
Za pomocą karty kredytowej nie należy pobierać pieniędzy
z bankomatu. Odsetki kredytowe będą bowiem naliczane
od dnia dokonania tej transakcji

Za pomocą karty

kredytowej nie

należy pobierać

pieniędzy

z bankomatu.

Odsetki

kredytowe będą

bowiem

naliczane od dnia

dokonania tej

transakcji

ANETA ZWOLIŃSKA

[e-mail]

W

ubiegłym roku za
pośrednictwem
największego pol-

skiego serwisu aukcyjnego
Allegro sprzedano przed-
mioty za ponad 3,7 mld zło-
tych. Polacy kochają aukcje
internetowe. Dają one moż-
liwość nabycia różnych dóbr
bez wychodzenia z domu –
wystarczy kliknąć myszką.
Najczęściej kupujemy: sprzęt
RTV, AGD, komputery,
przedmioty do domu i ogro-
du oraz odzież i obuwie.

Polskie prawo nie reguluje

pojęcia aukcja internetowa.
Mimo braku regulacji praw-
nych, to określenie jest praw-
nie dopuszczalne. Zgodnie
z kodeksową zasadą swobo-
dy umów, strony mogą osią-
gnąć prawnie skuteczny kon-
sensus także w drodze aukcji
internetowych. Główną rolę
w kształtowaniu zasad i po-
stępowania aukcyjnego od-
grywają serwisy aukcyjne,
które opracowują regulami-
ny i warunki uczestnictwa
w aukcjach. Udział w aukcji

oznacza akceptację regula-
minu.

Zawieranie umów w dro-

dze aukcji internetowej nie-
sie ze sobą ryzyko wyłącznie
dla stron transakcji. Serwi-
sy aukcyjne nie są bowiem
stroną w aukcjach i użycza-
ją jedynie technicznych
środków potrzebnych do
przeprowadzenia aukcji.
W związku z tym nie pono-
szą one odpowiedzialności
za wady fizyczne i prawne
towarów, bezpieczeństwo
transakcji oraz prawdzi-
wość opisów oferowanych
przedmiotów oraz usług.

(Nie)rzetelne komentarze

Jak bezpiecznie robić za-

kupy za aukcjach interneto-
wych? Obecnie serwisy au-
kcyjne wprowadzają różne
formy zabezpieczeń dla
stron transakcji. Do najczę-
ściej spotykanych należy
tzw. system komentarzy,
dzięki któremu uczestnicy
aukcji wyrażają swoje opi-
nie dotyczące postępowania
i rzetelności innych kontra-
hentów. Są one dostępne po
zalogowaniu na stronach

serwisów aukcyjnych. Sys-
tem ten nie daje jednak
gwarancji rzetelnych opinii,
bowiem nieuczciwe osoby
mogą wielokrotnie umiesz-
czać swoje komentarze pod
różnymi pseudonimami
(nickami).

Przechowanie pieniędzy

Kolejną usługą, której ce-

lem jest zwiększenie bezpie-
czeństwa transakcji, jest –
oferowana na przykład przez
Allegro – usługa escrow
(udostępnienie konta po-
wierniczego, prowadzonego
przez osoby trzecie lub sam
serwis aukcyjny). Służy ono
do przechowywania pienię-
dzy kupującego do czasu
otrzymania przez niego wyli-
cytowanego towaru i
sprawdzenia jego zgodności
z opisem. Gdy kupujący po-
twierdzi otrzymanie towaru,
sprzedający może dyspono-
wać zapłatą. W przypadku
nienależytego wykonania zo-
bowiązania przez sprzedają-
cego, pieniądze zostają zwró-
cone kupującemu, a towar
odesłany sprzedającemu. Na
usługę escrow muszą wyrazić
zgodę obie strony transakcji,
zaakceptować wysokość
opłat oraz terminy wywiąza-
nia się z zawartej umowy.

Licytacja bez ochrony

Pierwszym ze sposobów

zakończenia aukcji interne-
towej jest wygrana licytacja.
W takim przypadku zawiera-

ne umowy nie podlegają
ochronie, jaką przewiduje
ustawa o ochronie niektó-
rych praw konsumentów
i odpowiedzialności za szko-
dę wyrządzoną przez pro-
dukt niebezpieczny. Zgodnie
z art. 16 par. 1 pkt 10 tej usta-
wy, przepisów o umowach
zawieranych na odległość nie
stosuje się do umów sprzeda-
ży z licytacji. Oznacza to, że
konsument będący stroną ta-
kiej umowy, pozbawiony jest
prawa odstąpienia od umo-
wy bez podania przyczyn.
Umowy, których przedmio-
tem są usługi, podlegają
ochronie, jaką przewiduje
powyższa ustawa.

Kup Teraz zapewnia ochronę

Drugi sposób zakończe-

nia aukcji internetowej to
skorzystanie z opcji Kup Te-
raz. Taki sposób zawarcia
umowy ma de facto charak-
ter zaproszenia do zawar-
cia umowy (art. 71 k.c.),
a nie do uczestnictwa w au-
kcji. Tak więc uczestnik,

dokonując zawarcia umo-
wy Kup Teraz, ma zapew-
nioną ochronę, jaka przy-
sługuje konsumentom
w przypadku zawierania
umów na odległość. Prawo
polskie daje możliwość od-
stąpienia od zawartej umo-
wy w terminie dziesięciu
dni od dnia otrzymania to-
waru lub od dnia zawarcia
umowy o

świadczenie

usług. Należy jednak pa-
miętać, że przepisy ustawy
o ochronie niektórych praw
konsumentów i odpowie-
dzialności za szkodę wyrzą-
dzoną przez produkt nie-
bezpieczny chronią nas,
gdy kupujemy od przedsię-
biorcy. W przypadku zaku-
pu towaru od nieprofesjo-
nalisty przepisy ustawy nie
mają zastosowania.

■

C4

CZWARTEK

21 SIERPNIA

2008 | nr 163

WWW.GAZETAPRAWNA.PL

O czym musi pamiętać przedsiębiorca przed e-aukcją
Zgodnie z regulaminami platform aukcyjnych, rejestracji osoby
prawnej może dokonać osoba umocowana przez firmę do pro-
wadzenia działalności na serwisie aukcyjnym i powinna ona
wypełnić formularz rejestracyjny poprzez podanie: swojego
imienia i nazwiska, adresu e-mail, numeru telefonu kontaktowe-
go, pełnej nazwy (firmy) podmiotu rejestrowanego oraz adresu
jego siedziby wraz z nazwą kraju i regionu (województwa), na-
zwy, pod którą podmiot ten zamierza występować w serwisie
aukcyjnym (login) oraz hasła (konta firmowe).

OBOWIĄZKI PRZEDSIĘBIORCY

Ważne! Serwisy aukcyjne nie ponoszą odpowiedzialności

za wady fizyczne i prawne towarów oraz prawdziwość
opisów oferowanych przedmiotów oraz usług

E-HANDEL Serwisy aukcyjne nie ponoszą odpowiedzialności za wady fizyczne i prawne towarów

Jak bezpiecznie robić zakupy
na aukcjach internetowych

Zawieranie umów w drodze aukcji internetowej niesie ze sobą
ryzyko wyłącznie dla stron aukcji. Serwisy aukcyjne nie są
tu stroną – umożliwiają jedynie przeprowadzenie transakcji.

■

ANETA ZWOLIŃSKA
doktorantka
Wydziału Prawa
i Administracji Uniwersytetu
Warszawskiego

■

Niektórym firmom nie udały

się inwestycje w telefonię IP.
Dlaczego?

– Prawdopodobnie były

one niezbyt starannie przy-
gotowane. Fundamentem
wdrożenia powinno być po-
znanie potrzeb danej firmy
przez wykonanie audytu te-
leinformatycznego. Być
może ich podstawą była ni-
ska jakość transmisji da-
nych w sieci, która nie da-
wała szansy na dobre połą-
czenia IP.

Efektywność telefonii IP

zależy ściśle od tego, czy sieć
transmisji danych spełnia
wymagane parametry tech-
niczne. Chodzi m.in. o gwa-
rancję jej dostępności (SLA).
Firmy mogą uzyskać SLA na
poziomie 99,999 proc.

Oznacza to, że niedostęp-
ność internetu w ciągu roku
wynosi w ich przypadku za-
ledwie 1 promil, czyli ok.
5 min. Ważnymi parametra-
mi są też: jakość świadczonej
usługi (QoS – quality of se-
rvice), typ użytych kodeków
przetwarzających dźwięk na
plik transmitowany w sieci,
kontrola zapełnienia pasma
przesyłu i separacji głosu od
innego typu danych podle-
gających transferowi oraz
szyfrowanie połączeń. Ten
ostatni parametr jest kluczo-
wy, gdyż zapewnia bezpie-
czeństwo tego rodzaju ko-
munikacji. Przy braku dbało-
ści o to, by firmowa sieć speł-
niała wymienione warunki,
wdrożenie telefonii IP może
zakończyć się fiaskiem.

■

Jakie parametry dostępu do

internetu są podstawą dla bez-
piecznego przełączenia się na
telefonię IP?

– Najlepiej, gdy firma dys-

ponuje łączem szerokopa-
smowym, które gwarantuje
szybką transmisję danych.
Chodzi o przesył co najmniej
kilku Mb/s, ale to nie wszyst-
ko. Jeśli sieć nie spełnia
wspomnianych poprzednio
parametrów technicznych,
bywa zawodna. Nie bez
przyczyny trwają badania
i prace nad uruchomieniem
sieci nowej generacji NGN
(new generation network).
Będzie ona nie tylko spełniać
wysokie wymagania, ale i za-
oferuje transmisję danych
z prędkością do 50 Mb/s.
Umożliwi to swobodną ko-
munikację audiowizualną i –
na co szczególnie liczą do-
stawcy – transmisję sygnału
telewizji wysokiej rozdziel-
czości (HDTV). Póki nie doj-
dzie do jej upowszechnienia,
pozostają łącza szerokopa-
smowe, które warto zama-
wiać u takiego dostawcy,
który gwarantuje wysoką ja-
kość usług.

■

Małe firmy korzystają

przede wszystkim z darmo-
wych aplikacji, np. ze Skype’a.
Czy to jest rozwiązanie do sze-
rokiego zastosowania?

– Skype to ciekawe roz-

wiązanie, bo wykorzystuje
kompresję pakietów głoso-
wych na poziomie 2,4 kb/s
– technologię stosowaną kie-
dyś w armii, w satelitarnej
sieci Irydium. Na rynku ma-
my jednak do wyboru bogat-
szą ofertę urządzeń obsługu-
jących łączność IP. Niektóre
z nich są przystosowane do
obsługi klienta biznesowego.
A skoro tak, to oferują specja-
listyczne rozwiązania wycho-
dzące naprzeciw potrzebom
firmy. Czy wobec takiej ofer-
ty ogólnodostępne narzędzia
są dobrą alternatywą? Nie
sądzę. Jeśli zależy nam na
uzyskiwaniu dobrych, a przy
tym tanich połączeń, warto
wybrać rozwiązania dokład-
nie przystosowane do na-
szych wymagań.

■

Jeśli połączenia mają być ta-

nie, to nie powinny na starcie
wymagać kosztownych inwe-
stycji.

– Firmy, którym zależy na

gwarancji uzyskania dobrej
łączności, nie zdecydują się
na wdrożenie rozwiązań
darmowych, np. Skype. Dla-
czego? Chociażby dlatego,
że używane tam kodeki są
niestandardowe, a to ozna-
cza, że integracja darmowej
telefonii z innymi aplikacja-
mi funkcjonującymi w fir-

mie, np. z contact centre,
z systemem CRM itp. może
być zadaniem trudnym albo
wręcz niemożliwym. Przy
wyborze najtańszych roz-
wiązań VoIP firma nie może
też liczyć na wsparcie tech-
nologiczne ani na serwis
techniczny. Kierując się wy-
łącznie względem oszczęd-
ności, możemy więc osią-
gnąć efekt przeciwny do za-
mierzonego.

■

Jaki sprzęt obsługujący VoIP

wybrać dla firmy?

– Warto wybrać taki

przełącznik (switch) i węzeł
komunikacyjny kierujący
ruchem w sieci (router),
które pozwolą na korzysta-
nie z telefonów IP dowolne-
go producenta, innego niż
dostawca lokalnej sieci
w firmie LAN (local area of
network). Dostawcy szyb-
kiego internetu i VoIP two-
rzą często takie protokoły
działania sieci w firmie,
które umożliwiają współ-
pracę węzeł – przełącznik –
telefon. Skutkuje to uzależ-
nieniem się od jednego do-
stawcy. Dziś godne zalece-
nia jest więc korzystanie ze
standaryzowanych sygnali-
zacji sieciowych oferowa-
nych przez dostawców spe-
cjalizujących się w syste-
mach telefonicznych. Fir-

my, które mają bogate do-
świadczenie w telekomuni-
kacji, potrafią je wykorzy-
stać w swojej ofercie pakie-
towej sieci IP. Zbudowana
przez nich sieć może współ-
pracować z telefonami róż-
nych producentów. Dlatego
ich propozycje są godne
uwagi.

■

Rozmawiał KRZYSZTOF POLAK

Rozmawiamy z ROBERTEM JUSZCZYKIEM

Wdrożenie komunikacji internetowej trzeba poprzedzić audytem teleinformatycznym

Firmy mają na rynku duży wybór ofert telefonii IP.
Decydując się na jedną z nich, warto sprawdzić, czy dokładnie
odpowiada potrzebom.

■

uruchomienie interfejsu zarządzania centralą z poziomu prze-
glądarki www,

■

system tworzenia zaawansowanych menu głosowych, sto-
sownie do potrzeb firmy, do obsługi połączeń przychodzących,

■

ustawienie połączeń wychodzących przez operatora telefonii
internetowej,

■

skonfigurowanie połączeń wewnątrz firmy (oddziały, placów-
ki krajowe i międzynarodowe) przez łącza internetowe.

ETAPY INSTALACJI CENTRALI TELEFONICZNEJ VOIP

■

ROBERT JUSZCZYK
inżynier sieci komputerowych,
dyrektor pionu systemów
teleinformatycznych
w MCX Systems

Fot. Wojciech Górski