List do przyszłości

Droga, najdroższa przyszłości,

Nie żądam od ciebie zbyt wiele,

Nie chcę aut ani willi,

Bo nie dla mnie z tego wesele.

Ja ciebie prozę najbardziej,

O zdrowie, o garść radości,

O trochę piękna wokół,

I trochę chwil spokojności.

O ludzi wcale nie proszę,

Przynajmniej w dzisiejszej chwili,

A wiesz przyszłości dlaczego?

Bo oni moje życie podarli i postrzępili.

Dlatego chcę iść sama,

I tylko własnymi drogami,

Tak, jak mądrość – prawdziwa,

I na ty kończę. Pozdrawiam ciebie. Iwa.

Iwona Iwańska

Warszawa 2015-04-06